Осiмкорлык зор куна

"Осімге акша берген де, осімге акша алган да дозакка барады".

– Асет Ризаулы,  осімкорлыкты калай тусіндірер едініз?
– Осімкорлык дегеніміз біреуге карыз акша беріп, кайтарганда устемемен алу. Касиетті Куран Каримде айтылган. Осімкорлык – зор куна.

Егер де акшаны осімімен карызга берсеніз – адамды озінізге тауелді кылып коясыз. Бул дегенініз – кулдык. Булай істеу карыз бергенге де, карыз алганга да оте кауіпті. Тусіндірейін. Адамнын журегінде орналаскан Газиз жан – Жаратушы мен адамнын санасынын денгейінде – пенде енсесін езіп турган карыздан кутылгысы келеді. Будан кутылудын бір жолы – карыз берген адамнын козін жою. Адам жок – шыргалан жок. Сондай-ак, сана денгейінін аукымында – карыз алган адам, карыз берген адамга унемі – жамандык, жауыздык, ауру, апат, олім тілеп жатады.

Осімкор – алгыс емес, унемі каргыстын курсауында болады. Казак атам айткан: «Коп тілегі кабыл болады» – деп. Кей кездерде осы адамдардын ойынын кабылдануы гажап емес, алемнін аділеттілік занына сай калыпты жагдай.

Карыз алган адам – куле кіріп, кунірене шыгады. Осімге карыз беруші адам, осы кагиданы санасына сініріп, миынын бір кыртысына кашап жазып алганы жон болар еді.