МрояМроя

Нероли Ултарика: литературный дневник

Засталося дапрацаваць сюжэтную лінію пра тэрарыста-рэвалюцыянера, якога вербанулі Акупанты дзеля барацьбы з варожай фракцыяй. А потым ён саскочыў, усвядоміўшы, што змоўшчыкі проста чакаюць на спрыяльны момант, каб прасачыцца ў імператарскую спачывальню з табакеркай пад крысом (хе-хе), а “аджатыя” тэрыторыі для іх не болей чым прадмет гандлю і нацыянальнае пытанне іх не цікавіць у прынцыпе.
Не, на Каліноўскага ён не цягне. Нават на Грынявіцкага не цягне. Але шОрт паб'яры, я даўно жадала перайграць гэты момант. Ціпа, прыходзяць такія жандары рэвалюцыянера арыштоўваць, і тут – грым-брым, мазгі па сценцы, і плынь гісторыі паварочвае ў іншае рэчышча *тут дэманічны рогат*



Другие статьи в литературном дневнике: