Замужняй жанчыне

Квет спакаў — а не жанчыну,
І спытаў без дай прычны:
— Паглядзецца ў цябе можна мне? —
Адказала так: “Хлапчына!
Ты спазніўся, я — замужняя.
— Ну, і што з таго, ей Богу!
Пройдзем побач па дарозе,
Прапанова ж мая слушная?
— Не, не будзе ў нас нічога,
Ты спазніўся, я — замужняя.
— Мне не трэба гэта знанне,
Да мяне прыйшло каханне!
— Ты вось так кахаеш кожную?
— Не…
— Мяне ты не абманеш…
— Ну, навошта ты замужняя?
Dm                Gm
Ты такая прыгажуня сінявокая,
                C7                F
Што сустрэчныя мужчыны ажно войкаюць —
             Gm               A              Dm A  Am
Ты замужняя жанчына, ты замужняя.
  2/р.       B           Dm         B   A     Dm
    Dm                Dm
Мо на шчасце, мо на гора неспатольнае,
             H#                F
Калі сэрцам загаворыш — стану вольны я,
                Gm                A                Dm
Будуць крылы за спіною, нібы ў жорава,
                B                A              Dm  A  Dm
Толькі трушчыць нас з табою лёсу жорнавам.

           B                Dm            B    A  Dm
Ты замужняя жанчына, ты замужняя.

Ну якая асалода у жыцці тваім:
Прыйдзе вечарам з завода ён з паўлітраю —
Як уджаліць брыдкім словам — зашчыміць душа,
Выйшла замуж за такога — жыць дый мучыцца.

Ты замужняя жанчына, ты замужняя.

Абляцела прыгажосць твая дзявоцкая,
І сустрэчныя мужчыны больш не войкаюць.
Моцна шлюбнымі пярсцёнкамі апутаны
Вашы рукі, а душа ваша пакутуе.

Ох, замужняя жанчына, ты замужняя.

Ты паслухай, прыгажуня сінявокая,
Замілуемся з табою — будзем вольнымі.
Ты замужняя жанчына — не жанаты я…