Куран 6-суре

               
                6 - АНГАМ суресi. (Меккеде тускен, 165 аят)
                Мейiрiмдi жане Рахымды Аллахтын атымен.

   Коктер мен жердi жараткан, карангы мен жарыкты  курастырган, Кудайдын данкы

арта берсiн! (ал, сенiмсiздер оздерiнiн Танiрiне тенеу жасайды!)   2. Ол сондай,

сендердi балшыктан жараткан жане аркiмнiн тагдырын уйгарган. (Сендер

кумандансандар да, аркiмнiн омiрiнiн уакыт молшерi Кудайда,  анык белгiленген). 

3. Ол, коктерде де жане жерде де, Кудай: сендердiн ашкерелерiндi де,

жасыргандарынды да, бiледi; сендердiн, оздерiне ненi иемденгендерiндi бiледi.  4.

Оларга, Танiрдiн белгi - нышандарынан кандай белгi - нышандары келсе де, олар

одан, тек, терiс бурылды.  5. ол, оларга келген кезiнде, акикатты жалгандыкка

балады. Таяуда олардын ненi келемеждегендерi туралы хабар келедi.  6. Олардан

бурынгы болган, ежелгi буындардын каншасын, Бiздiн курдымга кетiргенiмiздi олар

бiлмейдi ме?    Бiз, оларга осы жерде бурынды - сонды ешкiмге берiлмеген билiктi

бергенбiз. Бiз, оларга коктен носерлi жауын жiбердiк, олкелi далаларда агуына 

озендердi кондiрдiк, кейiннен, олардын кунасына орай, оларды курыттык та, олардын

орындарына баска буындарды шыгардык.  7. Егер де, Бiз саган кыртысты орамды

жазбаларды жiберсек те, сенiмсiздер оны колдарымен устап корсе де, сонда да,

олар:  «бул, бiр  копе - корнеу сикыр екен!» дер едi.   8. Олар   «о, егер де,

оган перiште жiберiлген болса!» дейдi. Егер де, Бiз перiште жiберсек, бул iс

бiткен болар едi: одан кейiн, олар ушiн  мурша берiлмес едi. 9. Егер, Бiз онымен

берге оларга перiште жiберсек, оны да кiсi кейiпiнде жiберер едiк. Бiз, оны олар

киетiн киiммен киiндiрер едiк. 10. Сенен бурынгы елшiлердi де, келемеждеген;

алайда, сол корлагандардын оздерiнiн басына, келемеждегендерi келдi.11.Айт:

«осы жермен шарландар жане оларды жалганшы санагандардын сондарынын кандай

болганын корiндер»  12. коктердегiнiн жане жердегiнiн билiгi кiмде? Айт:«Кудайдын

билiгiнде. Ол, рахымды болуды, Озiне - Озi мiндеттеп жазган. Ол сендердiн

барлыгынды кайта тiрiлетiн кунi жинайды, оган куман жок. Оздерiн - оздерi адасуга

жетелегендер, сенiмсiздер. 13. Тунде жане кундiз  не болатындардын барлыгы, Онын

билiгiнде; Ол -  естушi, бiлушi. 14. Айт: «Мен, озiме: коктер мен жердiн

жаратушысы, Озi тамак жеуге муктаж болмай, баскаларга корегiн таратушы, Одан,

Кудайдан баска кандай да бiреудi  арка суйеушi етiп аламын ба?» Айт: «Маган,

Кудайга бой усынушы  - мусылмандардын бiрiншiсi болу осиеттелген, ал, сендерге - 

копкудайшыл болмау»  15. Айт: «Егер, мен озiмнiн Танiрiме бой усынушы болмасам,

Улы куннiн азабынан коркамын» 16. Айт: «Кiм ол кунi одан  азат етiлсе, Ол соган

рахымды болады, анык iзгi рахаттылык сонда.  17. Егер, Кудай саган кандай да бiр

жаманшылык жiберсе, одан, тек, Онын жалгыз Озi гана куткара алады, ал, саган

кандай да бiр игiлiк келтiрсе, Ол оган аса кудiреттi болгандыктан.       18. Ол,

озiнiн пенделерiне толык билiктi. Ол - дана, кореген.      19. Айт: «Кудай,

сендерге мен туралы Ол куагер. Куран, онымен сендердi жане кiмге ол конымды 

болгандарды окытуым ушiн, маган ашылган.   Кудайдан баска, ортак «кудайлар бар»

деп ундеушiлер сендер емессiндер ме?». Айт: «Мен, ондайды ундемеймiн» Айт: «Ол –

жалгыз Кудай. Сендердiн: «Онын ортактастары бар» деген пiкiрлерiннен мен

тазамын»  20. Бiз Жазбаны бергендер, оздерiн - оздерi адастырып, сенбегендер, оны

оздерiнiн улдарын таныгандарындай таниды.  21. Кудай туралы жалгандык ойлап

табушылардан жане Онын белгi – нышандарын жалган санаушылардан откен арсыздар бар

ма? Арсыздар, игiлiктенушiлер болмайды.  22. Бiр кездерi, Бiз Кудайга

ортактастыкты мойындаушыларды жинаймыз да: «сендердiн алгi ойдан шыгарган

ортактастарын кайда?» деп, айтамыз. 23. Сонда, олардын: «Кудаймен, бiздiн

Танiрiмiзбен ант етемiз! бiз копкудайшыл болмадык» дейтiндей гана шарасы

болады.   24. Олардын оздерiне - оздерi калай жалган айтуларына жане олардын

ойдан шыгаргандарынан бас тартуларына, кара. 25.  Олардын арасында сенi тындагысы

келетiндерi бар, бiрак, Бiз олар оны тусiнбеулерi ушiн, олардын журектерiне перде

жане кулактарына саныраулык салдык. Олар, егер де, барлык белгi - нышандарды

корсе де, оларга сенбейдi; сондыктан: саган келгендерiнде, сенiмен

дауласкандарында, сенбейтiндердiн айтары: «Бул – тек, бурынгы адамдардын

ертегiлерi»  26. Олар, баскаларды да, одан алыстатады жане оздерi де, одан

алыстайды. Олар, тек, оздерiн - оздерi курдымга жiберушiлер жане сонысын

укпайтындар.  27. Егер, сен оларды оттын алдына койылган уакытында корсен едi!

