Ак ана Зейнекамал Каржымбайкызынын Меккеде ушуы

Зейнекамал Каржымбайкызы Меккеге 2004 жане 2006 жылдары екі кабат барып келген. 2004 жылы Меккеге Кулайхан Касымкызы Масімова екеуі улкен топпен бірге барады. Кара тастын алдында адам дегенініз кара-курым, шалынсан болды, аяктын астына тапталып каласын.

Кудайдын кудіреті, «Ак ананын» аягы жерден 20 см котеріліп кара таска карай ушады, колтыгынан мыктап устап алган Кулайхан Касымкызы да коса ушады, алдындагы калын нопір адам екіге жарылып, оздерінен-оздері жол босатты. Сол кезде бір тусініксіз толкын ашылып, «Ак ана» мен Кулайхан Касымкызы екеуі 4-5 метр кашыктыкта турган кара таска ап-сатте аяктары жерден котерілген бойы ушып жетіп барып, кара тасты суйіп, тілеулерін тілейді. Ен гажабы – тілеу тілейтін жерге котеріліп ушып барулары, ал тілеу тілейтін жерге ешкімді жібермейді, ол жерді сакшылар кузетіп турады.

 Меккеге 2006 жылы екінші рет барганда да тура осы жагдай кайталанады. Ол кезде касында енгезердей Аскар деген бауыры болады, оны желкесінен устап алып, озімен бірге ол да аягы жерден котеріліп, ушып барып, кара тасты Аскар  да суйеді. Осы тылсым жагдайга Зейнекамалдын озі алі кунге шейін тан калады.

2004 жылы Меккеге бірінші рет барганда «Ак ана» «Емшілік жолымды тастаймын, бес уакыт намазымды окимын, емшілік Аллага серік косканым болады» деп ниет етіп барган – Зейнекамалдын тусінде пайгамбарымыздын ак туйесі келіп, екі кап бидай беріп жатып: «Кызым, сен емшілік жолды тастамайсын, халкынды имандылыкка шакыруын керек. Сенін артында халык ілесіп жатыр, сен Копадан мешіт саласын»,– дейді.

Осы жерде «Ак ана» Арафа тауында турып, тілек тілейді: «Ей, Алла, егер де менін істеп жаткан ісім дурыс болса, мешіт салуга озін комектес, егер де менін істеп жаткан ісім дурыс болмай, Саган кайшылык келетін болса, Алла тагала, мешіт салуга Озін кедергі бол! Сол аркылы менін осы жолымнын дурыс не бурыс екенін білейін, бір жылдын ішінде мешіт салуды бітірсем, менін істеп жаткан ісім дурыс болсын, бітіре алмасам, бурыс болсын! Сол маган белгі болсын»,– деп серттеседі. Осы аянды алганнан сон озіне-озі: «Егер бул Жаратушынын кудіреті болса, Копада мешіт саламын», – дейді.

Меккеден кайтып келген 50 мын тенгеге цемент алып, 70 адам сиятын мешіттін курылысын 2005 жылдын кыркуйек айынын 10-да алты айдын ішінде бітіреді. Бурын Копада мешіт болмаган. Бул да бір Кудайдын кудіреті, бар шаруа озінен-озі реттеліп отырды...