Сурхарбаан

Сурхарбаан гээшэмнэй зунай ааяма халуунда, хони хайшалганай h;;лдэ арад зоноо суглуулжа баярлуулдаг найр нааадан. Урдандаа ном годлиhоо харбадаг арhаар хэгдэhэн зорилгынь СУР гэдэг байгаа, тиимэhээ иимэ нэрэтэй гэлсэдэг.

Сурхарбаан нааданда ойро холын айлшад, тойрон байhан тала дайдын арад зон сугларжа эрын гурбан нааданда х;сэ шадалаа ;зэлсэжэ, т;мэн зондоо нэрээ суурхуулжа, баяр жаргалаа хубаалсажа ханхинама ёохороо дуулаhан лэ, наадаhан лэ зандаа. М;н;; ;еын шэнэлтэ гэхэдэ гансал худалдаа наймаан бэшэ г;. Урданаймнай ёhо заншал мартагданг;й, хаягданг;й байhандань баярлахаар лэ байна даа.

Б;хэ барилдаанда эгээл зоригтой, шадалтай бэрхэ х;б;;д тулалдадаг. Буряад барилдаанай гол д;римынь гэхэдэ, гараараашье газар х;рэжэ болохог;й, тиимэhээ эндэ ганса х;сэ, бэе бэшэ, харин hонор, шадал хэрэгтэй бшуу. Тиимэл хадаа барилдааша х;б;;днай гансашье Буряадтаа бэшэ, харин б;хы дэлхэй дээрэ суутай болонхой. Илажа гараhан баатар талын б;ргэдтэл гарнуудаа ниидэhэндэл hарбайлгажа бурхан тэнгэридээ зорюулжа хатардаг заншалтай. Ямаршье х;нэй з;рхэ х;дэлгэм;;р хатар, илалтын хатар. Гоё даа!

Сур харбахада эгээл мэргэн баатар дангинанар ном годлиёо бэлдэн, арад зоной дура татажа, Абай Гэсэрэй ;ринэр гээшэбди гэhэндэл шаб гэhэн ангуушад, хэрмэшэд сагаа х;леэлдэн байна. Харбажа эхилхэдэнь арад зон амилхаяашье болинхой, гансал х;хэ тэнгэриин ;ндэртэ булжамуур шубуухайн баярай дуун. Хэн бэ даа, м;н;; жэлэй Мэргэн, хэнэй гэр м;н;;дэр айлшадые хонин т;;лэйг;;р угтахаб?

Мори урилдаан… Хэды багашуулай hанаа бодол, хэды эрэш;;лэй этигэл, хэды басагадуудай харасаа нэгэдэн эгээл т;ргэн, эгээл гоё, эгээл шадамар морин сэрэгые илгаруулан тодорхойлхоб! Агууехэ Чингис Хаанай ;еh;; энээхэн найр нааданда буужа ерэhэндэл баатар х;б;;д арад зоноо уяруулна, омогорхуулна.

Тээ тэрээхэндэ ;хиб;;д анхаралтайханаар ;льгэршэ ;бг;;е шагнанхай, hанаа бодолынь аяар холын хун шубуудтай сугтаа Байгал далайгаа шэртэн ниидэнхэй. Саанахана сэбэрхэн залуухан дангина басагадууд т;р;;шынгээ ёохорто бэеэ бэлдэжэ, гэзэгэ, дэгэлн;;дээ заhалсажа, ханхинатар энеэлсэжэ, залуу х;б;;дэй хараса татана.

Наранай орохын урда тээ залуухан бэреэд;;дэй нэгэн х;хюутэйхэн;;р: “Ёохор наадая-ы!”, гэжэ ооглохо, эндэ тэндэhээ “Наадая, наадая!”, гэhэн залуушуул сугларжа, гар гараа барилсажа hэргэжэ байhан наhанай, сэсэглэжэ hалбарhан инаг дуранай хатар нааданда нэгэсэжэ, ;;р сайтар эсэнг;й хатарха, дуулаха.

Иимэл даа, манай Сурхарбаан наадан! Эдир залуу ;хиб;;дые, буурал сагаан ;бгэдые, холо ойрын х;ршэнэрые, Абай Гэсэр баатарнуудые, Алан Гуа дангинануудые х;хэ номин тэнгэри доро, сахилзаата торгон талын альган дээрэ суглуулhан, баяр жаргалаар арадай hанаа сэдьхэл д;;ргэhэн аяар урда сагhаа ерэhэн найр наадан.


Рецензии