Сондагы олардын айтары: «Аттен, бiз бурынгы омiрiмiзге кайтар болсак, бiз

озiмiздiн Танiрiмiздiн белгi - нышандарын жалган санамас едiк, бiз сенушiлерден

болар едiк»  28. Жок, олардын оздерiнде жасыргандары анык корiндi; егер, олар

керi кайтарылса да, оздерiне тиым болганнан баска, оздерiнiн бурынгысына оралар

едi. Олар жалганшылар. 29. Олар: «тек, бiр гана омiр бар; бiз кайтадан

тiрiтiлмеймiз» дейдi.  30.  Егер, сен олардын Танiрiнiн алдына тургызылган

кезiндегiсiн корсен едi!. Ол айтады: «осы акикат емес пе?» Олар: «иа, озiмiздiн

Танiрiмiзбен ант етемiз!»  Ол айтады:    «Сендердiн сенiмсiз болгандарын ушiн,

азапты татындар, ендеше»  31. Кудайга жолыгуды жалганга шыгарушылар, кутпеген

сатте болатын сагатка дейiн адасушылыкта калады. Олар «аттен, бiз немкурайды

караган, осыдан, кандай бакытсыз болдык!» дейдi. Олар оздерiнiн ауыртпашылыктарын

оздерiнiн аркаларына аркалайды; Ол ауыршылыктын, олар ушiн, кандай тозгiсiз

ауыртпашылык екенiн, кор.  32. Бул омiр, тек кана, пендешiлiк, сагым; ал, болашак

омiр, iзгi арлылар ушiн зор игiлiк. Осыны неге укпайсындар?  33. Олардын

айткандары  сенi кейiтетiнiн, Бiз бiлемiз. Бiрак, олар сенi жалганшы санайды, сол

арсыздар Кудайдын белгi- нышандарына да, карсылыкта.   34. Сенен бурынгы елшiлер

де, жалганшы саналган, бiрак, олар,  оздерiне, Бiзден   комек   келгенiнше,

олардын  жалганшыга  балагандарына,  жасаган корлыктарына, сабырлы

тозiмдiлiк таныткан, ойткенi, Кудайдын созiн озгертушi ешкiм жок; Ол елшiлер

туралы сенi алдында хабардар еткенбiз.  35. Олардын таюы сен ушiн куйзелiстi

болгандыгынан, сен мумкiндiк болса, оларга кандай да бiр белгi - нышан усыну

ушiн, озiне жерден тесiк, немесе кокке саты жасагын келер едi. Егер, Кудай

каласа, олардын барiн тура жолга топтастырар едi. Сондыктан, надандардын

санатында болма.   36. Акикатында, Ол озiне багынышты болгандарга кулыкты. Кудай,

олгендердi кайта тiрiлтедi жане олардын кайтарылуы Ол жакка. 37. Олар: «шiркiн,

егер де, онын Танiрi оган кандай да бiр белгi - нышан жiберсе!» дейдi.

Айт: «Кудай, белгi - нышандарын жiберуде кудiреттi, бiрак, олардын кобiсi одан

маглуматсыз»  38. Жер бетiнде журген жануарлардын да, кокте ушкан кустардын да,

сендердегiге уксас кауымдарга топтаспагандары жок. Бiз, бул жазбада ештененi бос

калдыргамыз жок. Кезi келгенiнде, олардын барлыгы Танiрiнiн алдына жиналатын

болады.  39. Бiздiн белгi - нышандарымызды жалган санагандар, ол жонiнен

саныраулар, мылкаулар. Кудай кiмдi каласа, адастырады, кiмдi каласа, тура жолга

салады.  40. Айт: «Егер, сендер ушiн Кудайдан жаза келер болса, немесе сендер

ушiн, сонгы сагат туса, сендердiн барлыгын, баска бiрде - бiреуге емес, тек,

Кудайга жалбарынатындыктарынды кормейсiндер ме, (арине, тек, шындык суйгiш

болсандар?)   41.  Расында, сондайда сендер Оган жалбарынасындар жане Ол  каласа,

сендердiн сурагандарыннан, сендердi куткарады жане сол кезде,  сендер Оган коскан

ортактарынды умытасындар.  42. Бiз, сенен бурынгы болган артурлi елдерге

елшiлерiмiздi  салганбыз, оларды жамандыкка, кайгы - касiретке урындырганбыз,

мумкiн, олар тиылар.  43. Аттен, егер де, оларга сол жамандыктар келгенiнде, олар

тиылса едi! Керiсiнше, олардын журектерi катыгездендi, ал, сайтан олардын сол

iстерiн оздерiне тамаша етiп корсеттi.  44.  Кашан, олар оздерiне уйретiлгендi

умыткандарында, сол уакытта, Бiз олар ушiн, не керектiн барiне есiктi айкара

ашканымызда, олар соган маз - майрам болып, ойын - кызыкты кызыктап

жаткандарында, Бiз оларды кенеттен  колга алдык. Сонда, мiне, олар  кудерлерiн

уздi.  45. Арсыздыкка бой алдырып, осындай азган елдi, ондагы сонгы адамына дейiн

тып - типыл етiп жойдык.  Кудайдын, алемдердiн Танiрiнiн данкы арта берсiн!   

46.  Айт: «Егер де, Кудай сендердiн естулерiндi жане корулерiндi  алып, сендердiн

журектерiндi бекiтiп морлесе, Кудайдан баска кандай «кудай» оны сендерге

кайтарады? Кара, Бiз каншама белгi - нышандарымызды оларга нускасак та, олар

содан кейiн де, ауыткуда.  47. Айт: «Кудайдын жазасы сендерге кенеттен, алде

кутпеген жерден келсе де, тек, арсыз адамдар каза болатындарын, сендердiн

аркайсын бiлмейсiндер ме?   48. Бiз, елшiлердi, тек кана,  iзгi хабаршы жане

коркытушы етiп жiбердiк: кiм оларга сенсе жане жаксылык  жасаушы болса,   оларга

ешкандай коркыныш жок,   ондайларга кайгы да,   болмайды.  49.Ал, Бiздiн белгi -

нышандарымызды жалган санагандарды, олардын жасаган арсыздыктары ушiн, жаза

табады,    50. Айт: «Мен, сендерге «озiмнiн касымда Кудайдын казынасы бар» деп

те, «коместi бiлемiн» деп те, «мен перiштемiн» деп те, айтпаймын; мен тек, озiме

коктен ашылганга гана еремiн» Айт: «корушi мен сокыр бiрiне - бiр тен бе? сендер,

негып осыны ойланбайсындар?»  51. Онымен, оздерiнiн Танiрiне жиналатындыктарын

корыккан куйлерiнде тосушыларды окыт, оларга, Одан баска, арка суйеушi де,

арашашы да, болмайды. Мумкiн, олар кудайы коркынышты болар.  52. Озiнiн Танiрiнiн

дидарын ансап, кундiз де, тунде де, Оган жалбарына намаз окушыларды озiннен кума.

