Акку - Гулназ Торекулованы аруактардын кысуы

\\Халыкаралык «Ата жолы» козгалысынын ан тумары\\

Ані де, созі де маркум: Аділбек Толегенулы Нысанбайдікі

Казак елі назарында Алланын,
Ата жолы – Ардын жолын тандагын.
Бізге жеткен аян болып тылсымнан,
Аманаты ол, Арыстанбаб бабанын.

Кайырмасы:

Адал жандар, тебіренсін толгансын,
Оз антына адал болу ол да сын.
Біз тандаган Ата жолды, Ак жолды,
Гайып ерен, Кырык Шілтен, Кыдыр баба колдасын!

Ата жолдан аттап кеткен онбайды,
Аруактар тазалыкты колдайды.
Аластайык азазілді мазірден,
Аз гумырда, адасуга болмайды.

Кайырмасы:

Адал жандар тебіренсін толгансын,
Оз атына адам болу ол да сын.
Біз тандаган Ата жолды, Ак жолды,
Гайып ерен, Кырык Шілтен, Кыдыр баба колдасын!

Ата жолда сертімізде турамыз,
Неге біздер сынактарда сынамыз.
Берік устап ата-дастур салтымды,
Жамандыкты жер бетінен сызамыз.

Кайырмасы:

Адал жандар тебіренсін толгансын,
Оз атына адам болу ол да сын.
Біз тандаган Ата жолды, Ак жолды,
Гайып ерен, Кырык Шілтен, Кыдыр баба колдасын!

Артта калды, киын кезен актандак,
Ата жолы болашакка баспалдак.
Казак елі, Казакстан жерінен,
Адамзатка алтын гасыр басталмак.

Кайырмасы:

Адал жандар тебіренсін толгансын,
Оз атына адам болу ол да сын.
Біз тандаган Ата жолды, Ак жолды,
Гайып ерен, Кырык Шілтен, Кыдыр баба колдасын!




\\Гулназ Рахымбайкызы Торекулова; 8 777 971 51 93; Уй тел. (8 727)2 75 11 27;\\

Бес нарседен бес нарсені артык деп біл:
1.  Олімнен тіршілік артык.
2.  Аурудан саулык артык.
3.   Жумыс бастылыктан (мажбур турде магынасында) еркіндік артык.
4.  Карттыктан жастык артык.
5. Кедейліктен байлык артык. Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)

Аргынбаева Гулназ Рахымбайкызы 1973 жылы кантар айынын 21 жулдызында Жамбыл облысынын Мерке ауылында дуниеге келген. Мамандыгы дарігер-фельдшер.  Жубайы Торекулов Нуржан Мадиулы жогары білімді мал дарігері. Сабыржан деген улдары бар.

Гулназ Рахымбайкызы 2006 жылы рамазан айы басталганда, журегі аузына симай тарсылдап, минутына 120-130 рет согатын. Кан кысымы тураксыз, бірде 160/130-га жогарлап, бірде курт томендеп 70/40 катты ауырады. Бармаган, каралмаган  дарігерлері калмайды. Ымырт жабыла ауруы аскындай туседі, аурмайтын жері жок, бір орында байыз тауып отыра алмайды. Журегі кысылып, кан кысымы жогарлай туседі. Осынын салдарынан жубайы Нуржан екеуі тунгі 2 – 3-ке дейін далада журетін болды. Тілінін астында валидол, калтасы тола кан кысымын тусіретін дарі-дармектер. Жаны кысылганда, куйеуіне айтпай кунделікті іштей – аймен, жулдыздармен сырласады: «Ай, жулдыз! Сендер Аллага жакынсындар гой, Аллага айтындаршы, мені ауыртпасын».

«Достармед» емханасына барып толыктай каралады, сараптамадан отеді. Ауруын доп басып ешкайсы аныктай алмайды. Бір ай осы емханада емді тур-турімен кабылдайды, натиже жок. Одан кейін Ішкі істер болімінін емханасында 14 кун жатады, баягы жартас сол жартас. Бір куні емдеп журген дарігері айтады: «Гулназ, сенін ауруын тусініксіз ауру, сен халык емшілеріне барып карал, бірак мен айтты деп аузыннан шыгарушы болма», – дейді.
Гулназдын ауруынын ерекшелігі – ауру басталарда жанына зу етіп самал жел келеді. Жел аяктан басына бірак шыгады. Сол сатте журегі аузына симай, тарсылдап, кан кысымы ойнактай ала жонеледі.

