Бир мухаббат тарихи
Ёлгиз колган кезларим, ёшлик даврларимни эсга олгим келади. Тарихнинг оташ каъридан хаёл деган туйгу мени ўз измига бўйсиндириб, ёшликнинг гўзал манзараларини шакллантиради. Ёшлик сахифаларида чукур бир из колдирган даврлар – биринчи мухаббатим – ўша кувнок талабалик дамларим кўнглимни ром этган шахзодам, Анвар ака билан учрашгандек бўламан….
Биз у киши билан институтга эндигина кабул килиниб ўкишни бошлаган кунларимиз танишдик. У кишини илк кўрган кунимда юрагим жиз этган эди. Бора-бора бу ўртада мухаббат аталмиш бир туйгу домига илиндик. Ёшликнинг ўт оловли, шижоатли дамларини бирга ўтказардик. Гўё бу дунёда иккимиздан бўлак хеч ким йўкдай туюлар. Тўгрироги биз бир-биримизсиз бу дунёни тасаввур килаолмасдик… Лекин буни карангки бу узокка чўзилмади. Анвар ака узок бир вилоятдан эди, мен эса пойтахтнинг шодон кизларидан бири эдим. Бир куни Анвар ака менга уйингизга совчи бормокчи? Нима дейсиз, дея сўраб колди. Мен эса уйга бориб буни ойимга айтиб кўрайчи олдин дедим.
Уйда ойим буни хатто эшитиб хам кўргиси келмади. Оилада ёлгиз киз эканлигимни, чакирса товуши етадиган жойга узатишилигини айтиб, агар мени десанг ундан воз кечасан деб туриб олди. Она экан, иложим бўлмади. Икки ўртада мухаббатимиз кон какшаб колди…
Хозир у кишининг хам, менинг хам оиламиз бор. Такдиримдан нолимайман, шукур. Хаммаси яхши. Аммо дилимга махкам ўрнашиб колгани боис, уни унитолмаяпман. Бир вактлар юрагимни ром этган йигит хозир нима иш билан машгул экан. Оиласи турмуш тарзи хакида билгим келади. Йўк асло турмушига аралашмоєчи эмасман. Бахти мустахкам бўлсин. Факатки, шунчаки согинчли лахзаларни хотирлагим, мактуб оркали бўлсада дардлашгим ўша дамларни ёдга олгим келганди…
Замонамиз Раъноси….
Свидетельство о публикации №203041000049