Олардан, кандай да бiр есеп талап ету, сенiн iсiн емес. Сондай, олардын да, сенен

кандай да бiр есеп талап етуi, олардын iсi емес. Оларды озiннен куган саттiнде,

сен адiлетсiздердiн санатында боласын.   53. Аналардын: «осылардын арасындагы

Кудайдын iзгi игiлiктiгi осы ма?» деп, айтпаулары ушiн, Бiз сендердi бiрiнмен -

бiрiндi осылай сынаймыз. Iзгi шукiршiлердi барiнен артык бiлетiн Кудай емес пе?   

54. Саган келетiн, Бiздiн белгi - нышандарымызга сенушiлерге: «Сендерге татулык

болсын!» деп айт. Сендердiн Танiрiн, рахымды болуды Озiне - Озi мiндеттеп жазган.

Кiмде - кiм абайсызда, бiр жамандык жасап койса, содан сон окiнiштi таубесiне

келсе жане тузелсе, Ол ондайга кешiрiмдi, рахымды.  55. Осы белгi-нышандарымызды,

Бiз осылайша анык баян етемiз жане де, айыпка тартылушылардын жолы айкындалуы

ушiн.  56. Айт: «Кудайдан тыскары, сендердiн бас игендерiне, менiн бас иуiме тиым

салынган» Айт: «мен, сендердiн калауларына ермеймiн; ойтсем, мен адаскан болар

едiм жане де, онда, мен тура жолмен журушiлердiн санатында болмас едiм. 57.

Айт; «мен, озiмнiн Танiрiмнiн ашык угымды iлiмiндемiн, ал, сендер оны жалган

санайсындар. Сендер асыктыруды калайтын, оздерiне келетiн, менiн билiгiмде емес,

онын шешiмi тек, Кудайдын билiгiнде: Ол акикатты корсетедi; Ол, шешушiлердiн. ен

жаксысы.  58. Айт: «Егер де, сол сендердiн асыктыргандарын, менiн  билiгiмде

болса, онда, менiмен сендердiн арамызда ол iс  алден шешiлген болар едi. Кудай

занбузушыларды бiледi. 59. Гайыптардын кiлттерi Онын иелiгiнде. Оларды, тек,

жалгыз Озi гана бiледi. Ол барiн: курлыкта барды жане тенiздердегiнi бiледi. Онын

еркiнсiз  агаштардын бiрде - бiр жапырагы туспейдi;  Ашык кiтапта корсетiлмеген

бiрде - бiр жер койнауындагы дан де, болган нарсенiн кургагы да, шырындысы да,

жок.  60. Ол, сендердi тунгi  уйкыда жансыздандырады, кундiз, оздерiне нендей

рызык тапкандарынды бiледi, сол уакытта, сендердiн омiр суру мерзiмдерiн

толганынша, сендердi сергектiкте устайды. Кейiннен, сендердiн кайтуларын Ол жак

жане Ол сендердiн не iстегендерiндi корсетедi.  61. Ол, озiнiн пенделерiнiн

устiнде толык октем: Ол, сендерге олiм жеткен мерзiмге дейiн, сендердiн

аркайсыннын жанында болатын корушыларды жiбередi. Бiздiн Ол елшiлерiмiз, оларды

мукият бакылайды жане де, олар iстегенiнен ешкандай кемiстiк жiбермейдi.         

62. Кейiннен, онын жанын алып,  озiнiн  акикат Иесiне, Кудайга кайтарылады. Иа,

казылыктын билiгi Кудайда. Ол, есеп талап етушiлердiн ен жеделi. 63 Айт: «Сендер

жасырын жане кондiккен турде Оган: «Егер, Ол бiздi осыдан куткарса, бiз iзгi

шукiрлiкте болар едiк» деп, жалбарынгандарында, сендердi тенiздiн, курлыктын

тунегiнен куткаратын кiм?  64.  Айт: «сендердi одан жане де, баскадай да

киналыстан куткаратын Кудай», (сендер сонда да, Оган ортактарды ойдан

шыгарасындар!)   65. Айт: «Ол кудiреттi, кудiреттiлiгi сондай: сендерге аяк

астынан, немесе устерiннен, немесе астарыннан азап жiбередi, сендерге араздыктын

кимiн кигiзiп жане бiрiннен -  бiрiне баленiн дамiн таттыруга мажбурлей алады.

Кара, олардын  угынуы ушiн, мумкiн «тусiнер» деп, Бiздiн оларга каншама белгi -

нышандарымызды нускайтынымызды.  66. Сенiн елiн, Оны, ол акикаттык болса да,

жалганга балайды. Айт: «Мен, сендер ушiн кепiл емеспiн. Ар окиганын озiнше

белгiленген уакыты бар. Сендер оны таяуда бiлесiндер»  67. Сен, Бiздiн белгi -

нышандарымыз туралы бос созге кiрiскендердi корсен, ангiменiн желiсiн  баскадай

бiрдене туралы ангiмелерге, керi бургандарына дейiн, олардан кетiп кал. Егер де,

сайтан саган соны умыттырса, есiне тускен уакытта, сол арсыз адамдармен

пiкiрлесуге отырып калма.  68. Кудайы коркыныштагылардан ол туралы ештене есеп

талап етiлмейдi, бiрак,  оларды ескертуi талап етiледi. Мумкiн, олар кудайы

коркынышты болар.   69. Оздерiнiн дiни сенiм жаргысын ойынга, калжынга

айналдыргандарды калдыр, олар осы дуниенiн арандатылуында. Онымен угындыр:

олардын оздерiне иемденгендерiнен оздерiнiн жандары жапа шегетiнiн, оларга

Кудайдан баска арка суйеушiнiн де, арашашынын да болмайтынын, оны кандай да

бiрденеге ауыстыра алмайтындарын жане де, сол ауыстырмактары, одан кабыл

етiлмейтiнiн.  Озiне иемденгендерiнен курдымга кететiндерге, сондай болады.

