Юбилей
Але чамусці сумныя сядзяць.
Ахвяраў у вайну было багата,
І вельмі цяжка ўспамінаць.
Зусім старэнькая бабуля
Зайшла нам апавядаць,
Як у вайну варожа сіла
Прымусіла дачушку сумаваць.
Як ворагі матулю катавалі ,
Пасля і смерцю пакаралі.
Без болю ў сэрцы нельга слухать,
З вачэй хацелася і слёзы здзьмухаць.
У музей нашчадкі запрасілі
І дзверы з гонарам нам расчынілі.
Хацелася усё ім паказаць,
Шмат давялося што сабраць.
За стол прыселі на хвілінку
І памянулі любую жанчынку.
Тут прачыталі і пісьмо,
Якое з Чэхіі прыйшло.
І зноў у сквер мы завіталі ,
Бярэзінку маленькую саджалі.
Заўсёды рада госці сустракаць,
Гісторыю пра маці расказаць.
Вольга Арлоўская 18.09.2003г.
Свидетельство о публикации №210051101177