Бір куні карболол дарісін пиалага куйып алады, ішейін десе аузына апара алмайды. Колы журмейді, болмаганнан сон енкейіп аузымен ішейін десе жагы карысып калады. Шошып кетеді: «осы мен жынданганнан сау емеспін бе?», – деп. Анасына болган жайды айтады. Анасы: «Балам, ертеректе Манас деген нагашы атан (1920 жылдары), кара суды теріс агызатын улкен баксы болган адам». Ол кісі: «Кыздан тараган балалар менін басыма келіп тунемесе, бакытты болмайды», – депті.

Осыган Гулназдын козі жеткені: озінін улкен апкесі екі рет турмыска шыкса да, бала котермеген, дені сау, ешкандай акауы жок. Ал кіші сінілісінін турмысы да, жумысы да жаксы, біракта жеке басынын багы ашылмай жур. Куйеуге тиді, ол бір айдан кейін кетіп калды, казір баламен уйде отыр. Улкен агасы 1995 жылы 31 жасында жол апатынан каза табады. Ауылдагы Кайрат деген агасы, бір жутым сыра ішсе болды кысылып ауырады. Балалары кыспакка тусіп кетеді. Дарігерлерге корсетсе дені сау дейді. Осынын себебін Гулназды коріп кана тусінген Кайрат агасы, енді Туркістанга киелі аталардын басына барайын деп жур. Сондай ак озінін атасы Молдакул да, дуга окып уш кабат ушкіріп, коздегі акты жазатын адам болган екен. Ол атасы молда болыпты.

Кайтыс болардын алдында: «Жалгыз балама ауыртпалык туспесін», – деп Куран кітабын бір жерге коміп тастапты. Кенес укіметінін кылышынан кан тамып турган заманда – намаз окитын, дінге сенетін адамдарды кудалап, ит терісін басына каптайтын.

Бір куні Гулназ тусінде алыста турган емші Мурат деген кісіні кореді. Тусінде: «Мына колымдагы кагаз сізге ушып барды, ягни менде тіл-коз бар». Ол кісі: «Иа, сенде тіл-коз, жаман нарсе бар», –дейді. Кейін озінше жорып, менде тіл-коз жак, барі жаксы деп шамалайды.

Гулназ 2004 жылдан бастап озінен-озі бес уакыт намазга жыгылады. Куданын кудіреті, Куран сурелеріндегі аяттарды омір бойы окып жургендей, намазды бір-ак кунде жаттап алады, бурын бір ай отырса да такпак жаттай алмайтын. Жайнамазда турса аяттар журегінен жыр болып куйыла береді, ал былайша не айтканын умытып калады, жатша айта алмайды. Намазга жыгылганнан бір жылдан кейін, касында унемі біреу жургенін, намаз окыганда артынан біреу туртіп туратынын сезеді.

Бір куні «Мусылман корганы» деген кітапшаны окып отырса, беті озінен-озі ашылады. Гулназ жел ашкан екен деп ман бермейді. Бір кезде парактар тагы да ашыла бастайды, парак бетіне каламсабын колденен кояды, сонда да парактар озінен-озі ашылуын токтатпайды. Сонан сон: «Бисмилла;ир-Рахмаанир-Рахим», – деп жугіріп ас уйге келсе, шкафтын какпагы озінен-озі ашылып-жабылады. Сасканынан білетін аяттарын окып, уйін аластай бастайды. Кейіннен білсе бул аруактын колдауы екен.

Емшілерге бармайды, себебі Аллага серік косуга болмайды дегенді біреулерден естиді. Озі дарігер болган сон емшілердін барін ала аяк деп есептейтін. Онын ойынша, емшілерге акшасы жок немесе акымак адам гана барады. Ауру кинаганнан кейін, бес кабат кажылыкка барган бір кария емші картка барады. Ол кажы, Гулназ канша рет барса да кабылдамайды, неше турлі сытлау тауып «ауырып» калады, карагысы келмейді.