Сенiмсiз болгандары ушiн, олардын  iшкендерi сакырлап кайнаган – касiреттi азап

болады.  70. Айт: «Бiз, Кудайдан баска, бiзге не пайда акелмейтiн,  бiзге не зиян

келтiре алмайтын, береулерге жалбарынамыз ба? Кудай бiздi тура жолга салганынан

кейiн де, достары оны озiне, тура жолга «берi жур!?» деп шакырып жатса да, шайтан

озiн  шет - киырсыз акылсыздыкка душар етiп, шатаскан жолдарга жетелеген

секiлдi,  бiз де, бурынгы iзiмiзге керi бурылмакпыз ба?» Айт: «Кудайдын жолы - 

тура жол. Бiз, алемдердiн Танiрiне бой усынуга буйырылганбыз.  71. жане де, унемi

намазда болу, арi, Одан корку. Ол - Сол, сендер  Оган жиналатын боласындар.  72.

Ол, коктер мен жердi жараткан. Акикатында, Ол «Бол» деген уакытта, ол жаратылыс

болды.  73. Онын созi – акикат. Сур сурленетiн кун Онын билiгiнде; Ол, купияны

жане аныкты бiлушi. Ол - дана,  барiн камтушы.   74. Бiр кездерi, Ибрахим озiнiн

акесi Азерге айтты: «сен негып,  путтарды  Кудайдын  орынына  кабылдайсын?  Сен 

жане  сенiн  елiн  копе – корнеу  адасуда  екендерiндi  корiп  турмын»  75. 

Мiне, Бiз Ибрахимге онын анык бiлушiлердiн санатында болуы ушiн, оган коктер мен

жердiн гажайып патшалыгын корсеттiк. 76.Тун карангылыгына оранганында, ол

жулдызды кордi де: «Менiн танiрiм осы!» дедi. Бiрак, ол танда баткан

кезiнде: «мен бататындарды суймеймiн» дедi.  77. Содан сон, ол, жана туган айды

корiп: «менiн Танiрiм осы!» дедi. Онын да батканын корiп: «Егер де, менi, менiн

Танiрiм озiнiн жолына бастамаса, мен адасушылардын санатында болармын!» дедi. 

78. Котерiлiп келе жаткан кундi корген сатте: «мiне, менiн Танiрiм осы, ен улкенi

екен!» дедi. Алайда, онын да батканын корiп: «Елiм менiн, сендердiн «кудай» деп

кабылдаган ортактарыннан аулакпын» дедi.  79. «Жузiмдi коктер мен жердiн

жаратушысына, Оган ынталы турде бас июге бурдым, мен копкудайшылардын санатында

емеспiн» дедi. 80.  Елi онымен дауласкан едi. Ол айтты: «негып, Ол менi тура

жолга салганынан сон да, менiмен Кудай туралы дауласасындар ма? Мен сендердiн

Кудайга тенегендерiннен корыкпаймын, тек, озiмнiн Танiрiмнiн  калауынан. Менiн

Танiрiм, озiнiн бiлiмiмен барлык нарсенi камтиды, сендер осы туралы неге

ойланбайсындар? 81.  Сендер, оздерiне жогарыдан  ол туралы далел жiберiлмеген

нарселердi Оган тенеуден корыкпагандарында, мен сендердiн Кудайга ортактастырып

тенегендерiннен неге коркуым керек? Осы екi жактын кайсысы,  сенiм тургысынан

кауiпсыздау, егер, сендер оны бiлген болсандар?  82.  Сенгендер жане сенiмiн зан

бузушы кылмыскерлердiн киiмiне орамагандар – шынайы кауiпсыздар, ойткенi, олар

тура жолдагылар.  83.  Бiздiн, Ибрахимге озiнiн елiне карсы берген деректерiмiз

осындай. Бiз кiмдi каласак, дареже сатысында жогарылатамыз. Сенiн Танiрiн - дана,

бiлушi.   84. Бiз, оган Ыскакты жане Жакыпты бердiк. Бiз, ол екеуiн де, бурын

Нухты, онын урпактары Дауiттi, Сулеймендi, Айуптi, Жусiптi, Мусаны, Харонды тура

жолга койганымыздай, тура жолга койдык; Бiз, жаксылык жасаушыларга осындай

сыйлыктар беремiз. 85. Закарияны, Яхияны, Исаны, Iлиясты – олардын барлыгы 

шыншылдардын санатында болгандар.  86. Ысмаиыл, Алясаг, Жунiс, Лут: Бiз, олардын

барiн алемдерде устем еттiк.  87. Бiз, олардын акелерiнiн, олардын балаларынын,

олардын бауырларынын, ортасынан оларды сайладык жане оларды тура жолда

жетеледiк.    88. Ол, Озiнiн кулдарынан калаганын онымен жетелейтiн Кудайдын 

жетелiгi осындай. Ал, егер де,  олар копкудайшылыкка ауысса, онда, олардын барлык

жасаган амалдары бекер болганы. 89. Бiз, оларга Жазбаны, даналыкты,

пайгамбарлыкты бердiк. Егер, булар осыган сенбесе, онда, Бiз, оны буган

сенбейтiндерi болмайтын елге тапсырамыз. 90. Кудай, оларды тура жолмен жетелеген,

сондыктан, сен олардын тура жолымен жур. Айт: «Мен сендерден оган акы сурамаймын,

ол, тек, алемдерге ундеу ушiн»    91. Олар, Кудайды озiне тиесiлi кадiрiнде,

кадiрлей алмайды. Мiне, олар: « Кудай, ешбiр адамга жогарыдан ештене жiберген

жок» дейдi. Айт: «Сендер кыртыстарда  жазатын,  адамдарга агартушылык жане

басшылык болган,  кейде сендер корсететiн, ал, копшiлiгiнен жасыратын, онымен

оздерiн де, акелерiн де, бурын бiлмегендерiндi бiлген, Муса акелген Жазбаларды

кiм жiбердi?» Айт:«Кудай» де, оларды  оздерi онда шомылуды унататын лайларында

калдыр.   92.  Осы Окулык Бiздiн жiбергенiмiз, ол iзгi баталы, озiнен бурынгы

болганды растаушы. Сенiн онымен калалардын анасын жане онын айналасындагыларды,

онымен болашак омiрге сенетiндердi жане де, намазга укыптыларды уйретуiн ушiн.

