Куран 10-суре

                10 – ЖУНIС суресi. ( Меккеде тускен, 109 аят)
                Мейiрiмдi жане Рахымды  Аллахтын атымен.

   Алиф. Лам. Ра. Мiне, даналык Окулыктын белгi - нышандары. 2.Бiздiн: «оздерiнiн

Танiрiнiн осы адамдарды окыт жане олар ушiн, анык устемдiк болатынын суйiншiле»

деп, оздерiнiн ортасындагы бiр кiсiге ашык аянды бергенiмiз, осы адамдарга

танданарлык па? Сенiмсiздер: «расында, ол – анык жады» дейдi.  3. Шындыгында,

сендердiн Танiрiн коктер мен жердi алты кунде жаратып, содан сон жаратылысты

баскару ушiн, аршысына орныккан, Кудай. Онын еркiнсiз ешкiм де Онын алдында

шапагат ете алмайды. Сендердiн Танiрiн - Кудай, Оган бас иiндер. Негып

ойланбайсындар?   4. Кудайдын акикатты уадесi бойынша, сендердiн барлыгын Онын

алдына кайтарыласындар. Сенушiлердi жане жаксылык жасаушыларды дурыс марапаттауы

ушiн, ал, сенiмсiз болгандары ушiн, сенiмсiздерге сакырлап кайнаган iшiмдiкпен

касiреттi азап болуы ушiн, Ол, жаратылысты жаратып, кезi келгенiнде, оны кайыра

жояды. 5. Ол, сендердiн кундердiн жане жылдардын сандарын бiлулерiн ушiн, кундi

жаркыраган жарык етiп жане айды ашык нур етiп, олардын турактарын айырып,

белгiледi. Кудай акикатпен, осыны тек, анык белгi - нышандарды тусiнетiн

адамдарга нускау ушiн жаратты.  6. Кудайдын коктер мен жердегi жараткандарында,

тун мен куннiн алмасуында, iзгi арлы адамдар ушiн, белгi - нышандар бар. 7. Бiздi

кездестiретiндiктерiн елемейтiндерге, осы омiрдi канагат тутып, конiлдерi

жайлангандарга, Бiздiн белгi - нышандарымызга назар аудармайтындарга,

8. оздерiнiн - оздерiне иемденгендерiнiн сазайы ретiнде, турактары отта болады. 

9. Сенгендерге жане жаксылык жасагандарга оздерiнiн сенiмiнiн сыйлыгы ретiнде,

олардын Танiрi басшылык етедi. Олардын алдарында озендер агатын бактардын

куанышы. 10. Олардын ондагы ундеулерi: «Кудайымыз, мактауымыз Саган!» Олардын

ондагы салемдесуi: «Тыныштык болсын!» 11. Олардын корытынды ундеуi: «алемдердiн

Танiрi, Кудайдын данкы арта берсiн!» 12. Егер де, олардын   жаксылыкты келтiруге

асыккандарындай, Кудай осы адамдарга жамандыкты асыгыс келтiрсе, онда, оларга

белгiленген омiр мерзiмi алден бiткен болар едi: Бiздi кездестiретiндерiн

елемейтiндердi, Бiз олардын касарыскан жане  мангiрген куйлерiнде кангыртып коя

турамыз. 13. Кiсi бакытсыздыкка ушыраган кезiнде, жатып та, отырып та, турып та,

Бiзге жалбарынады; ал, кашан онын бакытсыздыгын алыстатсак, ол  озi урынган

бакытсыздыктан арылту туралы ешкашан Бiзге жалбарынбаганындай кете бередi.

Оздерiнiн еркiмен жургендер, оздерiнiн iстерiмен кандай зор арандатушылыкта

едi!   14. Сендерден бурынгы болган коне буындарды, олар занбузушылар болган

кездерiнде жане де, оларга ашык нускаулармен елшiлерiмiз келген кездерiнде,

сенiмсiз куйлерiнде калгандарды Бiз курдымга жiбергенбiз: Занбузушы кылмыскер

адамдардын сазайын Бiз осылайша бергенбiз.  15.  Сендердiн калай iстейтiндерiндi

Бiздiн коруiмiз ушiн, Бiз сендердi олардан кейiн, осы жерге орынбасар еттiк. 

