Куран 3- суре

                3 - АЛИ ГЫМРАН суресi. ( Мединеде тускен, 200 аят)
                Мейiрiмдi жане Рахымды, Аллахтын атымен.

 
 Алиф. Лам. Мим. Кудай... Одан баска, бас июге турарлык ешкiм жок. Одан баска: Ол

тiрiнiн - тiрiсi, бардын -  бары. 2. Акикатында, бул  Окулыкты саган онын

алдындагыларды растаушы етiп, жогарыдан Ол тусiрдi. Адамдарга басшылыкка, Ол бурын

Тауратты жане Iнжiлдi тусiрген, ал бугiнде осы Куранды. 3. Кудайдын белгi -

нышандарына сенбеушiлерге касiреттi жаза болады: Кудай - куштi, кек алушы. 4. Жерде

де, кокте де, Кудайдан ештене жасырын емес. Ол, аналарыннын курсактарында сендердi

озiнiн калауынша жаратады. Одан озге Кудай жок: куштi,  дана. 5. Ол саган Осы

Окулыкты тусiрдi. Онда магынасы аныкталган,  Окулыктын тегi болган белгi - нышандар

бар, ал, баскалары астарлы. Журектерi акикаттан ауыткыгандар астарын сынау, немесе

талкылау ушiн, осы создердi куалайды. Бiрак, олардын талкылауын тек, Кудай бiледi;

Бiлiмде негiзделгендер: «Бiз осыган сенемiз; барi бiздiн Танiрiмiзден; тек,

саналылар гана, угынады» дейдi.  6. «Танiрiмiз бiздiн! Сен бiздi тура жолга

койганыннан кейiн, журегiмiздi акикаттан ауыткытпа; бiзге Озiннен, жогарыдан

мейiрiмдiлiк бер, ойткенi, Сен жомарт берушiсiн. 7. Танiрiмiз бiздiн! куманы жок бiр

кунде Сен адамдарды жинайсын; ойткенi, Кудай уагдасын озгертпейдi» 8.Сенiмсiздерге,

дуние - мулiктерi де, олардын балалары да ешкандай пайда акелмейдi: олар тозактын

отынын оттыгы болады. 9. Тура Пергауыннын елiндей жане одан бурынгы болгандардай.

Олар Бiздiн белгi - нышандарымызды жалганга санады да, олардын оздерiнiн

куналарынан, оздерiн Кудай урды: Кудай жазада катал. 10. Сенiмсiздерге айт: «сендер

таяуда  женiлетiн боласындар да, жаханнамда  жиналасындар». Ол кандай касiреттi

тосенiш!  11. Айкаскан екi   жасакта, сендерге белгi - нышан  болган  едi:  Бiр 

жасак  Кудайдын  жолы ушiн  айкасты,    озгесi жалган - олардын оздерiндей кылып,

екi еселенiп корсетiлген коздегi корiнiс. Кудай кiмдi каласа,      озiнiн комегiмен

колдайды. Расында да, бунда, зеректерге талiмдiк окига болды. 12. Адамдардын

айелдерге, улдарга, ауырлыкты куйылган сом алтындарга жане кумiстерге, аргымак

аттарга, табынды малдарга, жайлауларга кызыккан ынтызарлыктарында арандатушылык бар.

Бул, тек, осы омiрдiн рахаттары; шынайы коркем жайлар Кудайдын касында. 13.Айт: «мен

сендерге ондагы нендей коркемдiктердiн бар екенiн жариялайын ба? Танiрдiн касында

iзгi арлылар ушiн, онда гасырлар бойы тап - таза жубайларымен Кудайдын iзгi

игiлiгiнде жайгасатын, арасынан озендер агатын, бау - бакшалары болады. Кудай озiнiн

кулдарына мукият. 14. «Танiрiмiз бiздiн! бiз сенемiз. Бiзге, бiздiн кунамызды кешiре

гор жане бiздi от азабынан сактай гор» дейтiндерге. 15. Сондай: сабырлы, шыншыл, 

iзгi жуздi, садакада жомарт болгандарга, тангы уакыттарда кешiрiм сурайтындарга. 

16. Кудай, Озiнен баска, бас июге турарлык ешкiмнiн жоктыгына куалiк етедi. Арi

перiштелер  де жане акикатты тугыр кылган, «куштi, дана, Одан баска,  бас июге

турарлык ешкiм жок» деп  бiлушi, жар салушы адамдар да. 17. Акикатында, Кудайдын

алдындагы iзгi арлылык – бой усынушылык. Оздерiне Жазба берiлгендер, оларга тек,

бiлiм келгендерiнде гана, бiрiне - бiрi коре алмастыкта болып, таласа бастады.

Бiрак, кiм Кудайдын белгi - нышанынан бас тартса, Кудай содан есептi тез арада талап

етедi.18. Егер де, олар сенiмен таласса, айт: «Мен Кудайга бой усынушымын жане маган

ергендер де».  19. Жазба берiлгендерге жане сауатсыздарга  айт: «Сендер де, бой

усынушы болуды калайсындар ма? Егер, олар бой усынушылар болса, онда тура жолда

болады, ал, егер бас тартса, сенiн мiндетiн, тек, оларга жеткiзу. Кудай озiнiн

кулдарын коредi.  20. Оларга: Кудайдын белгi - нышандарынан бас тартатындарга,

пайгамбарларды жазыксыз олтiретiндерге, адамдарга адiлеттiлiктi нускайтындарды

уратындарга, соларга, касiреттi азаптын куанышты хабарын жеткiз.  21. Олардын iстерi

осы омiрде де, баска омiрде де, макурым болады жане оларга арашашы болмайды.  22.

Сен кормедiн бе, Жазбанын болiгi берiлгендердiн, олардын оздерiнiн арасындагы 

таласты шешулерi ушiн, Кудайдын мына Окулыгына шакырылгандарында, калайша бас

тартатындарын жане алыстайтындарын?  23. Ол олардын;  «бiз отта  санаулы кундер гана

боламыз» деулерiнен. Олардын сенiмдерiн, олардын оздерiнiн меншiктенген жалган

ойлары арандатады.24.Бiз,оларды   сондай, болары кумансыз, арбiр жанга озiнiн

иеленгенiнiн карымы кайтарылатын жане олардын iштерiнде, бiрi де ренiштi болмайтын

кунде жинаганымыз да, олардын жагдайлары кандай болар екен?  25. Айт: «Иа, Кудай

алемдердiн билеушiсi! Сен, кiмдi каласан, соган билiк бересiн, кiмнен каласан, одан

билiгiн аласын. Сен, кiмдi каласан мартебелi етесiн, кiмдi каласан корлайсын. Игiлiк

Сенiн иелiгiнде, ойткенi, Сен барiне кудiреттiсiн.  26. Сен, тундi кундiзге

ауыстырасын жане кундiздi тунге айналдырасын; тiрiнi олiге    айналдырасын,   олiнi

кайта  тiрiлтесiн жане кiмге каласан, омiрлiк сансыз несiбе – ризык бересiн»   27.