93. Кудайга сiлтемелеп, «Маган аян етiлдi» деп, «Кудайдын жiбергенiндейдi, мен де

жiбере аламын» деп, жалгандыкты ойдан шыгарушыдан залымырак кiм бар? перiштелер

устерiне тонiп, «жандарын шыксын! Кудайга жалгандык айткандарын жане дандайсып,

Онын белгi - нышандарына карсы болгандарын ушiн, бугiнгi кун, сендерге устемелi

азапты» деп, жандарын алардагы, сол арсыздардын касiреттерiн сен корсен едi.   

94.  Сендер, Бiздiн сендерге бергендерiмiздi арттарында калдырып, Бiз сендердi

алгашында жаратканымыздай, Бiзге жалгыз, жеке келесiндер. Кудайга ортак кылып

табынган, ойдан шыгарган арашашыларыннын, оздерiнмен берге болганын кормеймiз.

Сендердiн бiр - бiрлерiннiн озараларын кесiледi: сендердiн ойдан  шыгаргандарын,

сендерден зым - зия жасырынады.  95. Акикатында, Кудай: бидайдын данiн осiрушi,

курманын суйегiн жарушы, олiнi кайда тiрiлтушi жане тiрiнi олтiрушi. Кудай

осындай. Ал, сендер кандай угымсызсындар! 96. Ол, арайлы танды атырды, тыныгуга

тундi орайластырды жане уакыт есебiне айды шыгарды. Куштiнiн, Бiлушiнiн,  болар

уйгарымдары осындай. 97. Карангылык уакыттарында, курлыкта жане тенiздерде, олар

аркылы сендердiн жол багдарын тануларын ушiн, жулдыздарды жайгастырды. Тусiнетiн

адамдарга, Бiз белгi - нышандарымызды осылай тусiндiремiз. 98. Ол, сендердi бiр -

ак кiсiден орбiттi. Сондыктан, атанын белiндегi болмыс, ананын курсагындыгы

турак, Онын жаратылысы. Угатын адамдарга, Бiз белгi - нышандарымызды осылай

угындырамыз.  99. Ол, аспаннан сулы жауын жаудырады: онымен, Бiз: осiмдiктердiн

барлык турлерiн осiремiз, буршакты дакылдарды осiремiз, онымен катарласкан

масакты бидайдын дандерiн осiремiз, курма агаштарындагы тыгыз шумакта, курма

туйiндерiн, бактарда жузiм бауларын, бiрiне - бiрi уксайтын, уксамайтын зайтун,

анарларды. Олар мауеленген кездерiнде, пiскен кездерiнде, онiмдерiне  бiр

карандар. Онда, сенушi адамдар ушiн, белгi - нышандар бар.      100. Ол, оларды

жаратса да, олар жындарды Кудайга ортактастык кылады. Олар Оган улдар мен

кыздарды балап, угымсыз ой уйгарды. Ол мадактауга лайык! Ол, олардын  косатын

сипаттарынан тыскары, пак. Шексiз жогары. 101. Ол, коктер мен жердiн жаратушысы;

Онын жубайы болмаса, Онын баласы болуы калайша болмак? Барiн жараткан - Ол жане

де, барiн бiлетiн - Ол.      102. Мiне, Кудай осындай, сендердiн Танiрiн.

Одан  баска,   Кудай   жок.     Ол  барiнiн   жаратушысы,   Оган   бас  иiндер;   

Ол барлык макулыктардын Иесi.    103. Коздер Оны коре алмайды, ал, Ол коздердi

коредi. Ол – мейiрiмдi, барiн камтушы.  104. Сендердiн Танiрiннен, сендерге

парасаттылык келдi. Кiм парасатты болса, онысы озiнiн жанына iзгiлiк, ал, кiм

сокыр болса, онысы озiнiн сорына. Мен сендерге сакшы емеспiн. 105. Бiз, белгi -

нышандарымызды осылай нускаймыз жане де, олар «сен окыгансын!» демеулерi ушiн

жане оны бiлетiн адамдарга угындыруымыз ушiн.  106. Озiне - озiннiн Танiрiннiн

ашканына жугiн; Одан баска, Кудай жок; копкудайшылдардан  алшакта.  107. Егер де,

Кудай каласа, олар копкудайшыл болмас едi. Бiз сенi, оларга сакшы етiп коймадык.

Сен, олардын корганшысы емессiн. 108. Кудайдан тыскарыга жалбарынатындарды

балагаттама, олар да оздерiнiн душпандыктарымен, айбасызда Кудайга тiл тигiзбес

ушiн. Осылайша, Бiз арбiр елдерге, Онын тамаша iскерлiгiн паш етемiз; уакыты

келе, олардын Кудайга кайтуы болады, сонда, Бiз, олардын не iстегендерiне айкын

нускаймыз.  109.  Олар оздерiнiн: «егер, бiзге кандай да бiр белгi - нышан келсе,

оган сенушi едiк» деп, сендiргендерiн растау ушiн, Кудаймен ант еткен.

Айт: «белгi - нышандар Кудайдын билiгiнде; олар сендердi акылга келтiредi ме?