16. Бiздi кездестiретiндерiне ман бермейтiндерге Бiздiн белгi - нышандарымыз

оздерiне окылган кезiнде: «бiзге окитын баска бiрдене окулык акел, немесе, мынаны

озгерт» дейдi. Айт: «Маган буны озiмнiн еркiммен озгертуiме болмайды; мен тек,

озiме ашылганга еремiн; шындыгында, мен озiмнiн Танiрiме багынышты болмасам, улы

куннiн азабынан коркамын» де.  17. Айт: «Егер, Кудай каламаса, мен сендерге буны

окымас едiм жане де, сендерге буны окытпас едiм; мен сендермен талай омiрiмдi

бiрге откiздiм, нелiктен ойланбайсындар?» 18. Кудайга сiлтемелеп, жалгандыкты

ойдан шыгаратындардан, немесе, Онын белгi -  нышандарын жалган санайтындардан

озге, арсыз кiмдер бар екен?  19. Олар Кудайдан тыскары, оздерiне ешкандай

зияндык келтiре алмайтын, немесе, оздерiне кандай да бiр пайда акеле

алмайтындарга бас иедi де, оздерi: «Олар Кудайдын алдында бiз ушiн шапагатшымыз»

дейдi. Айт: «Сендер коктерде, немесе, жерде нендей нарсе болса да, Кудайдын

бiлмейтiн нарсесiн корсете аласындар ма? Оган мадак! Онын орлеуi сондай жогары,

Оган ортактастырып кабылдагандарына Ол ешкандай да муктаж емес.  20.  Адамдар

бурында, тек, бiр дiни кауымда болган, кейiннен, оздерiнiн араларында таласка

тускен. Егер де, бул туралы сенiн Танiрiннен  соз болмаганында, олардын бул

жонiндегi озара таластары токтаган болар едi.  21. Олар айтады: «шiркiн, егер,

онын Танiрiнен оган кандай да бiр керемет неге тусiрiлмейдi екен!» Айт: «Гайып,

тек, Кудайдын билiгiнде; тосындар мен де, сендермен бiрге тосушылардын санатында

боламын» 22. Олар бакытсыздыкка душар болгандарынан кейiн, Бiз сол адамдарга

озiмiздiн мейiрiмiмiздi сездiрген кезiмiзде, сондагы олардын  Бiздiн белгi -

нышандарымызга кулыктары - ай! Айт: «Кудайдын айласы барiнен тез. Акикатында,

Бiздiн елшiлерiмiз сендердiн кулыктарынды жазып кояды. 23. Сендер курлыкта жане

тенiздерде, кемелерде болгандарында, Ол сендерге сапар жасауга куат бередi;

оздерi онда самал желдердiн   ыкпалымен  жузгендерiнде,   оган куанысады да,   

оздерiне  дауылды  желдер келiп, айналасын коршаган толкындар пайда болганында,

олар оздерiн жутып коятындай корiнiп, расында, iзгi iстер жасауга: «егер, Сен

бiздi осы апаттан куткарсан, бiз албетте, шукiрлiк етемiз» деген уаделерiмен

Кудайга жалбарынады.  24. Кашан да, Ол оздерiн куткарса, мiне, олар жер бетiнде

шексiз булiкшiлiк жасайды. Ей, Адамдар! сендердiн булiкшiлiктерiн, тек,

оздерiндi - оздерiн куртуларына. Осы омiрдiн кызыгына тойып, кейiннен, Бiзге

кайтасындар, сонда, сендердiн ненi iстегендерiндi Бiз оздерiне корсетемiз.