Сенушiлер, сенушiлерден тыс, сенiмсiздердi оздерiне дос тутпасын. Кiм соны iстесе,

Кудайдан ешбiр комек кутпесiн, алайда, олардан саксыну жагдайында болса, ол баска.

Кудай iзгi ниеттiлiкпен сендердi сактандырады, ойткенi, сендердiн кайтуларын Кудай

жакка. Айт: «Сендер журектерiндегi ненi жасырсандар да, ненi ашкерелесендер де, оны

Кудай бiледi, ойткенi, ненiн коктерде барын жане ненiн жерде барын бiледi. Кудай -

барiне кудiреттi.  28. Арбiр жанга озiнiн жасаган жаксылыгын, немесе жасаган

жамандыгын, алдына усынылатынын коретiн кун болады. Сонысынан, озiнiн арасы  алыс

кашыктыкта болуын калайды. Кудай сендердi iзгi ниеттiлiгiмен сактандырады: Кудай -

озiнiн кулдарына iзгiлiктi.  29. Айт: «егер де, сендер Кудайды суйсендер, маган

ерiндер: Кудай да, сендердi суйедi жане сендерге сендердiн куналарынды кешiредi.

Кудай - кешiрушi, рахымды. Айт: «Кудайга жане онын елшiсiне багынындар»; бiрак, бас

тартсандар... Кудай, сенiмсiздердi суймейтiнiн бiлiндер.  30. Кудай барлык алемде

артык кылып, бiрiнен - бiрiн урпактастырып, Адамды, Нухты, Ибрахимнiн журагатын жане

Гымран аулетiн тандады. Кудай - естушi жане бiлушi.  31. Бiрде, Гымраннын

жубайы: «Танiрiм! курсагымдагы барды «Саган кызмет ушiн, азат куйiнде арнаймын» деп

уагда бердiм; менен, iзгi ниетiнмен, уагдамды кабыл ал. Сен - естушiсiн, бiлушiсiн»

дедi. Сонда, ол оны туганында: «Танiрiм менiн! менен туылган айел жынысты» дедi.

Кудай одан туылганнын жынысын жаксы бiлдi, ер жынысты айелдей емес жане «Мен оны

Мариям  атадым. Оны жане онын урпагын таспен куылган сайтаннан коргау ушiн, Саган

тапсырамын» дедi.  32.Танiрi, онын iзгi ниеттiлiгiн, одан iзгiлiктi кабыл алды. Оны

коркем осiрiспен осiрдi жане онын камкоршылыгын Закарияга  тапсырды. Закария онын

жайына кiрген сайын, онын алдында болган, онын корегiн тапты. Ол: «Мариям, осы саган

кайдан?» деп сурады. Ол айтты: «бул Кудайдан, ойткенi, Кудай кiмдi каласа, есепсiз

ризыктандырады»  33. Осыдан кейiн, Закария озiнiн Танiрiне сиынды. Ол: «Танiрiм,

озiннiн игiлiгiнмен маган iзгiлiктi урпак сыйла! Сен менiн сиынуымды естисiн»

деп,     дуга  кылды.    Сол  уакытта,  онын  сиыну орынында турып        жасаган 

дугасына перiштелер ун катты:  34. «Кудай, сенi Кудайдын Созiнiн акикаттыгын

растайтын, улыкты,   напсiсi ашылмаган, кудайшылдардын санатындагы пайгамбар

болатын, Яхия туралы iзгi хабармен куантады»  35. Ол айтты: «Танiрiм, менiн

карiлiгiм жеткенiнде, жубайым балага токтаганында, менде перзент калайша болмак?».

Ол: «Кудай калаганын осылайша жасайды» 36. Ол айтты: «Танiрiм, маган кандай да бiр

белгi - нышан келтiршi!» Ол айтты: «сенiн уш кун адамдармен тек,ымдап сойлесе алуын,

саган белгi - нышан болады. Озiннiн Танiрiндi жиi еске ал жане Оны ертелi - кеш

мадакта!»  37. Ендi мiне, перiштелер айтты: «Мариям! Кудай сенi тандады жане

тазартты.   Ол сенi бар алемдегi айелдерде алды етiп сайлады»  38. «Мариям, озiннiн

Кудайыннын алдында iзгiлiк таныт. Басынды iи жане тiзе бугушiлермен бiрге тiзе бук»

39.Бул ангiме жасырын окигалардын бiрiнен жане оны саган, Бiз ашамыз.Олар: «Мариямды

иелiкке алу кiмге буйырар екен» деп оздерiнiн жазуша таякшаларын лактырысып

жаткандарында сен олармен болмадын; олар озара дауласып жаткандарында да, сен

олармен болмадын. 40. Мiне, перiштелер айтты: «Мариям! Кудай сенi озiнiн Созiне iзгi

хабарландырады: онын аты  - Масiх Иса Мариям улы, ол осы омiрде жане болашак омiрде

данкты болады. Жакындатылгандардын санатындагыларынын бiрi болады. 41. Бесiгiнде   

адамдармен улкендерше сойлесетiн болады, iзгi кудайшылдардын бiрi болады»  42. Ол

айтты: «Маган ешбiр адамнын колы тимеген болса, менiн перзенттi болуым калайша

болады?»  Олар айтты: «Кудай калаганын жарататындыктан, ол солайша болады. Ол ненiн

болуын уйгарса, тек «бол» дейдi, сонда, онысы бола калады.   43. Ол оны Жазбага,

даналыкка, Тауратка, Iншiлге, уйретедi. Ол, Исрайылдын улдарына елшiсi болады». «Мен

сендерге, сендердiн Танiрiннен, белгi - нышандарымен келдiм. Мен сендерге, балшыктан

кустардын  келбетiн жасап, оны ушкiрсем, олар Кудайдын еркiмен  ушатын кус болады.

Кудайдын еркiмен, сокырларды жане алапестердi жазамын, олiктердi тiрiлтемiн.