Акикатында, олар сендерге келген кезiнде де, сендер оган сенбейсiндер. 110. Олар

оган аубасында сенбегендiктен, Бiз олардын журектерiн жане коздерiн терiске

бурганбыз. Бiз, оларды арсыздыктын шырмауында есенгiреген, сандалган куйлерiнде

калдырамыз.  111.  Егер де, Бiз оларга перiштелердi жiберсек те, егер де, олармен

олiлер тiлдессе де, егер де, Бiз олардын коз алдарына барлык барды жинасак та,

Кудайдын калауынсыз, олар сенушiлер болмас едi жане де, олардын улкен болiгi

надандар.   112. Бiз, арбiр пайгамбарга, адемi создермен бiрiне - бiрi

арандатушылыкты иландыратын, шайтани адамдарды душпан кылып коямыз. Егер, сенiн

Танiрiн каламаса, олар ондайды iстемеген болар едi. Сондыктан, оларды да, олардын

ойлап шыгаргандарын да, калдыр.  113. Болашак омiрге сенiмсiздердiн журектерi

оздерiнiн иеленгiсi келетiнiне канагаттанулары жане оны иеленулерi ушiн. 

114. «Кудайдан – сендерге анык талданган, белгi - нышандар жiберген, Одан баска,

кiмде - кiмдi озiме торелiкке калайын ба?» Бiз, Жазба бергендерiмiз, Онын сенiн

Танiрiннен, акикатында жогарыдан жiберiлгенiн бiледi, сондыктан, оган

куманданушылардан болма.  115. Сенiн Танiрiннiн созi, озiнiн акикаттыгында жане

шындыгында, оте тура. Онын созiн ешкiм де озгерте алмайды. Ойткенi, Ол - естушi,

бiлушi.  116. Егер де, сен жер бетiнде омiр суретiндердiн  кобiсiн тындайтын 

болсан, онда, олар сенi Кудайдын тура жолынан адастырып акетедi. Олар, тек,

оздерiнiн пiкiрлерiне iлеседi де, тек, ылги жорамал жасайды.  117. Сенiн Танiрiн,

кiмнiн Онын жолынан ауыткитынын жане онымен тура жургенiн, Ол толык бiледi.  118.

Егер,   сендер Онын белгi - нышандарына сенетiн болсандар,  устiнен тек,   

Кудайдын аты аталган нарсенi жендер.  119.Сендер мажбурленгендерiнде  болмаса, 

жеуге  тиым  салынганды,      Ол сендерге анык нускаганынан кейiн, Кудайдын аты

аталган нарселердi сендерге неге жемеске? Кобiсi, оздерiнiн  ойсыз ауестiктерiнен

кателiкке бой алдырады. Акикатында,  сенiн Танiрiн адiлетсiздiк етушiлердi толык

бiледi.  120.  Кунанын корнеуiн де, комесiн де, калдырындар. Куна жасаушылар

оздерiнiн иемденгендерiнiн молшерiндегi сазайларын мултiксiз алады.  121. Устiнде

Кудайдын аты аталмаган тамакты жемендер, ол арсыздык болар. Сайтан озiнiн

iзбасарларына ол туралы сендермен таласуды ниеттендiредi. Егер де, оларга

консендер, онда, сендер де копкудайшылсындар.  122. Олгеннен кейiн, Бiз оздерiне

омiр берген, онын адамдардын арасында журуiне жарык берген адамдар, карангылыкта

болып, одан шыккысы келмейтiн адамдардай бола ма? осылармен мына сенiмсiздерге,

оздерiнiн iстерi кандай тамаша секiлдi корiнедi.   123.  Осы калада да жане баска

калаларда да, олардын бастыктарын, олар онда арамзалык кылулары ушiн, ондагы

нашар тургындарынан тагайындаймыз; олар онда арамзалык iстейдi, бiрак, олар

онысын тусiнбей, оздерiне - оздерi арамзалык кылады.  124. Оларга, кандай да бiр

белгi - нышан келген кезiнде, олар айтады: «Кудайдын елшiлерiне  жiберiлетiн

болганындай бiр нарсе бiзге де келмейiнше, бiз сенбеймiз» Озiнiн, кашан Озiнен

елшiлiк жiберуiн, Кудай барiнен жаксы бiледi. Ол кылмыскерлердiн арамзалыгы

ушiн,  оларды касiреттi азапта кинайды жане де, Кудайдын алдындагы корлык.  125. 

Кудай, кiмдi тура жолга койгысы келсе, бой усынушылык ушiн, Ол онын журегiн

ашады, ал, кiмдi адасушылыкка ауыткыткысы келсе, онын журегiн биiкке кушенiп

котерiлгендерде болатындай кысыммен кысады. Ондай сенiмсiздердi Кудай осындай

жазамен корлыкта корлайды. 126. Танiрiннiн жолы осындай жане ол тура. Бiз, белгi -

 нышандарымызды ойланушы адамдар ушiн, анык кылып талдадык.  127. Оларга,

Кудайдын алдындагы татулык турагы; Ол – олардын не iстегендерi ушiн, арка

суйеушiсi.  128. Ол, олардын барлыгын жинап: «Ей, жындардын  тобы, сендер бул

адамдардан кобiн талап еттiндер» дейтiн кун болады. Сонда, осы адамдардын, оларды

кабылдаушысы айтады: «Танiрiмiз бiздiн! бiз бiр - бiрiмiзден пайда кордiк. Сен

бiз ушiн бiзге белгiлеген, Сенiн белгiлi мерзiмiнде жетiп келдiк» Ол

айтады: «Сендердiн мекендерiн - тозак; онда гасырлар бойы каласындар, алайда,

Кудай басканы каламаса» Акикатында, сенiн Танiрiн - дана, бiлушi.  129. Олардын

оздерiне иемденгендерi ушiн, арсыздарды бiрiне - бiрiн, Бiз осылай жакындатамыз. 

130. «Ей, Адамдар мен жындардын тобы! сендерге оздерiннiн араларыннан елшi келiп:

Менiн белгi – нышандарымды сендерге айтып жане де, сендерге кездесетiн осы куннiн

хабарымен келмедi ме?» Олар айтады: «Озiмiзге - озiмiз ашкерелi, куагермiз» Узак

омiр оларды арандатты жане де, оздерiнiн сенiмсiз болгандарына, оздерiне – оздерi

куагерлiкте.    131. Олардын тургындары назарсыз болган уакытта, олардын 

арсыздыктары  ушiн, сенiн Танiрiн,    осы калаларды кираткысы келмегендiктен, ол

осылайша болды.    132. Аркiмнiн iсiне карай, аркайсысынын ерекше озiндiк сатысы

болады. Сенiн Танiрiн, аркiмнiн iстегенiне бейжай калмайды.   133. Сенiн Танiрiн,

оте бай, толык мейiрiмдi. Ол, сендердi баска елдiн урпагы етiп шыгарганындай,

егер, Озi каласа, сендердi жойып, сендердi баскалармен ауыстырады. 134. Сендерге 

ескертiлген коркыныш, расында, болмай калмайды жане сендер оны бура алмайсындар. 