25. Дурысында, осы омiр неменеге пара - пар? Ол, адамдар мен малдар коректенетiн

осiмдiктердi  нарлендiретiн, Бiз коктен жаудыратын суга пара - пар. Жер бетi

кулпырып, кызылды - жасылды киiмге киiнгенiндей болганында,онын тургындары:«осыны

бiз жасадык» деп ойлаган кездерiнде, алде тунде, алде кундiз, оган Бiздiн

буйрыгымыз жеткенiнде, тып - типыл орылганындай, тiптi кеше гана, сонша байлыкты

болмаганындай болады. Бiз, озiмiздiн белгi - нышандарымызды ойланатын адамдарга

осылайша, анык етiп баяндаймыз.  26. Кудай татулык мекенiне шакырады жане тура

жолга жетелеудi калайды.  27. Жаксылык жасайтындарга жаксылык болады жане

артыгымен болады. Олардын жузiн шан да, жаманат та, баспайды. Олар жумакты

мекендейдi де, онда, гасырлар бойы турактайды.  28. Оздерiне жамандык жигандарга

сонын колемiндегi жамандык кайтарылады, олардын жузiне жаманат жабысады. Кудайдын

алдында оларды арашалаушы болмайды. Олардын беттерi айсыз карангы тундегiдей

карандайды. Олардын турагы тозакта болады жане олар онда гасырлар бойына калады. 

29. Бiз сендердiн барлыгынды жинайтын кун болады жане сонда, копкудайшыларга

айтамыз: «Сендер жане сендер «кудай» санагандар, орындарына турындар! Бiз олардын

арасын айырамыз да, ортактастары айтады: «Сендер  бiзге бас иген жоксындар,

30. сендерге бiз туралы жане сендер туралы Кудай жеткiлiктi куагер жане де,

бiздiн сендердiн бас игендерiне назар аудармаганымызга»  31. Бул орында арбiр жан

бурын да озiнiн ненi озiне кепiлдiкке алганынан сыналатын болады; олар тагы да,

оздерiнiн шынайы иелерi, Кудайдын алдына усынылады, ал, олардын ойдан

шыгаргандары олардан жогалады.   32. Айт: «Сендердiн омiрлерiн ушiн кажеттiнi,

коктен жане жерден сендерге кiм жеткiздi? естулерiн мен корулерiндi баскарушы

кiм? Олiден тiрiнi жане тiрiден олiнi шыгаратын кiм? осынын барiн баскаратын

кiм?» Олар «Кудай» деп айтатын шыгар. Онда айт: «ендеше, Оган неге

иланбайсындар?»   33. Осы Кудай, сендердiн шынайы Танiрiн; ал, осы Акикаттан

баскасы, тек кана, адасушылык. Онда, кiмге жалбарынасындар?  34. Осылайша, осы

сенiмсiздердiн устерiнен сенiн Танiрiннiн: «Олар, шындыгында сенбейтiндер» деген 

созi акталды. 35. Айт: «сендердiн «кудай» санайтындарыннан, макулыкты жаратып

жане де, оны кайыра жок ете алатындай бiреуi бар ма?»   Айт: «Кудай  гана,   

макулыкты   жаратып  жане  оны  кайыра  жок  ете  алады. Сондыктан, осы

сендердiн аз ойланатындыктарыннан!»  36. Айт: «сендердiн «кудай» санайтындарыннан

акикатка жетелей алатындай бiреуi бар ма?» Айт: «Кудай акикатка жетелейдi» Демек,

акикатка жетелейтiн Оган еру шынайы лайыкты ма, алде, онын озiн жетелегенде

жетеленетiнге ме? осы, сендердiн кате ойланатындыктарын нелiктен екен?»

37.Олардын басым копшiлiгi, тек, оздерiнiн пiкiрiмен жетеленедi, ал, пiкiр

ешкашан да акикатты ауыстырмайды. Кудай сендердiн ненi iстейтiндерiндi бiледi.

38. Осы Кураннын Кудайдан баска ешкiмнiн ойынан шыгуы мумкiн емес; ол озiнен

бурынгы болгандарды растаушы: еш кумансыз, алемдердiн Танiрiнен болган Жазбаны

тусiндiрушi.  39. Оны «ол ойдан шыгарган» деп айтады ма? Айт: «егер де, сендер

адiлеттi болсандар, Кудайдан баска, сендерге соган жардем ететiн небiр

комекшiлерiндi шакырып, осыган уксас кандай да бiр бапты усынындаршы»

