Бiр тiлiм наннын куаты

«Талай соз будан бурын коп айтканмын,
Тубін ойлап, уайым жеп айтканмын.
Акылдылар арланып уялган сон,
Ойланып тузелер ме деп айтканмын.

Журтым-ай, шалкактамай созге тусін,
Ойланшы, сыртын койып, создін ішін.
Ыржындамай тындасан нен кетеді,
Шыгарган соз емес кой ангіме ушін». Абай

Коз алдынызга елестетініз: Белгілі бір себептермен сіз узак уакыт тамак ішпесеніз алсіздіктен мулдем козгала да алмай каласыз. Тіпті сіз канша білімді, бай болсаныз да, сіздін байлыгыныз бен білімініз алдекімнін акеп берген бір узім нанына татымай калады. Бір шайнап жутканнан кейін-ак танінізге куаттын куйылып жатканын байкайсыз. Бул керемет емес пе? Осы бір тілім наннын озі сіздін ішініздегі неше турлі куатты, іс арекеттерді кайта іске косып жіберді. Сенсеніз де, сенбесеніз де бір тілім наннын куаты мен куші 70 жук вагоны бар пойыз курамасын жер шарын бір кабат айналдырып шыга алады.

Осы бір узім наннын курамындагы элементтердін куаты сіздін ойыныз, сезімініз, еркінізден де жогары турганын бір сатте болмасын ойланып кордініз бе? Осы бір тілім нанды тек карнын ашканда гана жеп куш куатынды калпына келтіресін. Осынын натижесінде іс арекетінді, созінді сойлеуінді, ойлауынды, сезінуінді ары карай жалгастыра бересін.

Арине, казір де, бурын да букіл алемде тамак маселесі бірінші орында болган, алі де бола береді. Осыны шешу ушін тіршілік иелерінін барі де тырбанып жумыс істейді, осы ушін талай тонкерістер мен согыстар да болды, болып та жатыр.

Тамак ішіп болганнан кейін, бірден турып кетпеніз, сол сиякты дастархан басында, ішіп болганнан кейін 1-2 сагат отырып та алманыз. Біраз гана уакыт отырып, жайлап кана терен тыныс алыныз, сол кезде куат барлык мушелерінізге бірдей тарап, озінізді оте жаксы сезініп, кандай жумыстын болмасын тубін тусіретін боласыз.

Адамдардын копшілігі усак-туйекке коніл аудармайды, біракта барі осы усак-туйектен басталмай ма. Сіз озініздін оренізді, сезімталдыгынызды арттыргыныз келе ме? Ол ушін дастархан басы ен колайлы жагдай. Ол ушін касыгынызды, кесенізді шылдырлатпауга тырысыныз – бул байкампаздык пен сактануды дамытудын жаксы жаттыгуы. Мен адамдардын ыдыстарын тусіріп алып, касыктарын шылдырлатканынан ак білемін, онын оресі жетіспей жатканын.

Тіпті ол жогары білімді немесе аты айгілі адам болсын, егер ара кашыктыкты сезбесе, онын дипломынын не пайдасы, атак абыройынын не пайдасы бар, кемшілігі басынан асып жатыр. Мысалы, біз кесені апергіміз келді, біракта кайда турганын молшерлей алмай, жерге тусіріп сындырып алдык.

Бул усак нарсе болып корінгенмен, ол кісінін омірдегі де жагдайы осылай, коп кателік жібереді. Осы адамдарга ішкі ангарымпаздык жетіспейді, осыны омірде де кайталайды. Затка озін ие болу ушін, алдымен ой елегінен откізіп ие болып ал, егер ойша коз алдына елестете алмасан, осы затка ешуакытта да колын жетпейді. Дастархан басына отырар алдында кайта-кайта турып журмес ушін барін тугендеп тексеріп алганнан сон бірак отыр, омірде де солай.