Iстейтiн iстi унемi ертенге шегеру

Баяндайтын: касіпкер – Нуржамал Курманалікызы Асанова

"Шеттен шыккан мал шашкыш топас та не болмаса саран да болманыздар. Орташа омір сурініздер. Сонда ылги бір-бірінізбен озара жакын карым-катынаста боласыздар. Таза конілді болыныздар, біліп койыныздар, еш бірінізді амалыныз пейішке кіргізе алмайды, менін озімді де. Алла тагаланын рахым жане шапагаты маган оте коп болган, арі куйыла бергендігінен мен де кіремін жане сіздер де кіресіздер пейішке".  Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)

Молшылык пен байлыкка жетпеудін ушінші себебі: Істейтін істі унемі ертенге шегеру – жокшылыктын шылауынан шыга алмау.

"Еріншектіктен – салактык,
Салактыктан – надандык...
Бірінен-бірі туады,
Жогалар суйтіп адамдык".    Шакарім

Сурак: – Нуржамал Курманалікызы, істі кейінге калдыру мен токмейілсудін асері кандай болады?
Жауап: – Бул біздін даму жолындагы богетіміз. Озімізді-озіміз ар уятымыздын алдында алдап акталуымыз. Еріншек адам еш уакытта бакытты, бай болмайды, істейтін істі істеп тастаныз. Токмейілсу де істі ертенге калдырудын бір турі, біракта озініз оны сезбейсіз. Омірдін женіл жолын іздейсіз. Кімнін де болмасын оз омірін, турмысын жаксы жакка озгерткісі келетіні барімізге малім. Біракта буны аркім озінше іске асырады. Біреуі тукте істемей байысам екен деп армандайды. Біракта, жоктан бар пайда болмайтыны сиякты осы ойы арман куйінде кала береді.

Адамдар молшылыкка шомылудын орнына сылтауларды таба береді. Уакыт болган жок, ай, кун дурыс емес. Касіпкерліктін шарты жетіліп піскен жок. Тым тауекелге барып, барлык жиган-тергенімнен айырылып каламын. Келесі жылы коремін. Осылайша шубаландатып, созбуйдага салып, алгашкы кадам куннен айга, айдан жылдарга сагызша созылып шегеріле береді. Адам тіпті баюга болатын жолды коріп, сезіп турса да бурынгы адетінін кулы болып калады. Адамдардын копшілігі бір орнында шенберді айналгандай айналып омір суруін жалгастыра береді.

"Ісіне пысык бол, оз ісінді озін шеш, баскалар «бола береді» деген шешіммен іс кылма". Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)

– Нуржамал Курманалікызы, баска біреудін санамызга тигізетін асері бар ма?
– Баска біреу біздін журіс-турысымызды, калай омір суру керек екенімізді айтып мыжындай берсе жанымыз жай таппайды. Жаратушы аркайсымызга кайталанбас, озіміз гана билейтін сана бергенде – мумкін аркім оз омірімен, озінше ойласын дегенді коздеген шыгар. Сана, акыл жок болса хайуанша омір сурер ме ек ...

"Адамнын сырткы дене жаралысы,
Напсісі айуанмен анык тендес.
Болектігі – жалгыз-ак таза акылда,
Алін келсе, жол тап та осыны емдес!". Шакарім

Оз акылынызды, сананызды омірінізде колдана отырып кандай болмасын шынга шыгуга мумкіншілігініз бар. Адамнын даналыгы да осы Жаратушы берген кукыкты колдана білуде бугып жатыр. Дана адам дегеніміз – озінін санасын калауынша толыктай пайдаланып, ботен біреудін осы агымга араласуына жол бермеу.

Бірінші караганда табыс жинаган байлыгынмен гана есептелетін сиякты. Расында, молшылык пен байлык манызды, біракта нактылы марапат – озіннін лазаттанганынды, канагаттанганынды сезіну. Мысалы Эйнштейнді алайык. Ол омір бойы бай болган жок. Біракта табыска жетпеді деп айта аламыз ба?  Адамзаттын алып тулгаларынын ерекшеліктері ерінбей енбек етіп, оздерінін максаттарына жетіп лазаттануларында. Нагыз байлык акшамен гана есептелмейді. Баска да рухани байлыктар жеткілікті. Байлык деген угымга адамнын оз тагдырын озі шешетін касиеттері мен шексіз бакыттылыктын не екенін сезінетін денсаулыгынмен мамыражайлыгын да кіреді.

Адам – санасы сенген, коз алдына елестеткен максаттарынын баріне де ерінбей енбектеніп, кумырска сиякты алган бетінен кайсарлыкпен кайтпаса жетпей коймайды. Оз жумысынызды жан-танінізбен беріліп істеніз. Бугінгі істейтін істі, еріншектеніп еш уакытта ертенге калдырманыз!