40. Акикатында, оларга тiптен онын тусiндiрмелерi берiлгеннiн озiнде де, олар

оздерiнiн бiлiмдерi камти алмайтынды жалган санайды. Олардан бурынгы 

болгандардын да, белгi - нышандарымызды жалган санагандары болган, бiрак,

солардай еркiнсiгендердiн сонынын кандай болганына кара.  41. Осылардын, оган

сенетiндерi де жане де, оган сенбейтiндерi де бар. Сол арсыздыкты тарататындарды

сенiн Танiрiн толык бiледi.  42. Егер, олар сенi  жалганшы санаса, онда,

айт: «менiн iсiм озiмде, сендердiн iстерiн оздерiнде; сендер менiн iстейтiнiмнен

боссындар жане де, мен де сендердiн iстейтiндерiннен боспын»  43. Олардын

арасында сенi тындагысы келетiндерi де бар; бiрак, сен, ондай тусiнбейтiн

санырауларга естiрте аласын ба?  44. Олардын арасында сенi коргiсi келетiндерi де

бар. Бiрак, сен, ондай кормейтiн корсокырларга тура жолды корсете аласын ба?   

45. Акикатында, Кудай адамдарга ешкандай адiлетсiздiк жасамайды; алайда, адамдар

оздерiне - оздерi адiлетсiздiк жасайды. 46. Олар соны куннiн бiр сагатындай гана

тоскандарындай корiнетiн  кездерiнде, Ол оларды жинайтын уакыт болады; олар

бiрiн - бiрi таниды. Кудаймен кезiгетiндерiн жалган санагандар жане тура жолмен

журмегендер бакытсыз болады.  47.Бiз, Бiздiн оларга кандай кауiп тондiргенiмiздiн

бiразын саган корсетемiз бе, алде, саган олiм казасын жiберемiз бе, кандай жагдай

болганында да, олар Бiзге кайтарылады: сонда, олардын не iстегендерiн, сол туралы

Кудай куаландырады.  48. Ар елге озiнiн елшiсi болган; мiне, оларга да елшi келдi

жане де, олардын устерiнен адiл билiк жасалуда: олардын ешкайсысы да ренжiтулi

емес. 49. Олар: «Егер, сендер адiлеттi болсандар, сол болжаудын орындалуы кашан?»

дейдi.  50. Айт: «Мен, озiме зияндыны ма, пайдалыны ма, акелуiм, тек, Кудайдын 

оган калауы болганында гана. Арбiр елдiн уйгарылган мерзiмi бар. Ол мерзiм оларга

келгенiнде, оны ешкiм де олардан бiр сагатка кемiте де, iлгерiлете де алмайды.   

51. Айт:«мына арсыздарга, егер, олардын азабы не тунде, немесе, кундiз келетiн

болса, олар оны калайда болсын «тездете алады» деп, ойлайсындар ма?               

52. Ол, олардын басына тускеннен кейiн, арине, сендер оган сенерсiндер. Ендi,

олар оны тездетудi калайды! 53.Сонда, сол занбузушы кылмыскерлерге: «мангi

азаппен суйсiнiндер! сендердiн иемденгендерiннiн гана сазайын тартуларын ушiн

болган жок па?»   54. Олар сенен: «осы, акикатында ма?» деп, бiлгiсi келедi.

Айт: «иа, осынын акикат екенiн озiмнiн Танiрiмнiн атымен ант етемiн жане сендер

оны кайтара алмайсындар»  55. Егер, барлык занбузушы жандардын колдарында жердегi

бардын билiгi болса, олар оны оздерi ушiн толесе де; арине, олар  осы азапты

коргендерiнде iштей окiнiштi таубелерiне келер едi. Олардын устерiндегi билiк

адiлеттi болып, олардын ешкайсысы да ренiштi болмайды.  56. Кара, коктердегi жане

жердегiнiн барлыгы, Кудайдын билiгiнде; кара, Кудайдын уадесi акикат; бiрак,

олардын кобiсi соны бiлмейдi.  57. Ол, тiрiлтедi жане олтiредi. Сендер оган

кайтарылатын боласындар.  58.  Ей, Адамдар! оздерiннiн Танiрiннен сендер ушiн

насихат, журектерiндегi дертке шипа, дурыстыктын нускауы жане сенушiлер ушiн,

мейiрiм келдi.  59. Айт: «Кудайдын iзгiлiгiн де, Онын мейiрiмiн де, куанышты

куйдi де, олар осыдан iздесiн» ол, олардын жигандарынан артык. 60. Айт: «Кудайдын

сендерге жiберген ризыктарынан, «кейбiрiне тиым салынган, ал, баскасына руксат

етiлген» деп, санайтындарын туралы сендер ойландындар ма?» Айт: «осыны сендерге

Кудай руксат еттi ме, алде, Кудайга сiлтемелеп, оздерiн ойдан шыгардындар ма?»   

