Тагдырдын соккысын калай аламыз?

Біз тагдырымыздын соккысын турпайы денемізбен жане назік денелерімізбен де аламыз. Болашакта болатын окигалардын тукымы жане ауыратын ауруларымыз назік денелерімізде: ауруларымыз томенгі есте, ал болашактагы окигалар – жогаргы назік алемде бугып жатыр. Дененін, жердін, гарыштын кабыктары козге корінетін жане корінбейтін болып екіге болінеді.

Адам оміріндегі барлык болатын окигалар алдын ала белгіленіп койылган, тек уакытын гана тосуда, сондыктан да карапайым адам оз еркімен муны озгерте алмайды. Кей кездерде болашакта болатын окигаларды тусімізде кореміз, біз озгерте алмаймыз, болатын нарсе кайтсе де іске асады.

Казак осыны тагдыр немесе: «пешенене не жазса соны коресін», – дейді. Егер адам фани дуниенін шырмауынан шыга алмаса, Кудайга сенбесе карымта кайтару заны мултіксіз жумыс істейді, оган куманыныз болмасын, ал егер Кудайга сеніп, имандылык жолына тусіп ораза устаса, онда онын куналары кешіріліп женілдей бастайды.

Осыган сайкес адамнын турмыс жагдайы да тузеліп, бакытты омір суре бастайды. Осы кезде Жаратушы адамнын тагдырына араласып карымтасын озгертіп жібереді.

 Алла тагала былай деді: «Егер пендем маган карай бір карыс жакындаса, мен оган бір адым жакындаймын. Егер пендем маган карай жане бір карыска жакындаса, мен оган бір кулаш журемін. Егер пендем мен жакка карай журе берсе, мен оган карай журемін». Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)

Біз озіміздін акымактыгымыздан коргаушыны жерден іздейміз. Кейбір кушті тулга омірімізде жарылкаушы болады деп ойлаймыз, онын да осы омірдегі уакытша пенде екенін умытып кетеміз.

 Омірде барі де озгеріске ушырауы мумкін: сізге камкоршы болып журген адамыныз кас жауынызга айналуы, жан досыныз душпанынызга, ерлі зайыптылар арасындагы бірін бірі алдау т.б. Сезім тураксыз болгандыктан: суйіспеншіліктен ошпенділікке, достыктан кастыкка, сондай-ак омірдегі араласып журген жора-жолдастарыныз да тураксыз.

Сондыктан да, адамды толык канагаттандыратын жане толык бакытка жеткізетін жалгыз турагы – Кудайга деген махаббаты, суйіспеншілігі. Ол ушін біз рухани іліммен дами беруіміз кажет. Бул дегенініз – мангілік акикат, бакыт.