Ата жолы Ар жолы антумар анiнiн дуниеге келуi

Халыкаралык «Ата жолы» козгалысынын ан тумары

Ані де, созі де маркум: Аділбек Толегенулы Нысанбайдікі

Казак елі назарында Алланын,
Ата жолы – Ардын жолын тандагын.
Бізге жеткен аян болып тылсымнан,
Аманаты ол, Арыстанбаб бабанын.

Кайырмасы:

Адал жандар, тебіренсін толгансын,
Оз антына адал болу ол да сын.
Біз тандаган Ата жолды, Ак жолды,
Гайып ерен, Кырык Шілтен, Кыдыр баба колдасын!

Ата жолдан аттап кеткен онбайды,
Аруактар тазалыкты колдайды.
Аластайык азазілді мазірден,
Аз гумырда, адасуга болмайды.

Кайырмасы:

Адал жандар тебіренсін толгансын,
Оз атына адам болу ол да сын.
Біз тандаган Ата жолды, Ак жолды,
Гайып ерен, Кырык Шілтен, Кыдыр баба колдасын!

Ата жолда сертімізде турамыз,
Неге біздер сынактарда сынамыз.
Берік устап ата-дастур салтымды,
Жамандыкты жер бетінен сызамыз.

Кайырмасы:

Адал жандар тебіренсін толгансын,
Оз атына адам болу ол да сын.
Біз тандаган Ата жолды, Ак жолды,
Гайып ерен, Кырык Шілтен, Кыдыр баба колдасын!

Артта калды, киын кезен актандак,
Ата жолы болашакка баспалдак.
Казак елі, Казакстан жерінен,
Адамзатка алтын гасыр басталмак.

Кайырмасы:

Адал жандар тебіренсін толгансын,
Оз атына адам болу ол да сын.
Біз тандаган Ата жолды, Ак жолды,
Гайып ерен, Кырык Шілтен, Кыдыр баба колдасын!

Маркум, топырагы торка болгыр Аділбек Толегенулы Нысанбай, 1954 жылы акпан айынын 4 жулдызында,  Онтустік Казакстан облысынын Созак ауданында дуниеге келген. 1975 жылы Шымкент педогогикалык мадениет институтын бітірген. Мадениет пен білім саласында узак жылдар бойы енбек етеді.

Жубайы: Адемі Толебеккызы Нурышова жогары білімді казак тілінін маманы. Балалары: Газиза, Мухтар, Гулжан, Аділет. Балаларынын барі жогары білімді ар саланын мамандары. Мухтар зан гылымдарынын кандидаты. Немерелері бар. Орбіп-осіп, тамыры мен жапырагын кенге жайып жайкалган тукым.

Аділбек Толегенулы айтады: 1997 жылдан бастап ауырдым. Он жак колыма белгісіз ауру жабысты, не іспейді, бірак ауырганда шыбын жанымды шырылдатады. Апталап уйыктамаган кездерім болды. Бармаган дарігерім, каралмаган баксы-балгерім калмады. Азып-тоздым. Ку суйегім гана калып, тірі аруакка айналдым. Амандаскан адамнан коркатын болдым, ойткені колымды устаса болды, зыркырап ала жонеледі. Тамакты солакай ішетін болдым.

2002 жылы Алматыга коныс аудардык. Осы кезде Толжан Жаксыбаев деген бауырымнан «Ата жолы» козгалысы туралы естідім. Бір куні Толжан: «Ага, жакында Арыстанбаб бабадан басталатын – турлі аулие-амбиелерге зиярат ететін улкен керуеніміз шыгады, осынын курамында барып кайтып келсенізші, мумкін шипа болар», – деген усыныс айтты.

2003 жылы 28 наурыз куні керуенмен сапарга шыктым.  Ол жактан Куданын кудіреті, жылдар бойгы тарткан бейнетім бір аптада жогалып, колым ауырмайтын болып, уйкым тузеліп, сап-сау адамга айналып – жайнан кагып жазылып кайттым, баска адам айтса сенбес едім! Тылсым дуние мен киелі аталардын аруактарынын кереметін оз козіммен кордім, басымнан откіздім! Шубасіз сендім!

Содан бері «Ата жолындамын». Каншама шырактарга катыстым, каншама жаксы адамдармен танысып, білімі мен рухани денгейі аса жогары достар таптым. Журтка карасам біреуінін касиеті бар, біреуінін журегі ашык т.б. Орда жетектейтін «акку мен сункарлар» адамдарды имандылык жолга жетектейді екен, каншама адамдар осы жерден ауруларына шипа тауып, тузу жолга тусіп жатканына суйсінесін, кеуденді мактаныш сезім кернейді.