61. Кудайга сiлтемелеп, ойдан шыгарган бiреулердiн пiкiрi болашак омiрде кандай

болмак? Акикатында, Кудай адамдарга кеншiлiктi иесi, арине, олардын кобiсi

шукiрсiздер.  62. Сен, кандай да бiр жагдайында боласын ба, осы Куранды окисын

ба, кандай да баска iспен шугылданасын ба, сендер оган шомган кездерiнде, сонын

барiнде, Бiз сендерге катыстымыз. Сенiн Танiрiннен ештене жасырын емес, жерде де,

кокте де, тiптен тозаннын туйiрiндей де: анык Кiтаптын iшiнде жазылган титтейдiн

де, улкеннiн де, барi де. 63. Кудайдын достарынын коркынышы да, уайымы да,

болмайтыны рас емес пе?  64. Сенушiлерге жане iзгi арлыларга  65. осы омiрде де,

болашак омiрде де, куанышты хабар. Кудайдын созiнде озгерiс жок: зор iзгi игiлiк,

осында. 66. Олардын создерi сенi капаландырмасын! Акикатында, ар тазалыгы

толыгымен Кудайдын билiгiнде: Ол -  естушi, бiлушi.  67. Расында да, коктердегi

кiм болсын жане жердегi кiм болсын, Кудайдын билiгiнде гой? Кудайдан тыскары,

Оган коскан ортактастарына жалбарынатындар неменеге ередi екен? Олар, тек кана,

пiкiрге ередi: олар болжау жасайды. 68. Сендер сол кезде «тыныксын» деп, сендер

ушiн тундi орныктырды жане де, сендерге коруге комек ретiнде, кундi. Акикатында,

зер салушы адамдарга, осында белгi - нышандар бар. 69. Олар: «Кудайдын баласы

бар» дедi. Оган мадак! Оган, барiне байга! коктердегiнiн жане жердегiнiн барлыгы

Оган тиесiлi.      Сендерде ондай, ешкандай дерек жок. Сендер, Кудай туралы

бiлмейтiндерiндi айтасындар ма? 70. Айт: «Кудай туралы жалгандыкты ойлап

табушылар бакытсыз болады» 71.Оларга – осы омiрде аз гана кызыктау, кейiннен,

Бiзге кайырылу. Сонда, олардын сенiмсiз болып калгандыктары  ушiн, оларды

касiреттi азапты асауга кондiремiз.   72. Оларга Нухтын хикаясын окып бер. Мiне,

ол елiне: «Елiм менiн! Егер де, менiн сендердiн араларында болуым жане менiн

Кудайдын белгi - нышандарын жеткiзуiм, сендерге ауыртпалык болса, онда, мен

Кудайга тауекел етемiн. Оздерiннiн де жане  оздерiннiн «кудайга» тенегендерiннiн

де, iстерiн жасандар. Тек, сендердiн жасаган iстерiн оздерiне каралык акелмесiн.

Содан кейiн, менi коп тостырмай, мен туралы укiм шыгара берiндер»  73. Егер,

сендер менен бет бурсандар, мен сендерден кандай да бiр сыйлык сурмаймын; менiн

сыйлыгым, тек кана, Кудайдан жане  де, маган бой усынушылардын санатында болуым

осиеттелген.  74.Олар оны жалганшы санагандыктарынан, Бiз оны жане онымен бiрге

болгандарды кеме iшiнде куткардык та, мурагерлiкте уздiксiз урпактар еттiк; ал,

Бiздiн белгi -  нышандарымызды жалган санагандарды, Бiз суга батырдык. Сол

бетсiздердiн сондарынын кандай болганын кор.  75. Одан кейiн де, Бiз аркiмдi

озiнiн елiне елшiлер шыгардык: олар оздерiне керемет, анык нускаулар акелдi;

арине, олар оздерiнiн алдын - ала «жалган» деп санагандарына сенгiлерi келмедi.

