У лазнi

Елена Волосенкова
Да адной хаты завітаў прахожы чалавек:
-Гаспадар,- стучыць- пусті пераначаваць, сздарожыўся, стаміўся?
-Божы чалавек, няма ў нас месца, прабач, дужа нас многа спаць сення паклаліся. Ты ідзі у лазню, сення палілі, там цепла!
-От дзякуй! Там і заначую!
Пакрочыў уніз, да бані. Дзверы скавытнулі, ды заціх.
Нараніцу зазірнуў у хату, да людцаў, да распавядаў.
Зашоў, так цепла! Я святла не паліў, намацаў печку, лаўку, ды лег.
Торбу пад вуха, думаю, як жаж хораша апарадкаваўся - Дабранач! - сказаў услух. Толькі хацеў храпака задаць, чую,шорхаецца каля дзвяры нехта.