Пайгамбарлар 40 куннен ашыккан

 

«Адам танінде карыннан жаман ыдыс жок. Бірнеше рет асаган тамак адамга жеткілікті. Егер кажет болса, карыннын уштен бірін тамакка, тагы уштен бірін суга, калган уштен бірін тыныс алуга калдырсын».     Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)

 – Казір біз оразаны тутканда кандай кателіктер жібереміз?
 
–  Казіргі уакытта біздін кейбір кандастарымыз оразаны, рухани карангылыктын, надандыктын салдарынан: дангазалыкка, басекеге айналдырып жіберген сиякты.

Кешке ауыз аштырамыз деген сылтаумен бірін-бірі конакка шакырып, кол-косір дастархан жайылып, неше турлі ауыр жане олі тагамдар желінеді. Біздін казекен «ет десе бет бар ма?», – деп, алдына келген тамакты молшерсіз сога береді, натижесінде басым копшілігі ораза айында, жай айларда жемейтін тамагын жеп, бейне ашаршылыктан келгендей болады.

Осылай кунделікті кешкілік ынкия тамак жеудін, ол тамак толык кортылмай жатып, тагы да тангы сагат 4-те турып тамак ішуде не магына бар, несі ораза, ауыз бекіткенінін магынасы неде? Онымен коймай: «Ауызды уакытылы ашпаса обал болады» деген оздерінін комагайлыгы мен мешкейлігін актайтын кагида шыгарып алганына не дерсіз?!

Адам баласы оразаны тамак ішіп-жеуді шектеп, аз-аздап кана ішіп денсаулыгын жаксартумен коса, жаны мен рухын тазалау ниетінде устауга тиіс кой. Жок, біздін кейбір кандастарымызда барі керісінше, оразадан алатын пайдасынан, шегетін зияны коп сиякты.


Тан акымак

Молшерден тыс токтык та, аштык та жане баска да ауыткушылыктын барі-барі де денсаулыкка колайсыз. Гиппократ

– Танді неге акымак дейміз?

– Ауру адам ылгида жазылмаймын деп ішінен кайталай берсе, ол ешуакытта жазылмайды, онын ойлаганы дал келіп, озінін зардабын корге бірге ала кетеді.

ТАН АКЫМАК. Осыны еш уакытта есінізден шыгармауынызды сураймын. Сондыктан осыны тагы да кайталаймын. Бізді нак баскаратын санамыз. Міне, сондыктан да, сіз ылги жаксы ойларды гана ойлауыныз керек. Танді аркашанда жан баскаруы тиіс.

Ауру – сіздін агзаныздын улы заттар мен манкага толы екенін корсететін табигаттын адісі. Олілерде ауру болмайды. Сіз ашыгу аркылы дененізде жиналган тагам калдыктары мен уларды шыгаруга табигатка комектесесіз. Бул арбір хайуанга белгілі.

Ашыгу – хайуандардын емделуінін жагыз гана жолы. Бул таза хайуандарга тан болмыс. Біз, адамдар оркениет дамудын натижесінде, ауырган кезде ашыгу болмысынан айырылып калганбыз. Катты ауырган кезінізде тамакка табетін тартпайтынын байкаган шыгарсыз.

Сіз, одан тіпті жиркенесіз. Ал білмейтін жанашыр туыстарыныз бен достарыныз: «кушін кобейеді іш, же!» – деп зорлайды. Осы кезенде тамактын керегі жок екенін сананыз хабарлап жатты. Байсалды калыпта агзаны тазалауга куатты жумсау ушін, табигат осы кезде сіздін ашыгуынызды калады. Табигат ананын сыбырлаган даусын естіп, тусіну киын. Ашыккан уакытта сіздін сезімдерініз оте ушкырланады. Ашыгу сананызды ушкырлайды, табигаттын назік даусына багдарлайды.

Тан сезіп, кулак естіп, козбен кормек,
Мурын иіс, тіл дамнен хабар бермек.
Біреуінен мидагы ой хабар алып,
Жаксы, жаман ар істі сол тексермек. Шакарім

Тан мынадай жалган философиямен баскарады: «Іш, же, коніл котер, ертенгі кунді ойлама». Бул – адасу. Сіз ертен олмейсіз, біракта осы багдарламамен журіп 10...20 жылдан кейін кундіз-туні аурудын азабын тартатын, мезгілсіз картайган адамга айналасыз.

Есінізде болсын, кім де кім болмайык, жаман адеттеріміз ушін жазаланамыз. Бул зандылык. Ауру, азап, таніннін зардап шегуі озіннін кандай адам екенінді корсететін корсеткіш.  Сіз оз дененізге карсы кылмыс жасадыныз, себебі сананыздын жане табигаттын зандары баскару мумкіндігін пайдаланбадыныз!


Пайгамбарлар 40 куннен ашыккан

Денсаулыгын, ахуалын бар кезінде Алланы танып, жалбарынып жур, киыншылыкка тап болган кезінде Ол да сені таниды.

Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)

– Бурынгы откен Пайгамбарларга ашыгу не ушін кажет болды?

 – Откен уакыттын пайгамбарлары рухани емделу ушін ашыгуга жугінген. Олар ашыгудын акылды ушкырлап, ойлау кабілетін арттыратынын білген. Омірдін улы шындыгын уагыздау алдында Муса, Дауіт, Иса, Мухаммед пайгамбарлар, сондай-ак Будда мен Гандилер де 40 куннен ашыккан.

Мысырда улы Александрияда, алемнін мадениет орталыгы болган кезде, шеберлікке уйрену ушін шакірттер 40 таулік ашыгуга тиіс болган. Улы Пифагор озінін философиялык ілімін уйренетін шакірттерінен, 40 кундік аштык устануын талап еткен. Онын пайымдауынша 40 кун аштыктан кейін гана шакірттерінін ой-орісі молдірленіп, санасы нурланып, омірдін терен купиялы ілімін менгеруге кабілеттері сонда гана жетеді деп есептеген.