Бiз, карсыластыкта шектен шыккандардын журектерiн осылайша бiтеп, морлеймiз.

76. Осыдан кейiн, Бiз озiмiздiн керемет, белгi – нышандарымызбен, Мусаны жане

Харунды Пергауын мен онын бай - манаптарына жумсадык, бiрак, олар дандайсыган,

кiналы адамдар болды.  77. Бiзден оларга акикат келгенiнде, олар: «анык сикыр»

дедi. 78. Муса айтты: «сендерге анык келген акикат туралы неге «сыйкыр» деп,

айтасындар? Сикыршылар, бакытты болмайды»  79.  Олар айтты: «сендер бiзге, бiздiн

ата - бабамыздан кабылдаганымыздан бiздi айыру ушiн жане осы екеуiне осы жердiн

билiгi тиюi ушiн, келдiндер ме? Бiз сендерге сенбеймiз»   80. Пергауын: «маган

барлык аккi сикыршыларды акелiндер» деп, буйырды. Сикыршылар келген кезiнде, Муса

оларга: «тастагыларын келгендi, тастандар» дедi.  81. Олар тастаган кезiнде, Муса

айтты: «сендердiн жасагандарын сыйкырлык iс, акикатында, Кудай сендерге онын

тукке тургысыз екенiн корсетедi, ойткенi, Кудай арсыздык iстердi таратушыларга

жардемшi емес.   82. Кудай, кунахарлардын карсылыгына карамастан, озiнiн созiмен

акикаттын акикаттыгын орнатады»   83. Пергауыннын жане онын бай - манаптарынын

балесiне ушыраудан коркатын адамдардын бiр болiгi Мусага сендi: Пергауын осы

жердiн  жогаргы басшысы жане озiнше еркiнсiгендердiн бiрi едi.  84. Муса

айтты: «Елiм менiн! Егер де, сендер Кудайга сенiп, бой усынушы болгыларын келсе,

онда, Оган тауекел етiндер»  85. Олар: «Кудайга тауекел етемiз! Танiрiмiз бiздiн!

бiздi мына катыгез елдiн сынагана салма,   86. Бiздi, мына сенiмсiз елден Озiннiн

мейiрiмдiлiгiнмен куткара гор» деп жалбарынды.87. Бiз, Муса   мен   Харунга   

ашык   аянмен: «Мысырда   оздерiннiн   елiн   ушiн, кейбiр    уйлердi

сайландар  да, оздерiннiн уйлерiнде кулшылык орынын жасандар, намаз окындар жане

сенушiлерге куанышты хабарды жеткiзiндер» деп, бiлдiрдiк.88.Муса айтты:«Танiрiмiз

бiздiн! оларды озiннiн жолыннан алыстату ушiн, Сен Пергауынга жане онын бай -

манаптарына осы омiрдiн байлыгы мен тамашасын бердiн. Танiрiмiз бiздiн! олардын

байлыгын жой, куйзелтушi азапты коргендерiнше сенiмсiз болулары ушiн, олардын

журектерiн катайт.  89. Ол айтты: «Мен сендердiн дугаларына иландым;

бiлмейтiндердiн жолына туспей, тура журiндер» 90. Бiз, Исрайылдын улдарын

тенiзден откiзiп жiбердiк. Пергауын мен онын аскерлерi оздерi суга батуга

ушыраганына дейiн, оларды жойкын кудалады. Ол айтты: «Исрайылдын улдары сенген,

Одан баска Кудайдын жоктыгына сендiм жане мен, Оган бой усынушылардын бiрiмiн» 

91. Ендi гана ма?... будан бурын, сен кырсыгып, арсыздыктарды таратушылардын бiрi