Сендерге, сендердiн уйлерiнде ненi сактап койгандарынды жане немен

тамактанатындарынды айтамын». Бунда, сендер ушiн белгi - нышандар бар, егер, сендер

сенушi болсандар.   44. «Менен бурын Тауратта  болганнын акикаттыгын растаймын,

сендерге тиым салынгандарынын кейбiрiне, сендерге руксат етемiн. Сендерге оздерiннiн

Танiрiннен белгi - нышандар акелемiн: сондыктан, Кудайдан коркындар жане маган

багынындар. Акикатында, Кудай менiн Танiрiм жане сендердiн де Танiрiн; Оган бас

иiндер: осы тура жол» 45. Иса олардагы  сенiмсiздiктерiн байкаган кезiнде: «Кудай

ушiн, маган кiм комекшi болады?» дедi. Хабаршылар: «Кудайдын комекшiлерi бiз

боламыз; бiз Кудайга сенушiлермiз, бiздiн Оган бой усынушылар екендiгiмiздi

куаландыр.   46. Танiрiмiз бiздiн! бiз Сенiн жiбергенiне сенемiз жане осы елшiнiн

сонына еремiз, сондыктан, бiздi iзгiлiктi таратушылардын тiзiмiне косып жаз» дедi.

47. Олар кулык жасады да, Кудай да, айлакерлiк еттi. Алайда, Кудай айлакерлердiн -

ен аккiсi.  48. Кудай айтты:   «Иса! Мен сенi тыныштыкта аламын да, Озiме котеремiн;

сенi сенiмсiздерден арылтамын, ал, сенiн соныннан ергендердi кайта тiрiлетiн кунге

дейiн, сенiмсiздерден жогары коямын. Уакыты келе сендердiн кайтуларын, Мен жак.

Сонда, сендердiн озара не туралы таласкандарына, Мен торелiк жасаймын.  49. Ал,

сенiмсiздiкте калатындарды – оларды, Мен осы дуниеде де, о дуниеде де, касiреттi

жазамен жазалаймын, оларды арашалаушы болмайды.  50. Сенушiлерге жане жаксылык

жасаушыларга – соларга, олардын нактылы сыйы берiледi. Кудай зансыздыктарды

суймейдi. 51. Бул, Бiз саган окыткан – белгi - нышандар жане даналык. 52.

Шындыгында, Кудайдын алдында  Иса,топырактан  жаратып, оган Ол «бол» дегенiнде,   

бола калган  Адамга тан.  53. Осы, сенiн Танiрiннен акикат, сондыктан,

куманданушылардын санатында болма.  54. Ал, егер де, осы iлiм саган келгеннен кейiн,

сенiмен, кiмде - кiм осы турасында таласса, сен оларга айт: «Жур, бiздiн улдарымызды

да, сендердiн улдарынды да, бiздiн айелдерiмiздi де, сендердiн айелдерiндi де,

жиынга шакырайык, онда сендер оздерiнде, бiз озiмiзде болайык, озiмiз анттасайык

жане жалган айтушыга, Кудайдын каргысы келуiн ундейiк!» 55.Шындыгында, осы - осы ен

акикат создер: «Кудайдан баска, ешбiр «кудайлар» жок» Кудай – Ол куштi, оте дана. 

56.  Егер, олар безiп кетсе... Кудай ол азгындарды бiледi.  57. Айт: «Жазбаны

иеленгендер,  сендерге де, бiзге де, ортак бiр созге келейiк! Тек, Кудайга бас

иейiк; Оган, серiктестер косып ундеспейiк, Кудайдан  баска бiрiмiздi - бiрiмiз Танiр

тутпайык. Егер, олар безiп кетсе... айтындар: Бiздiн Кудайга бой усынушылар

екендiгiмiзге куа болындар»  58. Ей, Жазбаны окушылар! сендер не себептi Ибрахим

туралы таласасындар? Таурат жане Iнжiл одан кейiн жiберiлген; негып ойланбайсындар? 

59. Иа, сендерге, оздерiнде iлiмi бар нарседе, таласуларына болады, ал, оздерiнде ол

турасында  iлiм жок нарседе, не ушiн таласасындар? Кудай бiледi, сендер

бiлмейсiндер.  60. Ибрахим, Ихудишiл де, Христиан да, болмаган, бiрак, ол iзгi арлы,

нагыз Кудайга бой усынушы едi; ол копкудайшылардын санатында болмады.  61. Ибрахимге

ен жакын адамдар – олар, онын iзiне ерушiлер, осы пайгамбарга уксастар жане

сенушiлер; Бул сенушiлерге Кудай камкоршы.  62. Жазбаны окушылардын кейбiрi,

сендердi шатастыргылары келедi, алайда, олар тек, оздерiн- оздерi шатастырады жане

онысын тусiнбейдi.  63. Ей, Жазбаны окушылар! оздерiн осыган козайым бола тура, не

ушiн, Кудайдын белгi - нышандарынан бас тартасындар?  64. Ей, Жазбаны окушылар! не

ушiн, акикатты жалгандыкка айналдырасындар - оздерiн акикатты бiле тура, оны

жасырасындар?  65. Жазбаны окушылардын кейбiрi айтты: «сенушiлерге жiберiлгенге бiр

кун  сенген болып, кейiн бас тартындар; мумкiн, олар да бас тартар.  66.  Бiздiн

дiни жаргымызды басшылыкка алгандарга гана, сенiндер» Айт: «Кудайдын басшылыгы гана,

тура басшылык; сендерге де берiлген тарiздес, ол «алде кiмге» берiледi. Осы туралы

да, олар сенiмен, сенiн Танiрiн алдында таласса,  айт: «игi байлыктар Кудайдын

иелiгiнде. Оны Ол кiмге каласа бередi. Кудай - барiн камтушы, бiлушi.  67. Ол кiмдi

каласа, озiнiн мейiрiмiне болейдi. Кудай - улы жомарттыктын иесi.  68. Жазба

иелерiнiн арасындагы кейбiрi, сен оган «кундыны» берсен де, саган тез кайтаратындары

бар, ал, олардын арасында кейбiрi, сен оган бiр «динар» берсен де, сен одан озеуреп

талап еткенiнде гана, кайтаратындары бар.  69. Осылайша iстеуiне, олар: «надандарга

жасаган арекетiмiзде, бiзге мiндеттеме жок» дейдi.  Кудайга сiлтемелеп айткандары

жалгандык жане оны оздерi бiледi.  70. Отiрiк. Тек «кудайы» жасаган батуаларына   

сенiмдiлер   жане   Одан   корыккандар  –  iзгiлiктiлер, Кудайдын суйiктiлерi.

