я люблю..

Што мы ведаем пра любоў? Любіць можна ўсё: любіць якую-небудзь пэўную рэч, аўтамабіль, любіць горад, любіць некаторыя з'явы. Але ёсць асаблівая любоў, якая адрозніваецца ад усіх іншых. Гэта каханне да іншага чалавека, а менавіта мужчыны да жанчыны або наадварот.
  Знята шмат кінафільмаў, напісана шмат твораў пра гэтае пачуццё. Мы маем магчымасць разгледзець яго ва ўсіх праявах, розных колерах. Але ніколі немагчыма сказаць, што такое каханне. Так, можа па кніжках па псіхалогіі або ў мастацкіх кнігах і дадзена азначэнне гэтаму паняццю, але я магу сказаць, што ўсе гэтыя азначэнні будуць як праўдзівымі, так і хлуслівымі.
Кожны кахае па-свойму. У кожнага чалавека сваё каханне. Я кахаю… А што гэта значыць? Вось, напрыклад, я хварэю - гэта значыць, што мне дрэнна, у мяне кашаль, тэмпература падвышаная і г.д. Я сплю - гэта значыць, што цела маё адпачывае… А вось кахаю…
Але прырода наша так уладкованая, што як бы ўсё падзелена на дзве часткі: гэта як у свеце жывёл, так у чалавечым свеце, каб людзі працягвалі свой род, неабходна, каб мужчына і жанчына зліліся ў адно цэлае. Адгэтуль і ідуць першыя прычыны нашага кахання- гэтае прыцягненне да процілеглага полу. Жанчын прыцягвае да мужчын, а мужчын да жанчын. Але гэта не ёсць само каханнею. Мы ведаем, калі аднаполыя людзі таксама кахаюць адзін аднаго! Гэта магчыма назваць якой-небудзь хваробай або псіхічным адхіленнем. Дык што ж мы ведаем аб каханні?! Каханне ў кожнага сваё…
Я кахаю… І гэта праўда. Але калісьці я кахаў адну дзяўчыну, потым іншую, а зараз я ўпэўнены, што кахаю тую, з якой я зараз. Але калі я кахаў іншую, мне здавалася, што сапраўды я яе кахаў, але потым закахаўся ў іншую, і мне адразу жа здалося ,што сапраўды тую дзяўчыну я не кахаў. А як жа зараз я магу сцвярджаць, што "але, я кахаю яе"? А можна! Таму што я адчуваю прыцягненне да гэтага чалавека, шчасце, а значыць гэта і ёсць каханне. І не мае значэнне, ці кахаў я калісьці раней іншую або буду кахаць. А галоўнае значэнне мае тое, што менавіта зараз, у дадзены момант, я кахаю. Усё не мае значэнне, будзе гэта шмат часу, або наогул усё жыццё, а можа і заўтра я ўжо раскахаю.
А зараз кожнай раніцай, прачынаючыся, першая думка- гэта думка аб маёй каханай. Кожны дзень канчаецца тым жа. Што значыць, што я кахаю? Гэта значыць, я маю права падарыць сябе ёй цалкам і зусім не патрабаваць нешта ўзамен, таму што я ведаю, што аддадзенае дабро і цяпло абавязкова мне вернецца. Для мяне шчасце бачыць яе, адчуваць яе дакрананне, чуць яе голас, а таксама чытаць яе пісьмы. Наша каханне як бы мір, які складаецца з двух міроў, цалкам вольныя і незалежныя. І у гэтым вялікім свеце могуць нарадзіцца такія рэчы, што ў асобных мірах не народзяцца ніколі. Каханне абавязвае, але дае магчымасць.
Я кахаю… Гэта значыць, што мой мір напоўнены шчасцем. Усё астатняе жыццё- гэта як дадатак. Ну вучоба, ну праца, ну занятак спортам, ну прыняцце ежы- нішто гэта ніколі не зробіць мяне шчаслівым, калі я не буду кахаць.
Каханне злучае дваіх людзей, два розных міры, якія дапаўняюць адзін аднаго, як « +» і «-». Аднаму немагчыма жыць, толькі кахаючы магчыма зразумець сэнс жыцця і дайсці да Ісціны.