135.  Айт: «Елiм менiн! сендер оздерiннiн конiлдерiнмен калагандарынды iстендер,

мен де, озiмнiн калаганымды iстеймiн... таяуда бiлесiндер.  136. осы журттын

муралыгы кiмге буйырарын». Акикатында, зансыздар бакытты болмайды.  137. Олардын

егiнжайларында жане олардын малдарында, Онын, осiргенiнiн бiр болiгiн олар Оган

арнайды. Олар: « Мынау Оган арналган, ал, мынау оган ортактастыргандарга,  бiздiн

курмет тутатындарымызга!» дейдi. Олардын курмет тутатындарына арналганы Кудайга

отпейдi - мыс, ал, Кудайга арнагандары, олардын курмет туткандарына отедi - мыс.

Олар,оздерiнiн тужырымдарында кандай негiзсiз! 138.Соган сайкес,олардын«кудайдай»

коргендерi, коптеген копкудайшылдардын балаларын курдымга жiберiп, олтiрулерiн

жане оларга устанган «сенiм жаргыларын» тамаша бiр iс кылып корсетедi. Арине,

егер де, Кудай каласа, олар оны жасамаган болар едi. Оларды да, олардын ойдан

шыгаргандарын да, калдыр.  139. Олар: «мынадай - да мал, мынадай - да дан, тиым

салынгандар; оны тек, руксат етiлгендерiмiзге жеуiне болады» дейдi. Олардын

пайымдауынша: аркасына тиiсуге тиым салынган малдары бар. Кейбiр малдардын

устiнен «Кудайдын аты аталмайды» деген, олардын сол туралы ойлары: Ол, олардын

ойдан шыгаргандарынын сазайын бередi. 140. Олар  айтады: «Кейбiр малдардын

iштерiндегi толдерi, тек, ерлерге, ал, айелдерге тиымды, егер де, ол олi туса ол,

оларга ортак» Кудайга таккан жалаларынын сазайын, Ол кайтарады. Ол - дана,

бiлушi.  141.  Оздерiнiн санасыздыгымен, акылсыздыгымен балаларын олтiргендердiн,

оздерi каза болатындар; Кудай туралы шыгарган ойларымен, Кудайдын оздерiне

бергенiн арам кылушылар; олар адаскандар, олар тура жолмен журмейтiндер.  142.

Онын жаратуында: тiреулi осетiн, тiреусiз осетiн жузiм баулы, бактар; артурлi

онiмдi курма агаштары жане егiн - жайлар; бiрiне - бiрi уксайтын, уксамайтын,

зайтун жане анарлар: Ол, оларды ондiргенiнде, онын онiмдерiнен жендер, егiн

науканы кундерi оларды керегiнше орындар. Тек, канагатсыз болмандар, ойткенi, Ол

канагатсыздарды суймейдi.  143. Малдардан:  бiреулерi жук тасуга арналгандары,

озгесi тамакка сойылатындар. Кудайдын сендерге берген несiбесiнен жендер;

сайтаннын iзiне ермендер, ойткенi, олар сендерге шектен шыккан душпан!  144. 

торт жуптан, сегiз; койдан - екеу жане ешкiден - екеу. Айт: «Ол, олардын, немесе

еркегiне, немесе ургашысына,  тиым кылды ма?   немесе ургашыларынын iшiндегiлерiн

бе?   менiн  бiрдененi бiлуiм ушiн, тусiндiрiндершi, егер, адiлеттi

болсандар?»  145. Туйелерден - екеу жане сиырдан – екеу. Айт: « Ол, немесе

еркегiне, немесе ургашысына тиым кылды ма? немесе ургашысынын iшiндегiнi ме?

Кудайдын осы туралы, сендерге  осиет калган уакыты туралы, куа бола аласындар ма?

Бiлiмi жок адамдарды адасуга салу ушiн, Кудайга сiлтемелеп, жалгандыкты ойдан

шыгарушылардан аскан  арсыздар кiмдер екен? Адiлетсiз адамдарга Кудай басшылык

кылмайды.  146. Айт: «Маган ашылганынын iшiнде айтылганынан менiн  тапканым, ол,

осы жейтiн адал тагамдарыннын iшiнде тиым салынгандары: олексе малдын етi, аккан

кан, жиiркенiштi болгандыктан шошканын етi жане устiнен Кудайдан басканын аты

аталып, арам етiлгендерi. Егер, кiмде - кiм, не арсыздыгымен, не еркiнсуiмен

жемей, оны жеуге мажбурленсе, сенiн Танiрiн оган кешiрiмдi, рахымды.  147. Бiз,

Иахудишiлдерге барлык жумыр туяктыларды тиым еттiк, не iрi малдан, не кой

малдарынан болса да, олардын сырткы, iшкi жане жiлiк майларынан баска майларын

арам кылдык. Осымен Бiз, олардын бузыктыктары ушiн, сазайларын бердiк, ойткенi,

Бiз адiл казылык етушiмiз.  148. Егер де, олар сенi жалганшы санаса,

айт: «сендердiн Танiрiн барiн камтушы мейiрiмдiлiкке иегер; бiрак та, кiналы

адамдарга Онын жазасы да, ауыткымайды.  149. Албетте, копкудайшылар

айтады: «Егер, Кудай каласа, бiз копкудайшыл болмас едiк, бiзге де, бiздiн

акелерiмiзге де, ештененi тиым етпес едi!» Олардын бурынгы болгандары да, Бiздiн

азабымызды татпай тургандарында, осылар секiлдi жалган талкылайтын. Айт: «Осы

туралы сендердiн кандай да бiр  бiлiмдерiн бар ма? бiзге оны корсетiндер. Сендер,