Гулназ, таулігіне 2 – 3 сагат уйыктаса да аузына сагыз шайнап жататын, себебі тілі онешіне кетіп калады. Осы кезде біреу аркасына колын койып устап жатуы керек, себебі оліп калган адам сиякты демі жогалып кететін. Онын устіне тамак іше алмайды асказаны картошка мен айраннан басканы кабылдамайды, дарігерге барса асказанын сап-сау дейді. 80 кг салмактан 62 кг туседі.

Журегі шаншып, алкынып дем ала алмайды. Намазды турегеп окуга шамасы келмегеннен кейін, козінін жасын кол гып отырып окитын. Аллага жалбарынатын.
Дымы курыган Гулназ – 2007 жылдын мамыр айында Толжан Жаксыбаев устайтын Алгабастагы «Сарбай атанын» ордасына келеді. Алдында бір жыл уйыктай алмай, азап тартып журген Гулназ, ордага барып келгеннен кейін туяк серппей уйыктайды. Ертеніне коп женілдеп калады.

Бір куні ордадан бата алып кайтып келе жатып пендешілік танытады. «Нуржан, сен де, мен де білімді адамдармыз, мына «аккулардын» бата беретіні, коріп-естігеніміздін барі шылги отірік», – деп айтуы мун екен, машина тенселіп кетіп, тепе-тендігін бузылып аударылып кала жаздайды. Нуржан да намаз окитын, тілін калимга келтіріп улгереді. Машинаны уйге акеп койганда, Гулназ кептеліп шыга алмайды, аталар аруагы кысып басы ауырып, аяк-колы дірілдеп, журегі тарсылдай ала жонеледі. Уйіне келгеннен кейін аталар аруагынан кешірім сурап, аруактын бар екеніне шубасіз сенеді.

4 маусымда керуенмен Туркістанга аттанады. Жол жонекей: «Ей, Алла маган касиет бермей-ак койшы», – деп тілеу тілейді. Ойтіп тілеу тілеуге болмайды, керісінше: «Е, Алла біліп жане білмей істеген куналарымды кешір, дертіме шипа бере гор», – деп тілеу керек. Бірак, Гулназ буны білмейді. Айша-Бибі ананын батасында: «Ниетінді, тілеуінді коріп отырмын, не білмейді деп ойлап отырсын ба? Маган касиет бермей-ак койсын деп отырсын гой. Кызым-ау, аймен, жулдызбан сырласкан тундерінді умыттын ба? 70 куннен кейін кайта келесін», – дегенде Гулназ кулап кала жаздайды.

Туркістанга куйеуі екеуі барады, себебі алсіздіктен біреу демеп журмесе кулап калатын. Осы сапардагы 5 кунде галамат озгерістер болады. Бір жыл тамак ішпеген адам, койдын етін окіртіп жейді, асказаны ауырмак тугіл, табеті керемет ашылып, жеген сайын жаландап туратын болды. Уйіне сап-сау, ойнап-куліп, жайран кагып келеді.

Шілде айынын 17-де керуенмен екінші барганда Айша-Бибі ана батасында – «аккулык» жане баксылык касиет береді. 9 тамызда «Ак улдын» алдына барып, журегін аштырады. Осы кезден бастап журегі ауырганды койып, дені сау адамга айналады. Журегін ашканда бурын орысша окып, казакшаны шала-пушык сойлейтін адам, бата бергенде казакшаны заулатып коя береді. Токта десе, токтамайды.

Гулназ казір «акку», елдерге бата шыгарады. Озінін ордасы бар. Кобінесе маскунемдерді емдейді, білмейтін адамдардын ауруын дал басып, оларга озі білмейтін емдерді, аталардын тек кана жаксылык айтатынына, елді имандылыкка жетелегенде озі берген батага озі танкалады.

Гулназ Рахымбайкызы, «Ата жолында» тузелген денсаулыгынын аркасында омірде оз орнын тауып, Алланын ак жолында халыкты сонынан ертіп журген,  Жогары назік алемнен киелі ата-бабалар аруактары  жіберген окіл «Ак ул», – Кыдыралі Момбайулы Тарыбаевтын жетекшілігімен халыкаралык «Ата жолы» козгалысында «акку» болып парызын отеп, елге шарапаты мен жаксылыгы тиіп, копшіліктін батасы мен сауабын алып жургеніне – тура жолга салган Аллага, киелі ата-бабалардын аруактарына шексіз ризашылыгын, алгысын, шукіршілігін кунделікті айтып отырады.