71. Кудаймен жасаскан батуа - серттерiн жане оздерiнiн уагда - серттерiн арзанга

айырбастаушыларга – болашак омiрде ешкандай да рахаттанушылык болмайды: кайта

тiрiлетiн кунде, Кудай оларга  бурылмайды, унiн де катпайды; оларды актамайды,

оларга касiреттi азап  болады.  72. Олардын арасында сендердi иландыру ушiн,

оздерiнiн тiлдерiмен Жазбаларды бурмалап, онысын Жазбада корсетiлгендей кылатындары

бар. Олар: «Бул, Кудайдан» деп айтады. Ол Кудайдан емес. Олар Кудайга сiлтемелеп,

жалгандыкты айтады жане онысын оздерi бiледi. 73. Озiне Кудай Жазба, даналык,

пайгамбарлык  берген кiсiнiн адамдарга: «Кудайдын орынына  маган кулшылык жасандар»

деуi мумкiн емес, керiсiнше: «сендер Жазбаны коп окып, терен менгергендiктерiннен,

Танiрге iзгiлiктi иланындар»  74. Сондай - ак, сендердi перiштелерге,пайгамбарларга -

 Танiрге бас иетiндейге илануды буйырмайды. Сендер Кудайга бой усынушылар

болгандарыннан кейiн, ол сендердi Кудайга сенiмсiздiкке иландырмакшы бола ма?  75.

Бiр кездерi, Кудай пайгамбарлармен батуа жасасты. «Мiне, Мен сендерге Жазбадан жане

даналыктан беремiн, сосын сендерге, сендердегi  акикатты растаушы елшi келедi;

сендер оган сенулерiн жане оган комектесулерiн, мiндеттi. Менiмен осы ауыр шарттагы

одакты ундесесiндер ме? жане кабылдайсындар ма?» Олар «ундесемiз жане кабылдаймыз!»

дедi. Ол айтты: «Ендеше, куалiкте болындар  жане Мен де сендермен куагерлер

санатындамын»  76. Сондыктан, осыдан кейiн тайгандар – олар арсыздар.  77. Сонда

олар, негып, Кудайга кызмет етудiн боска жолын iздейдi. Коктегiнiн жане жердегiнiн

барi: ерiктi жане ерiксiз, Оган бой усынып тургандарында жане олардын кайтарылулары 

Кудай жак болганында?   78. Айт: «Бiз, Кудайга сенемiз жане бiзге жогарыдан

тусiрiлгенге, Ибрахимге, Ысмайылга, Ыскакка, Жакыпка жане Исрайыл буындарына

жiберiлгенге де,  Мусага, Исага, олардын Танiрiнен пайгамбарларга берiлгенге де,

олардын барiнiн  арасына  айырмашылык жасамаймыз жане бiз Оган бой усынамыз. 79. Кiм

бой усынушылыктан баска, кандай да бiр дiн жаргысын устанса, онда Кудайдын ешкандай

ризашылыгы жок: болашак омiрде ол арсыздардын санатында болады. 80. Оларга анык

нускаулар берiлiп, осы пайгамбардын акикаттыгына ундесiп, сенушi болганынан кейiн,

сенбеушi болган адамдарга Кудайдын басшылыгы калайша болмак? Заннан таюшы адамдарды

Кудай басшылыгына алмайды.  81. Олардын сазайы, Кудайдын, перiштелердiн жане барлык

адамдардын каргысында болады  82. жане олар сонын астында гасырлар бойы болады:

олардын азаптары женiлдетiлмейдi, ешкiм оларга назар аудармайды.  83. Осыдан кейiн,

шукiршiлiкке келiп, окiнгендер жане жаксылык жасагандар, олардын санатынан

шегерiледi. Кудай - кешiрiмдi, рахымды.  84. Сенушi болып, одан сенiмсiз болган жане

сенiмсiздiгiн удеткендердiн шукiршiлiгi кабылданбайды: олар жане де, адасушылыкта

калады. 85.Сенбеушi болып жане сенiмсiздiкте олгендерден олардын бiрде - бiрiнен,

егер де, жер бетiндегi толган барлык алтынмен отелгiсi келсе де, онысы кабыл

болмайды. Оларга касiреттi азап болады; Оларды коргаушылар болмайды.  86. Ен жаксы

коретiн нарселерiннен садака бермейiнше, сендер iзгiлiкке жете алмайсындар, ал,

сендер неден, нендей садака жасасандар да, Кудай оны бiледi.  87. Таурат туспестен

бурын, Исрайылдын озiне - озi тиым салган тагамдарынан баска, барлык тагамдар

Исрайылдын улдарына руксат етiлген едi. Айт: «Егер, сендер адiлеттi болсандар

Тауратты акелiндер жане оны окындар.  88. Кiм содан кейiн, Кудайга сiлтеп, ойынан

жалгандык шыгарса, ол  занбузушы кылмыскер.  89.  Айт: «Кудай акикатты айтады.

Сондыктан, ондылыкты сенушi болган жане копкудайшылардын санатында болмаган

Ибрахимнiн сенiмiне ерiндер»  90. Шындыгында, алемдерге Iзгi баталылыкка жане

басшылыкка бой котерген, осы адамдарга алгашкы тургызылган кулшылык уйi, ол

Меккеде.  91. Онда анык белгi - нышандар бар: Ибрахимнiн орыны жане кiм онын iшiне

кiрсе, сол кауiпсыз. Кудай ушiн, осы уйге кажылык жасау, жолсапарда болуга шамалары

келетiн адамдарга парыз.  92. Ал, сенiмсiз болгандар... алайда, Кудай бул алемдерге

тауелсiз, байлык иесi.  93. Айт: «Жазбаны окушылар! iстегендерiне Кудайдын куалiгiн

бiле тура, Кудайдын белгi - нышандарын неге терiске бурасындар?  94. Айт: «Жазбаны

окушылар! Онын туралыгын бiле тура, оны бурмалауды калап, сенушiлердi Кудайдын

жолынан неге ауыткытасындар? Кудай сендердiн iстегендерiне назарсыз емес. 95. Ей,

сенушiлер! сендер сенушiлер болгандарыннан кейiн, егер де, Жазба берiлгендердiн

кейбiрiн тындаушы болсандар, онда, олар сендердi  сенбеушiлер кылады.  96. Сендерге

Кудайдын  нышандары окылганында, араларында Онын елшiсi барда, сендердiн сенбеушiлер

болуларын калайша болмак? Кiм Кудайдан озiне корганыш iздесе, сол тура жолга

жетеленедi.  97. Ей, сенушiлер! Кудайдан шынайы кудайы коркынышпен коркындар, жане

Оган толык бой усынушы болмай олмендер.   98. Барлыгын Кудайы сенiмге мыкты

устанындар жане болiнбендер; сендерге деген Кудайдын iзгi игiлiктерiн есте устандар;

сендер озара душпан болган кездерiнде, Ол сендердiн журектерiндi жарастырды жане

сендер Онын iзгiлiктiлiгiмен  бауырлас болдындар;  99. Сендер отты куздын жар

басында болган уакыттарында, Ол сендердi одан шеттеттi. Сендердiн тура журе алуларын

ушiн, Кудай озiнiн белгi - нышандарын сендерге осылайша ашады.