тек кана, оздерiннiн пiкiрлерiннiн жетегiндесiндер, сендер, тек кана, болжау

жасайсындар.  150. Айт: «иландырушы далелдер Кудайда. Егер де, Кудай каласа,

сендердiн барiндi тура жолга салар едi».  151. Айт: «Кудайдын осыларга тиым

салганын куаландыратын, оздерiннiн куаларынды келтiрiндер» Егер, олар

куаландыратын болса, сен куалiк етпе жане олардын, Бiздiн белгi - нышандарымызды

жалган санайтындардын, болашак омiрге сенбейтiндердiн жане озiнiн Танiрiне

тенестiрудi ойдан шыгаратындардын, ауестiктерiне ерме.    152.  Айт: «келiндер,

мен сендерге, сендер ушiн, оздерiннiн Танiрiннiн ненi осиеттегенiн окып берейiн:

Оган ешкiмдi ортактастырып шакырмандар, ата - аналарына жаксылык жасандар,

кедейлiктiн себебiмен балаларынды олтiрмендер, оларды да, сендердi де, Бiз

асыраймыз,  корнеу жане коместi жиiркенiштi iстерге берiлмендер,  Кудай тиым

салган жанды олтiрмендер, егер, ол оган лайыкты болмаса. Мiне, Онын сендерге

осиеттегенi осы. Мумкiн, сендер ойланатын боларсындар» 153. «тек, оны жаксарту

ушiн болмаса, олардын ер жеткендерiнше, жетiмдердiн мулiктерiне тиiспендер,

олшемде жане таразыда дурыстыгын сактандар» Бiз жанга, тек, озiнiн кушi келетiндi

гана жуктеймiз. «Айтатын кезде,   тiптен  оздерiннiн  туыстарына катысты болса

да, шыншыл болындар. Кудаймен одакка  берiк  болындар.  Мiне,  сендерге  Онын

осиеттегенi.  Мумкiн,  сендер ол туралы ойланарсындар»  154. Акикатында, Менiн

тура жолым осы. Осы сара жолдармен журерсiндер, журмессiндер, сендер Онын жолынан

ауыткымауларын ушiн. Мiне, Онын сендерге осиеттегендерi. Мумкiн, сендер кудайы

коркынышты боларсындар.  155. Бiр кездерi, Бiз Мусага бар жаксылыктарды толыктыру

ушiн, барлык жаратылысты жан – жакты тусiндiру ушiн, басшылыкка жане

кайырымдылыкка Жазбаны бердiк. Мумкiн, олар оздерiнiн Танiрiне жолыгарын

тусiнер.  156. Мiне, осы Окулык жазба, Бiздiн жогарыдан жiбергенiмiз, ол iзгi

баталы, сондыктан, оган ерiндер жане кудайы коркынышта болындар. Мумкiн,

кешiрiлетiн  боларсындар.  157. Сендерге: «Жазба бiздерден бурынгы, тек, екi елге

берiлген болатын, сондыктан, Бiз олардын iлiмiне назарсыздау болдык» деп айту

ынгайсыз. 158.  Немесе: «Егер де, Жазба бiзге берiлген болса,  бiз олардан

тауiрлеу, тура жолда болар едiк» деу. Ендi сендерге, оздерiннiн Танiрiннен анык

нускау, басшылык жане мейрiмдiлiк келдi. Осыдан кейiн, кiм Кудайдын белгi -

нышандарын жалгандыкка баласа жане одан ауыткыса, сол арсыздын арсызы болмай ма?

Бiздiн белгi- нышандарымыздан ауыткыгандарды, олардын ауыткыгандары ушiн, Бiз

оларды касiреттi азапка саламыз. 159. Олар ендi, оларга перiштелердiн

келгендерiн, немесе сенiн Танiрiннiн келгенiн, немесе сенiн Танiрiннiн кандай да

бiр белгi - нышанынын келгенiн, тоспакшы ма? Сенiн  Танiрiннiн белгi -

нышандарынын кейбiрiнiн келетiн кунi болады. Сонда, егер де, содан бурын сенген

болмаса, немесе сол сенiмiмен бiрге жаксылык жасамаган болса, онын сенiмi оган

ешбiр пайда бермейдi. Айт: «тосындар, мен де сендермен бiрге тосамын»   160.

Акикатында, сен оздерiнiн сенiм жаргысына болiнудi жане жекеленудi

енгiзетiндерге, ешкандай  катысушы емессiн. Олардын iсi Кудайдын алдында. Олардын

ненi iстегендерiн, оларга, Ол озi нускайды.  161. Кiм, Онын алдына жаксы

iстерiмен келсе, ол ушiн, сонысы он еселенедi, ал, кiм зулымдык iстерiмен келсе,

оган сонысы, сол молшерде кайтарылады. Олар ренiштi болмайды.   162.Айт:

«акикатында, менiн Танiрiм, менi: тура жолга, дурыс сенiм жаргысына, анык

iзгi арлы болган, копкудайшыл болмаган Ибрахимнiн сенiм iлiмiне акелдi»   163.

Айт: «акикатында: менiн намазым жане курбандыгым, менiн омiрiм  жане менiн

олiмiм, ортактастыгы жок, алемдердiн Танiрi, Кудайдын билiгiнде. Маган осы осиет

етiлген жане мен Кудайга  бой усынушы мусылманнын алгашкысымын».  164. Айт: «Ол,

барлык жаратылыстын Танiрi болган, Кудайдан баска «танiрдi» iздеймiн бе? Арбiр

жанга, тек, озiнiн - озi ушiн иемденгенi тиесiлi; озiнiн жугiн котерушi, озiнiн

жугiн озгеге артпайды. Уакыты келгенiнде, сендер ушiн кайтар жак, сендердiн

Танiрiне. Ол, сендердiн оздерiннiн араларындагы келiспеушiлiктiн нелiктен екенiн

сендерге хабар етедi»   165. Ол, сендерге осы жердi турак калды: Ол, озiнiн

сендерге бергенiмен, сендердi сынау ушiн, сендердi бiрiннен - бiрiндi дареже

сатысында жогарылатты. Акикатында, сенiн Танiрiн жедел жаза берушi. Сондай - ак,

Ол - кешiрушi, рахымды.