Бiз кандай алемде омiр суремiз?

      
«Озін данышпан деп санайтыннан горі
Акымактан журт кобірек уміт кутеді».     Сулеймен пайгамбар (с.г.с.)

Біз еселан, акылсыз алемде омір суреміз. Оркениет дамудын адам куатына коятын талабы зор. Біз туыстарымыз бен достарымыздын арасында калыпты омір суруді устануымыз керек. Парыз – катал амірші.

Біз буган багынуга тиіспіз. Жануяны асырау, автколік жургізу, оз жумысына жауап беру, уй шаруасын істеу, бала тарбиесі, когамдык, азаматтык парызын т.б. мындаган істер куат тагы да куатты керек етеді.

Куат – аса багалы зат, оны корапка салып сактап, сатып ала алмайсын. Копшілік куатты темекіден, ішімдіктен, кофеден, пепси-коладан, дарілерден іздейді, бірак булардын барі де кателеседі. Куат – табигатпен нактылы бірігіп омір суруіннін сый-сияпаты.

Бакыт – ылги іздеп жургеніміз, егер таба калган жагдайда ары карай кадам баспаймыз. Сабилер сиякты карапайым заттардан канагат, лаззат алайык. Біракта біз керісінше оз омірімізді курделендіріп, онан калса жуйке кушіміздін жулым-жулымын шыгарып тоздырамыз.

Сынгырлаган денсаулыкпен, алансыздыкпен, акыл-ойымызды лайламай тыныштыкпен гумыр кешейік. Табигаттын карапайымдылыгы мен тамашалыгына бас ие отырып, омірден куаныш табатын болайык. Егер біз онын занымен журіп, бакытты болудын адісін озімізге жакын да кымбат адамдармен болісіп,  пайдамызды тигізе берсек, согурлым деніміз сау бола береді.

Агзамыздын алсіреуіне не себеп?

"Саулык тілесен – коп жеме". Алішер Науаи

Агзамыздын ауруы, алсіреуі жаман адеттеріміздін жемісі. Жаман адеттер бізді алсіретіп, агзаны толык тазалайтын куат жетіспейді. Куаттын кемуі ішектін, буйректін, терінін, окпенін немесе шыгару жуйесінін жумыстарын алсіретеді. Осы мушелердін толык канды жумыс істеуі ушін куат жетіспейді.

Осы мезетте шыгарылмаган ар турлі улар агзада жинала беріп, катерге ушыратады. Улар агзанын ар болігіне шогырланады. Жуйке жуйесіне асер еткенде, сіз аурудан зардап шегесіз. Бул табигаттын белгісі, ол сіздін табигат занына карама кайшы келгенінізді ескертіп тур. Сіз бул келенсіздіктін нактылы себебін емес, одан басканын барін кіналайсыз.

Ауруынызга, ерте картаюынызга тек кана озініз жауаптысыз

«Кыстан жудеп шыккан адамды арлендіретін жане канша ішсе де табетін кайтармайтын кымыздын орнына журетін сусынды ойлап таба кою, сіра киын шыгар».         Д.И.Даль

«Жок, маган суык тиді, мен шаршадым, картайып бара жатканнан кейін озімді нашар сезінемін», – дейді. Озін актау ушін сылтаудан сылтау таба береді, ешуакытта да озінін кіналы екені айтылмайды!

Ауруынызга, зардап шегіп ерте картаюынызга, тек кана озініз, тагы да озініз жауаптысыз. Дурыс омір сурмей, сіз озінізді олтіресіз. Сіздін омірлік кушініздін денгейі томендеп, улар агзадан кетпейді, Олар шогырланган жерлер ауырып, сізді азаптайды.

Азап – сіздін омір суруініздін натижесі. Озінізден баска ешкімді кіналаманыз. Сіз агзанызды алсіретіп алдыныз, ар турлі жолмен келген улар оны улап жатыр. Озініздін омірлік кушінізді ашыгу, табиги омір сурумен ныгайтыныз, алсіздік азаяды, жогалады.

Бейберекет омір суру, озінізді жаман сезінуініз, алсіздігініз, шаршауыныз, мезгілсіз картаюыныз т.б. толып жаткан ауруларыныз – мусапірлікке апаратын нактылы жол.Осыны жадынызга жаттап алуынызды отінеміз.
   
Табигат тагайындаган жолмен омір сурсеніз, сіз жасара бастайсыз! «Барлык жаксы да, аділ де табигат тагайындаган салауатты омір суру занын бассыздыкпен буза беруге болады», – деп ойлайды копшілік.

Олар калай шатасады! Сіз табигат зандылыктарынан аттай алмайсыз, ол сізді сындырады. Сіз ойлауыныз мумкін: «табигаттын занынын маган катысы жок», –деп, біракта кейін дарігерден табигатты алмастыратын гажайып кутесіз.