100.Сендерден:  «жаксылык» деп танылган жаксылыкка ундейтiн;  жамандыктан тосатын;

дiндарлар кауымы калыптасуы ушiн. Осындайлар – бакыттылар.  101. Оздерiне анык

нускаулар келгеннен кейiн, болiнiп жане озара келiспеушiлiкте болгандарга уксас

болмандар; оларга улкен жаза болады. 102. Бiрiнiн бетi агарып, баскасынын бетi

карайып келетiн сол кунде: « Кара бет болган сендер - ауелде сенушiлер болып,

кейiннен сенбеушiлерге айналган сендер емессiндер ме?       Сенбеушiлiкке бой 

алдыргандарын ушiн,    ендi азаптын дамiн татындар.  103. Беттерi агаргандар

Кудайдын мейiрiмiнде болады. Сонда, олар гасырлар бойы болады.  104. Кудайдын белгi -

 нышандары осы. Бiз оны саган дурыс окимыз: Кудай алемдерге адiлетсiз болгысы

келмейдi.  105. Коктердегi де  жане жердегi де, барлыгы, Кудайдын билiгiнде. Барi

Кудайга кайтарылады.  106. Сендер  барлык адамдардын арасынан  шыккан елдердiн ен

жаксы елi боласындар: жаксылыкты буйырасындар, жамандыкка тиым саласындар жане

Кудайга сенесiндер. Егер, Жазбаны окитындар сенген болса, онысы оздерiне жаксырак

болар едi; олардан сенетiндерi де бар, бiрак, олардын копшiлiк болiгi – арсыздар. 

107. Олар, нендей де бiр  ренiштен баска, сендерге зияндык жасай алмайды жане егер

де, сендермен урыска туссе, сонда керi кашады. Оларды коргаушы болмайды.  108. Егер

де, олар Кудаймен одактас жане осы адамдармен одактас болмаса, кайда болса да,

оларды корлык куйзелтедi; олар оздерiне Кудайдын кахарын аударады; олар такыр

кедейлiкке ушырайды; Бул олардын Кудайдын белгi - нышандарына карсылыктары,

пайгамбарларды жазыксыз олтiргендерi себептi; кырсыккандары жане адiлетсiз

амалдарына.  109. Алайда, олардын барi бiрдей емес. Жазба иелерiнiн тозiмдiлерi бар:

олар тунгi уакыттарда Кудайдын белгi - нышандарын окиды жане Оган бас иедi.  110.

Олар, Кудайга жане сонгы кунге сенедi; жаксылыкка ундейдi, жамандыкка тиым салады

жане бiрi - бiрiнiн алдында iзгi амалдарга асыгады. Олар жаксы амалдылардын

санатында.  111. Олар кандай да бiр жаксылык жасаса, сонысы ушiн, сыйлыксыз 

калмайды. Кудай, Озiнен коркатындарды бiледi.  112. Ал, арсыздарга: олардын дуние -

мулiктерi де, олардын балалары да, Кудайдын алдында ешкандай пайда акелмейдi; олар

отпен кауышады. Олар онда, гасырлар бойы болады.  113. Олардын осы жалган омiрдегi

жумсагандары, занбузушы адамдардын егiстiгiне шуйлiгiп, оны курдымга жiберетiн

ызгарлы желге уксас. Кудай оларга адiлетсiз емес, олар оздерiне - оздерi

адiлетсiздер.  114. Ей, сенушiлер! оз - оздерiннен баска, ешкiммен шынайы достыкта

болмандар. Олар мiндеттi турде сендердiн акылдарынды ауыстырады; олар сендердi

курдымга жiберудi калайды. Олардын жеккорiнiштерi, алден олардын  комейлерiнен

шыкты, ал, олардын журектерiнде  жасыргандары, одан да зор. Бiз сендерге осы белгi -

нышандарды жариялаймыз, егер де, сендер ойланатын болсандар.  115. Мiне, сендер –

сендер оларды суйесiндер, ал, олар сендердi суймейдi; сендер барлык Жазбаларга

сенесiндер. Олармен кездескендерiнде, олар да: «бiз сенемiз» дейдi. Алайда,

оздерiмен жеке калгандарында, сендерге деген ызаларынан бармактарын шайнайды.

Айт: «оздерiннiн осы ызаларынмен, олiндер!» Шындагында, Кудай журектердiн iшкi

сырларын бiледi.  116. Егер де, сендерге нендей де бiр жаксылык болса, ол оларды

капаландырады, ал, егер де, сендер нендей де болсын ренiшке тап болсандар,   олар

куанады.   Егер,  сендер   сабырлы  жане  кудайы  коркынышты болсандар, онда,

олардын залымдыктары сендерге зиянсыз.  117. Бiрде, тансарiде сенiн озiннiн уйiннен

шыккан кезiнде, сенушiлер урыска  легiмен сапка тургандарында.  (Кудай - естушi,

бiлушi)  118. Сендерден екi топ кобалжи бастады. (Ол екеуiне де, Кудай жардемшi едi.

Сенушiлер Кудайга арка суйесiн)   119. Сендер алсiз болсандар да, Бадiрде сендерге

Кудай комектестi. Сендер алгысты болуларын ушiн, Кудайдан коркындар.  120. Сонда,

сен сенушiлерге айттын: «Танiрiм сендерге коктен уш мын перiштелерiн жiберiп,

косатын болса, сендерге жетпейдi ме?»  121. Иа, егер де, сабырлы болсандар жане

кудайы коркынышта болсандар, олар куйындатып сендерге шабуыл жасагандарында, мiне,

сендердiн Танiрiн комекке ерекше белгiлермен айшыкталган бес мын перiштелердi,

сендерге косады.  122. Осыны сендерге Кудай, тек, сендердi куанту ушiн жане

журектерiндi орныктыру ушiн, айтады. Комек тек,  куштi, аса дана Кудайдан:

сенiмсiздердiн мушелерiн шабу, оларды  кулату жане оларды максатына жеткiзбей

кайтару ушiн.  123. Ол оларга iзгi игiлiк таныта ма, немесе оларды жазалай ма, ол

iсте сенiн билiгiнде ештене жок; Олар занбузушы кылмыскерлер.  124. Коктердегi де

жане жердегi де, барi, Кудайдын билiгiнде. Ол кiмге каласа, кешiрiм етедi жане кiмдi

каласа, жазалайды. Кудай – кешiрушi, рахымды.  125. Ей, сенушiлер! осiмдi екi есеге

