Аккулар мен сункарлар дегенiмiз кiмдер?

"Кейбір адамдар, журттын козіне пейішті елестететіндей жумыстар істейді, біракта ол арекеттер дозакы арекеттер. Кейбір адамдар киын істер істейді, бірак олар адамдарга пейіштей жагдай жасауга арналган. Арине, істелген істер біткен кортындысы мен багаланады".

Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)

\\Халыкаралык «Ата жолы» козгалысынын ан тумары\\

Ані де, созі де маркум: Аділбек Толегенулы Нысанбайдікі

Казак елі назарында Алланын,
Ата жолы – Ардын жолын тандагын.
Бізге жеткен аян болып тылсымнан,
Аманаты ол, Арыстанбаб бабанын.

Кайырмасы:

Адал жандар, тебіренсін толгансын,
Оз антына адал болу ол да сын.
Біз тандаган Ата жолды, Ак жолды,
Гайып ерен, Кырык Шілтен, Кыдыр баба колдасын!

Ата жолдан аттап кеткен онбайды,
Аруактар тазалыкты колдайды.
Аластайык азазілді мазірден,
Аз гумырда, адасуга болмайды.

Кайырмасы:

Адал жандар тебіренсін толгансын,
Оз атына адам болу ол да сын.
Біз тандаган Ата жолды, Ак жолды,
Гайып ерен, Кырык Шілтен, Кыдыр баба колдасын!

Ата жолда сертімізде турамыз,
Неге біздер сынактарда сынамыз.
Берік устап ата-дастур салтымды,
Жамандыкты жер бетінен сызамыз.

Кайырмасы:

Адал жандар тебіренсін толгансын,
Оз атына адам болу ол да сын.
Біз тандаган Ата жолды, Ак жолды,
Гайып ерен, Кырык Шілтен, Кыдыр баба колдасын!

Артта калды, киын кезен актандак,
Ата жолы болашакка баспалдак.
Казак елі, Казакстан жерінен,
Адамзатка алтын гасыр басталмак.

Кайырмасы:

Адал жандар тебіренсін толгансын,
Оз атына адам болу ол да сын.
Біз тандаган Ата жолды, Ак жолды,
Гайып ерен, Кырык Шілтен, Кыдыр баба колдасын!



«Аккулар» деп аруактармен тікелей байланыска тусіп сойлесе алатын кыз-келіншектер, «сункарлар» дегеніміз ер адамдар, гылыми тілде айтсак  – медиумдар. Аруактар осы «аккулар» мен «сункарлардын» назік денесі мен танін пендемен сойлесу ушін колданады, осылардын журегіне создерін салып, олардын аузымен, тілімен, унімен оздерінін баталары мен тілектерін жеткізеді. «Аккулар» мен «сункарлар» ун таспа сиякты, киелі ата-бабалар аруактарынын айткан создерін журектерімен кабылдап, пандік алемге оз ундерімен дауыстап жеткізіп кана айтады.

Кудайдын кудіретімен киелі ата-бабалардын аруактары, сункарлар мен аккулардын унімен перзентке зар болып журген ерлі-зайыпты жас жубайларга пален уакытта сабилі боласындар, атын осылай деп коясындар деп, айткан кезде алгі жас жубайлардын куаныштан егіліп жылаганын корген кезді тілмен суреттеп айтып жеткізу мумкін емес.  Сондай-ак откен кателіктерін, адасуларын айткан кездегі пенделердін катар турып егіле жылаганын корген пенде омірдін алдамшы екенін, имандылыктан баска жол жок екенін бар болмысымен сезіп, Алланын кудіретін мойындап, оз омірін – тагдырын озгертіп кайтады деп айтсак артык болмас.

Былайша айтканда сункарлар мен аккулар – аруак пен пенде арасын созбен байланыстырып турган данекер. Осы «аккулар» мен «сункарларды»: журегінін, ниетінін тазалыгына байланысты пенделер ішінен Айша Бибі анамыздын аруагы озі тандап алады.  Осы тандап алган пенделер: Фани – (пандік, материалдык) алеммен, баки – (назік, рухани) алем арасындагы немесе о дуние мен бу дуние арасындагы аруактардын созін журекпен кабылдып жеткізетін данекер.

Аруактар турлі адістермен келуі мумкін. Кейбір естуші медиумдар деп аталатын адамдар оларды естиді, сойтіп олармен «аккулар мен сункарлар» тарізді сойлесе алады. Кейбір адамдар кореді. Булар коретін медиумдар. Корінетін аруактар оздерінін тірі кездеріндегідей калып алады, кейде тіпті бурынгы дене кемістіктерін де корсетуі мумкін. Бірак анык емес, булынгыр болады. Кейде оларды адамнан айыру оте киын болып, онын колын да кысып, сойлесіп кеткен жагдайлар болган. Олардын адам емес екенін кенеттен жок болып кетуінен гана білуге болады.

Аруактарды кору оте сирек болады. Бірак омірде кездеседі. Таннен босанган аруак озінін туган-туыскандарын, достарын коруге асыгады. Ол озінін баска алемге откенін, бірак тірі екенін білдіргісі келеді. Білмеген адамдар муны тылсым дуниесіне жаткызар еді. Бірак онын калай болатынын білгендерге мунын ешкандай да тылсымдыгы жок, барлыгы табиги зандылыкка багынады.

  «Тагдырдын жарлыгын бiлесiздер – озгерiлмейдi. Дуние бiркалыпты турмайды, адамнын куаты, гумыры  бiр калыпты турмайды. Арбiр макулыкка Кудай тагала бiркалыпты турмакты берген жок». Абай

Біз сиякты аруактардын да оз дуниелері бар. Ар кайсымыз тірі кунімізде адам атанып, олген сон: рухымыз, жанымыз жане назік денеміз бірігіп – аруак боламыз. Назік дене де, турпайы тан де жансыз ешнарсе сезбейді. Ортак дене, ягни назік дене, адамнын тірі кезінде денеде болса, ал олгеннен кейін жанмен бірге о дуниеге, ягни жогары назік алемдерге отіп, біржола бар болып – аруакка айналады. Біржола бар болу деп, бул арада аруактын оз алеміне отті дегенді білдірсе керек. Себебі бул алем аруак ушін уакытша гана озіне тажірибе алуына, не болмаса арі карай тазарып жогары орлеуі ушін жіберліген сынак болып табылады.

Жан (аруак) танге матаулы тургандыктан, ол озінін турагы бузылар деп тан камын жеп тыныштык таппайды. Жаннын тыныштык таппауынын себебі, міне, осында жатыр! Жан танді ыстык, суык, аштыктан сактау ушін Зулымдык пен Айланы кылады сеп. Не себептен ол Зулымдык пен Айланы сеп кылады. Себебі, жан фани алемнін былганышымен былганып, напсі ыкпалына тускен. Бул – алемдегі барлык зардаптардын себебі!