Мен бурын-сонды, осындай салауатты омір салтын устайтын, елді имандылык жолга тусіретін, оздерінін конілдері ак, журектері пак, адамгершіліктері мол адамдар тобын кездестірген емеспін. «Ата жолы» козгалысында журіп ерекше асер алдым. Омірім ман-магынага ие болды. Не ушін осы фани алемде тіршілік етіп жургенімізді тусіндім. Озіме Алланын акикаты ашылды. Козге корінетін мен козге корінбейтін алемдердін бір-бірімен тыгыз байланыста екенін оз козіммен кордім, санам, ойлау жуйем озгеріп, журегімнін кірі аршылды. Коктен іздегенімді жерден таптым.

Осы «Ата жолына» риза болганым соншалык, бір куні «Ак улдан» сурадым: «Не істесем екен, осы жолдагы парызымнан калай кутыла аламын?». «Ак ул» маган карап турды да:

– Ага, сіз осы онердін манайындасыз, ан жазумен шугылданасыз, шыгармашылыкпен айналысасыз. Бізге осы «Ата жолынын» калай басталганы мен, калай омір суріп, адамдарга калай колгабыс етіп жатканын жане кайда бара жатканымызды, кыскаша мазмунды турде бір ан жазып берсеніз болар еді.

– Жарайді, ан жазуга тырысып корейін, бірак тылсымнын купиясы жонінде мен ешнарсе білмеймін гой. Созін осы жонінде жон білетін бір акынга жаздырсаныз, мен анін жазып корейін.
Бетіме карап турды да:
– Созін де, анін де сіз жазасыз.
– Ай, жазу колымнан келмес... Бул 2004 жылдын аягы еді.
Кундердін кунінде ауен жаздым, нотага тусірдім. Менін колымда бары: «Ак улдын» екі олендер жинагы мен Нострадамустын болжамдарынан шамалы-шамалы бір узінділер.

Озім 80-ен астам ан жазыппын, кейбіреулері кошіп-конып жургенде жогалып кетті. Таяуда 40 шакты анімнін жинагы шыкты. Менін тунгыш анім «Кездесу мен коштасу» 1976 жылы жарык корді. 1989 – 91 жылдар аралыгында Шамші Калдаяков пен Мынжасар Мынгытаевтан андерімді корсетіп баталарын алдым. Сол кісілермен узенгілес сапарлас болдым. Озіміздін Созак ауданын аралаттым. Бірге ан айттым.

Менін адетім – егер ауеннін созі жок болса, озім нобайлап кайырмасы мен бір шумагын оленнін мазмунына сайкес шыгарып ынылдап  айтып журетінмін. Бір куні жаксылап жуынып-шайынып, дарет алып, бір Жаратушыга жалбарынып, киелі аталар аруактарынан демеу сурап, ап-сатте 4 шумак пен 1 кайырманы жазып-ак тастаганым! Озіме-озім танкалдым.

Соз бен ауеннін озі тылсым дуниеден куйылып жаткандай асерде болдым, назік алеммен тілдестім, мунымды шактым. Назік алем жауап кайтарды. Натижесінде «Ата жолы» козгалысына арналган антумар: «Ата жолы – ар жолы» анім осылай дуниеге келді. Бірак та озіме-озім сенінкіремей біраз уакыт журдім де, бір куні Толжан Жаксыбаевка корсеттім, орындап бердім.

Толжан: «Ага, керемет екен! Унтаспага жазып берсенізші, азаматтарга тындатайын». Жазып бердім. Толжан «Ак улга» апарып беріпті, олар оздері –ішінде акындар, журналистер бар барі тындап, ешкандай озгеріссіз кабылдапты. 2005 жылдын коктемінде «Ата жолы – ар жолы» анім, «Ата жолы»  козгалысынын антумарына айналып, барша журтка танымал болды.

 Мен ушін бул – аса жогары мартебе, шабытымнын шыны, арманымнын,  орындалуы. Халкымнын бір кадесіне жараганыма Жаратушыга, киелі аталар аруактарына шексіз ризамын. Халкым багалап жатса, одан аскан мартебе, атак, данк, бар ма?! Мен шексіз бакытты жанмын!