дейiн еселеп, бопсалауга куштар болмандар; Кудайдан коркындар, мумкiн, бакытты

боларсындар.  126. Сенiмсiздерге азiрленген оттан коркындар. Кудайга жане Онын

елшiсiне багынындар; мумкiн, мейiрiмге боленерсiндер. 127. Оздерiннiн Танiрiннен

кешiрiмге жане кендiгi коктер мен жердей болган, жумакка жетуге асыгындар. Ол iзгi

арлыларга дайындалган.  128. Жеткiлiктi баршылыкта жане кедейлiкте  болса да, садака

жасаушыларга, ашуларынан устанатындарга жане адамдарды кешiрушiлерге; Кудай, iзгiлiк

жасаушыларды суйедi.  129. Кандай да бiр жиiркенiштi iс iстеп, оздерiне - оздерi

зулымдык жасай отырып: «Кудайдан баска, кiм кешiрер?»  деген умiтпен, Кудайды еске

алып, оздерiнiн кунасына жарылкау тiлеп жане оздерiнiн саналы жасагандарына уялудан

касарыспай, кешiрiм сурагандарга  130. – соларга кайтарымы, оздерiнiн Танiрiнiн

кешiрiмi болады жане онда агатын озендерi бар бактар; олар онда, гасырлар бойы

болады. Осыны iстеушiлерге, кандай тамаша сыйлык!.  131. Сендерден бурын да, талiм

аларлыктай окигалар жасалган: осы жер бетiмен журiп отiндер де, жалгандыкты касарыса

устангандардын сондарынын кандай болгандарына карандар.  132. Бунда, адамдарга

нускау, насихат жане iзгi арлыларга угыныс бар.  133. Егер, сендер сенушiлер

болсандар, сенiмсiздерден жогары болындар.  Кейiмендер, мунаймандар.  134.Егер,

сендер женiлiске ушырасындар, олар сендерден бурын да, осындай женiлiске ушыраган.

Сенушiлердiн кiмдер екенiн Кудайдын айыруы ушiн, сендердiн араларыннан Онын  «шайiт»

иемденуi ушiн,  осылайша,  Бiз кундердi  ауыстыра отырып,    адамдардын арасындагы

окигаларды озгертемiз... (Кудай занбузушы кылмыскерлердi суймейдi)  135... жане де,

Кудайдын сенушiлердi сынауы, ал, сенбеушiлердi жоюы ушiн.  136. Кудай, сендерден,

кiмдердiн урыста жантасiлiм екендерiн айырмастан, сабырлыларды аныктамастан бурын,

сендер «жумакка кiремiз» деп калайша ойлайсындар?   137. Сендер оздерiне олiм

келместен бурын, оны тiледiндер: ендi, оны кордiндер жане ол туралы ойлана

аласындар.    138.  Мухаммед, тек, елшi. Одан да бурын елшiлер откен. Егер, ол 

олсе, немесе олтiрiлсе, сендер окшелерiне айналасындар ма?  Егер де, кiм окше iзiне

кайтса, ол Кудайга ешкандай зиян келтiрмейдi, бiрак, Кудай  шукiр етушi адамдарды

марапаттайды.  139. Кудайдын калауынсыз ешбiр жан иесi олмейдi, ол Кiтапта жазулы

бiр мерзiмге сай. Кiм осы омiрде сыйлык каласа, Бiз оган оны беремiз, ал, кiм

болашак омiрге сыйлык каласа, Бiз оган оны да, беремiз. Бiз шукiршiлiк етушiлердi

марапаттаймыз.  140. Олармен урыска мындаган жаулар шыккан каншама пайгамбарлар

болды! Бiрак, олар Кудайдын жолында оларга тап болгандарынан кажымады, осалданбады

да,  киналмады да: Кудай, сабырлыларды суйедi.  141. Оларда мына создерден баска,

соз болмады: «Танiрiмiз бiздiн! бiзге, бiздiн куналарымызды,  бiздiн, бiзге Озiннен

жуктелген  iстердегi  дурыс орындауларымыздан ауыткуымызды кешiре гор; табанымызды

ныктай гор, арсыз адамдарга карсы, бiзге комек бере гор!»  Кудай оларга осы омiрде

марапат бердi жане болашакта зор марапат: Кудай, жаксы iс iстеушiлердi суйедi.  142.

Ей, сенушiлер! егер, сендер сенiмсiздердi тындайтын болсандар, олар сендердi

бастапкы калыптарына кайтарады жане сендер оздерiннiн курдымдарына кайтарыласындар. 

143. Сендердiн арка суйерлерiн, Кудай: Ол, ен жаксы жардем берушi.  144. Ол оларга

жогарыдан ешкандай нускау тусiрмеген нарсенi, олар  Кудаймен бiрге тенестiрiп

ундегендерi ушiн, Бiз сенiмсiздердiн журектерiне коркыныш саламыз. Олардын турактары

от болады. Сенiмсiздердiн ол турактары нендей жантуршiгерлiк!   145. Сендердiн

Кудайдын еркiмен оларды куйретулерiнмен, Ол сендерге деген уадесiн орындады. Бiрак, 

содан кейiн, сендер осалдык танытып, багынбаушылык жасадындар, бул iсте сендердiн

калауларын не екенiн Кудай сендерге корсеткенiнен кейiн, озара дауластындар.  146.

Сендердiн кейбiреулерiн, осы омiрдi каладындар, ал, баскалары болашак омiрдi калады;

сендердi сынау ушiн, Кудай сендердi керi кашуга мажбур еттi. Кудай, ендi сендердi

кешiрдi, ойткенi, Ол сенушiлерге кеншiлiкке толы.  147. Сендер бiр - бiрiне

карамастан, урыс аланын тастап кашкандарында жане Пайгамбар арттарыннан сендердi

урыска шакырып турганында, сендердiн жогалткандарына  жане сендердiн женiлiстерiне 

окiнбеулерiн ушiн, Ол сендерге кайгы устiне кайгы салып, сыйлык жебердi. Сендердiн

iстерiндi, Кудай бiледi.  148. Осы кайгыдан сон, Ол сендерге тыныштык орнатып,

сендердiн бiр болiгiн уйкыга баттындар;   ал, баска болiгiн капаланып,   Кудай

туралы адiлетсiз ойга  – бiлместiк кездерiндегiдей  ойларына шомдындар. «бiздiн осы

iсiмiзден  бiрдене шыгар ма екен?» дегендей. Айт: «барлык iстер Кудайдын билiгiнде.

