Рака дзяцінства
Дзе будзе пеўня салавейка,
Крынічка мые золата-пясок, -
З узгорка, вёсачка “Нарэйкі”, –
Пачула яе першы
галасок.
Не развітаўшыся з крыніцай,
Нанізваючы пацеркамі хмыз,
Пад шчодрым сонцам, -
бліскавіцай,
Пабегла па каменьчыках у ніз.
Рукою клапатлівай маці, -
Каб бег дужэў, а не слабеў –
І для Даколькі* і для Шаці*
Знайшла прытокі да сабе.
А як сустрэлася з Арэсай*, -
Рукой да Прыпяці падаць...
І загучыць у хвалях песня,
Якой Дняпру не паспяваць.
2001 г
* - Прытокі Пцічы