28112025

Марина Павлинкина: литературный дневник

Новы год не за гарамі.
Снег пазаўчора выпаў, да сённяшняй раніцы растаў. Добра - дарогі чыстыя і не слізка. Але таксама і дрэнна - таму што туман павіс над горадам. Сыра, ветрана, непрытульна.
Што рабіць, калі на душы дрэнна? Першае, што прыходзіць на розум - гуляць, крокамі вытоптваючы змрочныя думкі. Уключыць утульнае асвятленне ў хаце, можа, нават свечкі расставіць ці нават ужо зараз павесіць навагоднія гірляндачкі з мяккім цёплым святлом.
Сцяміць які-небудзь пірог на хуткую руку, і каб абавязкова пах цытрынавай цэдры і ваніліну лунаў у хаце. Паставіць добры фільм, паслухаць аўдыёкніжку. А можа, нават патанцаваць? Умееш ці не, не сутнасць важна, усё роўна ніхто не бачыць.
Прыбраць чорнае з адзення па максімуме.
Усміхацца сабе ў люстэрка.
Дыхаць і радавацца, што жывеш.



Другие статьи в литературном дневнике:

  • 28.11.2025. 28112025