Олар оздерiнiн кокiректерiнде, саган ашпайтындарын жасырады, олар айтады: «Егер де,

осыдан бiзге болатын пайда болса, бiз осындай женiлiске ушырамас едiк» Айт: « Кiмге

олiм жазылган болса, ол озiнiн уйiнде калса да, Кудай сендердiн журектерiндi сынауы

жане сендердiн кокiректерiндегiнi барлауы ушiн, озiнiн курдымга кететiн орынына

шыгар едi» Кудай, журектердiн сырларын бiледi.  149. Сендерден, екi жасак кездескен

кунi, арттарынды караткандарынды, шындыгында, олардын кейбiр амалдарын жазалау ушiн,

сайтан арандатты. Бiрак, Кудай оларга кешiрiм жасады: ойткенi, Кудай - кешiрушi,

мулайiм.  150. Ей, сенушiлер!  олар сапарга аттангандарында, немесе согыска

шыккандарында, оздерiнiн жакын туыскандарынын олар туралы: «Егер де, олар бiзбен

бiрге болгандарында, олар олмес едi жане олтiрiлмес едi» дейтiн сенiмсiздерге

уксамандар.  Олардын журектерiн  касiретке шалдырып, оны оларга Кудай жасайды.

Омiрдi беретiн де жане олiмдi жiберетiн де, Кудай:  Кудай, сендердiн iстерiндi

коредi. 151. Шындыгында, Кудайдын жолында олтiрiлген болсандар, немесе олсендер,

сендерге Кудайдын кешiрiмi жане рахымы; ол сендердiн осындагы жигандарыннан коп

артык. 152. Сендер олсендер де, немесе олтiрiлсендер де, сендердiн барлыгын Кудайдын

алдына жиналасындар.  153. Кудайдын рахымымен, сен олармен мулайiмсiн, ал, егер де,

сен катал жане катыгез болсан, шындагында, олар сенен алыстап кетер едi. Сондыктан,

оларды кешiр жане Кудайдан оларды кешiруiн жалбарынып сура. Iстерiн жайында олармен

кенес жане бiрденеге келiссендер, Кудайга умiт арт, ойткенi, Кудай, Озiне  умiт

артканды жаксы коредi.  154. Егер, сендерге Кудай жардем етсе, сендердi ешкiм де

жене алмайды; Егер де,  Кудай сендердi тастаса, баска кiм, сендерге жардем ете

алады? Сенiмдiлер Кудайга гана тауекел етедi!  155. Пайгамбардын бiрдене де бiреуге

киянат жасауы мумкiн емес; кiм киянат жасаса, арбiр жанга озiнiн iстегенi молшерiнде

сазайы берiлетiн, кайта тiрiлетiн кунде, сол киянатымен, алганымен келедi жане

ешкiмге киянат жасалмайды,  156. Озiне Кудайдын кахарын аударгандар, озiне Кудайдын

ризашылыгын тапкандардай бола ма? Онын турагы тозакта болады: Ол, не деген касiреттi

орын!  157. Кудайдын алдында, олардын ерекше сатыдагы дарежелерi бар. Кудай олардын

iстерiн коредi.  158. Кудай сенушiлерге, олардын ортасына, олардын арасынан  болган,

оларга Онын белгi - нышанын окитын пайгамбар шыгарып, мейiрiмiн корсеттi: ол, оларды

тазартады, жазбаны жане даналыкты уйретедi, Олар бурынгы уакытта анык адасуда болган

едi.  159. Сендер оларды, оздерiне келген бакытсыздыктын екеуiне ушырата отырып,

сендердiн: «Осы бiзге неден» деп, сурауларын нелiктен? Оларга айт: «ол сендердiн

оздерiннен», ойткенi, Кудай - барiне кудiреттi.  160. Екi аскер кездескен   кунгi   

сендердiн   душар  болгандарын,  ол  Озiнiн  сенушiлердi  айыруы  жане

екiжуздiлердi аныктауы ушiн, Кудайдын еркiмен болган. Оларга: «барындар, Кудайдын

жолында шайкасындар жане оларды куып жiберiндер!» деп айтылган, ал, олар: «егер де,

бiз шайкаса  алсак, бiз сендерге ерiп барар едiк» деген. Ол кунi олар сенiмнен горi

сенiмсiздiкке таяу болды.  161. Олар оздерiнiн журектерiнде болмаганды, оздерiнiн

ауыздарымен айтты. Олардын оздерiнде жасыргандарын, Кудай  толык бiледi.  162.

Уйлерiнде отырып, оздерiнiн жакындары жонiнде: «егер, олар бiздi тындаса,

олтiрiлмеген болар едi» дейтiндерге айт: «егер, сендер адiлеттi болсандар, олiмдi

оздерiннен кусандаршы»  163. Кудайдын жолында олтiрiлгендердi, «олгендер» деп

санамандар; жок, олар тiрi, олар  оздерiнiн Кудайынын алдында, оздерiнiн улестерiн

алгандар.  164. Кудайдын озiндегi шексiз байлыгынан оларга бергендерiне

канагаттанып, оздерiнiн iздерiмен жургендерге  куануда; оларга коркыныш та, уайым

да, жок.   165. Олар, оздерiне жомарттылыкпен куйылган Кудайдын игiлiктерiне,

Кудайдын сенушiлерге арнаган сыйларынын курдымга кетiрмейтiндiгiне куанады.  166.

Оздерi куйретiле женiлсе де, Кудайга жане Онын пайгамбарына бой усынушы болып

калган,  жаксылык жасайтын жане Кудайдан коркатын, сенушiлердi орасан сыйлыктар

тосады.   167. Оларга мына адамдар: «сендерге карсы жаулар жасактанып жатыр, олардан

коркындар» дегендерiне, тек, оздерiнiн сенiмдерiн кушейтiп: «Кудай бiзге жеткiлiктi;

Ол сенiмдi коргаушы» дегендер. 168. Сонысымен, Кудайдын мейiрiмiнде жане шексiз

ныгыметiнде орангандар - оларды зулымдык баспады. Олар Кудайга -  шексiз байлык иесi

Кудайга -  жагымдыны орындады. 169. Рас. Сайтан озiнiн  тобырын - коркынышты

корсетедi. Алайда, сендер одан корыкпандар, сенушi болсандар, Менен коркындар.  170.

Иа, сен сол тобырга асыккандарга кейiме, олар Кудайга ешкандай залал келтiрмейдi.

Кудай оларга болашак омiрде «бакытты улес»» беруге ынталы. Онда, олар ушiн зор азап.

