***

У маiм атачэннi сяброўскiм
Ёсць традыцыя - лаяць Маскву.
Я ж нiбыта - сама сабе здраднiк.
Бо чаканнем сустрэчы жыву.
Па завулках крывакаленных,
Дзе бясконца можна блукаць,
Па Мiюсах, Пакроўцы, Ардынцы,
Дзе гiсторыi водгук чуваць,
Па бульварах i зыркiх праспектах,
Дзе жыццё днём i ноччу кiпiць,
Па бясконцасцi набярэжных
Толькi ў сон - i душа ўжо ляцiць!..
Запытаў бы хто, чым мяне вабяць
Шпiлi гэтыя, плошчы, масты?
А адказ вельмi просты i шчыры:
Бо паўсюдна ў горадзе - ты...