171. Шындыгында, сенiмдерiн сенiмсiздiкке айырбастап алгандар, Кудайга ешкандай зиян

жасай алмайды: оларга касiреттi азап тонген.   172. Сенiмсiздер, Бiз оларга берген

узак омiр олар ушiн «бакыт» деп ойламаса едi: Бiз оларга узак омiрдi, тек, олар

оздерiнiн зансыздыктарын удетулерi ушiн беремiз; ал, сонынан оларга  саргайган

азап.   173. Жок, Бiз сенушiлердi, жаксылыкка бейiм адамдарды, пасыктардан айырмай,

казiргi  жагдайларында калдырмаймыз.   174. Кудай, купиясын сендерге ашпайды, бiрак,

ол ушiн, Озiнiн калаганын, Озiнiн елшiлерiнен тагайындайды. Кудайга жане Онын

елшiлерiне сенiндер; егер де, сенiмдi жане кудайы коркынышты болсандар, сендерге зор

сыйлыктар болады.  175. Сарандар, Кудайдын оларга берген кен игiлiктерiн оздерi

ушiн, «баршылык» деп санамаса едi; жок, ол, олар ушiн, жаманшылык.  176. Олардын

сарандыкта жигандары, кайта тiрiлетiн кунде, олардын  мойындарына оралган касiретiне

айналады. Коктер мен жер Кудайдын мирасы. Кудай сендердiн iстегендерiннен хабардар. 

177. Олардын: «Кудай кедей, ал, бiз баймыз» дегендерiн естiдi. Олардын осы создерiн

жане пайгамбарларды жазыксыз сабагандарын, Бiз жазып коямыз; Бiз: «куйдiргi жазанын

дамiн татындар» деймiз. 178. Бул сендерге, сендерiннiн колдарыннын дайындаганы ушiн.

Кудай озiнiн кулдарына аздык каталдыкта емес.  179.  Сондай: «Кудай бiзге, «от

жалыны жутатындай курбандык келтiрмейiнше, ешбiр елшiге сенбендер» деп осиеттеген»

дейтiндерге,   180. айт: «сендерге менен бурын да анык делелдерiмен  жане сендердiн

айткандарындаймен де, келген елшiлер болган, бiракта, шыншыл болсандар, оларды не

ушiн олтiрдiндер?»   181. Егер, олар сенi жалганга шыгарса, сенен бурын да болган,

анык далелдермен, кiтаптармен, агартушы Жазбалармен келген елшiлер де, жалганшыларга

баланган.  182. Арбiр жан олiмдi татады. Кайта тiрiлетiн кунде, сендерге лайыкты

сыйларын толык берiледi: кiм оттан куткарылып жане жумакка кiргiзiлсе, олар iзгi

рахатта болады. Осы дуние тiршiлiгi – алдамшы лаззат. 183. Иа, сендер, оздерiннiн

дуние - мулiктерiннiн жане омiрлерiннiн шыгынымен сыналасындар жане копкудайшылдыкта

жургендерден де ертерек, Жазба берiлгендердiн табасына ушырарсындар. Алайда, осыган

сабырлылык танытып жане iзгi арлылыкта болсандар, бул сендердiн зор ерлiктерiн

болады.  184. Жазба берiлгендерге, Кудай, оны адамдарга тусiндiрудi жане

жасырмауларын осиеттеген. Олар оны арттарына тастап, кунсыздыкка айырбастады.

Айырбастап алгандары неткен пайдасыз едi?  185. Олар, жасамаган нарселерi ушiн,

оларды атакка болеп, олардын арекеттерiне маз болып, танданушылар, «жазадан жалтарып

кетемiз» деп ойламаса, ешкандай да ойламаса едi. Жок, оларга касiреттi жаза болады. 

186. Коктер мен жердiн  толык иелiгi Кудайга тиесiлi. Кудай - барiне кудiреттi. 

187. Коктер мен жердiн жаратылуында, тун мен куннiн ауысуында, ой жугiртерлiк сана

иелерi ушiн, белгi – нышандар бар.  188. Турып та, отырып та, жатып та, Кудайды еске

ала отырып, коктер мен жердiн жаратылысы жонiнде ойланатындар: «Танiрiмiз бiздiн!

Сен буларды тегiннен -  тегiн жараткан жоксын, Саган мадак! бiздi от азабынан сактай

гор.  189. Танiрiмiз бiздiн!  Сен кiмдi отка тастасан, Сен соны маскара етесiн.

Занбузушылар ушiн, арашашы болмайды.190.Танiрiмiз бiздiн! бiз шакырушынын

«оздерiннiн Танiрiне сенiндер!» деген ундеуiн естiдiк жане бiз сендiк. 

191. Танiрiмiз бiздiн! бiзге, бiздiн кунамызды кешiре гор, бiздi, бiздiн

зулымдыктарымыздан арылт жане iзгi арлылардын казасындай, каза бере гор.  192.

Танiрiмiз бiздiн! Озiннiн елшiлерiн аркылы бiзге уаде еткендерiндi келтiр жане кайта

тiрiлетiн кунде, бiздi уятка калдыра корме, ойткенi, Сен озiннiн уадендi

озгертпейсiн.  193. Танiрiнiн жауабы: «Сендердiн барлыгыннын: ерлердiн де,

айелдердiн де, iстеген жаксылыктарынын ешбiрiнiн курдымга кетуiне жол бермеймiн.

Сендер, бiрiн-  бiрiнненсiндер. 194.  Сондай,  сендердi:  оздерiнiн  уйлерiнен 

куылып шыгарылган боскындарды,  менiн жолымда жапа шеккендердi, шайкаста болып 

жане  олтiрiлгендердi,Мен, оларды зулымдыктарынан тазартамын, оларды, онда озендер

агатын бактарга кiргiземiн.»  195. Кудайдын сыйы осындай болады. Тамаша сыйлык –

Кудайда.  196. Осы каладагы сенiмсiздердiн жетiстiктерi сенi арандатпасын: ол –

кыска мерзiмдi жетiстiк; олардын кейiнгi турагы тозакта болады. Бул неткен азапты

орын!   197. Алайда, озiнiн Танiрiнен корыккандарга – арасынан озендер агатын,

бактар. Олар онда,  гасырлар бойы болады. Бул Кудайдан болатын кайтарым. Iзгi

арлылар ушiн, ен жаксысы - Кудайда.  198. Жазбаларды окитындардын санатында

сондайлар бар: Кудайга, сендерге жiберiлгенге жане оздерiне тускенге сенетiндерi;

Кудайдын алдында жугiнiп, олар Кудайдын осы белгi – нышанын кунсыздыкка

айырбастамайды.  199. Оларга, олардын сиы Кудайда. Кудай, есептесуде жедел.  200.

Ей, сенушiлер!, кудайы коркынышта, оз - оздерiне сабырлы болындар, бiрiне - бiрiн

сабырлы болындар. Мумкiн, бакытты боларсындар.