болган едiн.  92. Бугiннен бастап сенiн мурденнiн су бетiне калкып шыгуын

буйырамыз, адамдардын кобiсi Бiздiн белгi - нышандарымызга кулыксыз болса да,

сенен кейiнгi болатындарга белгi - нышан болсын.   93. Исрайылдын улдарын Бiз

шындыктын мекенiне жайгастырдык жане оларды игiлiктi ризыктармен камтамасыз

еттiк. Осыдан кейiн де, Бiздiн белгi - нышандарымыз оларга келгенiнше, олар озара

тартыста болды. Акикатында, олардын не туралы тартыскандары жонiнде кайта

тiрiлетiн кунде сенiн Танiрiн билiк айтады.  94. Егер де, сен Бiздiн саган

жiбергенiмiзге куманды болсан, онда, сенен бурынгы жiберiлген Жазбаны

окитындардан сура. Саган озiннiн Танiрiннен акикат келдi, осыдан кейiн кудiктi

тусiнбеушiлердiн санатында болма.  95. Озiннiн курдымга кететiндердiн катарында 

болмауын ушiн, Кудайдын белгi - нышандарын жалган санаушылардын санатында болма.

96.  Сенiн Танiрiннiн созiн кабылдауы керектiлердiн оздерi, 97. оздерiне барлык

белгi – нышандарымыз келсе де, куйзелiстi азапты кормейiнше сенбейдi. 98. Сенген

жане сенiмдерi озiне пайда акелген кандай да каланы кордiн бе? Тек кана, Жунiстiн

елi болды: ол сенген кезiнде, Бiз одан осы омiрдегi корлыкты азапты алыстатып,

бiр мерзiмге дейiн оган ризашылыкты рахатын бердiк.  99. Егер де, сенiн

Танiрiннiн калауы болганында, жер бетiнде болгандардын барлыгы, бiрi де калмай

сенген болар едi. Сондыктан, сен осы адамдарды зорлыкпен сенiмге кiргiзбекшiсiн

бе?  100. Жаннын, тек, Кудайдын еркiмен сенуi мумкiн. Осыны тусiнбегендi, Ол тек,

жазамен колга алады.   101. Айт: «коктердегi жане жердегi барларга назар

аударындар; албетте, кереметтi белгi - нышандар да, устаздар да, сенгiсi

келмейтiн адамдарга пайда бермейдi»  102. Олар, оздерiнен бурынгы болгандардын

жане де, ендi жоктардын кундерiнде болганына уксас нендей бiрденелердi кутiп жур

ме?  Айт: «тосындар жане мен де, сендермен бiрге тосушылардын санатында боламын.

103.Сонда, Бiз озiмiздiн елшiлерiмiздi жане сенушi болгандарды куткарамыз. Акикат

бойынша, сенушiлердi куткару Бiздiн мiндетiмiз.  104.Айт: «Ей, Адамдар! егер де,

сендер менiн дiни сенiмiме кудiктi болсандар, албетте, мен сендердiн Кудайдан

тыскары бас игендерiне басымды имеймiн, бiздiн омiрiмiзге толык иелiк етушi

Кудайга бас иемiн. Маган, сенушiлердiн катарында болуым осиеттелген. 

105. Озiннiн жузiндi осы дiни сенiмге бур да, копкудайшыл болма.  106. Кудайдан

тыскары, озiне пайда да  акелмейтiн, озiне зиян да келтiре алмайтындарга

жалбарынба. Егер де, осыны iстемесен, занбузушы кылмыскерлерден боласын.

107. Егер, Кудай сенi бiр балеге душар етсе, сенi одан Кудайдан баска ешкiм де

куткара алмайды; егер, Ол саган жаксылык каласа, онда, Онын iзгi игiлiгiн ешкiм

де токтата алмайды. Ол оны озiнiн калаган кулына тогiлтедi: Ол - кешiрушi,

рахымды. 108. Айт: «Ей, Адамдар! сендерге оздерiннiн Танiрiннiн акикаты келдi:

осыдан кейiн, кiм тура жолмен журсе, сол озiнiн жанынын  iзгiлiгi ушiн, тура

жолмен журедi; ал, кiм ол жолдан ауыткыса, сол озiнiн зиянына ауыткиды: мен

сендер ушiн кепiл емеспiн»  109. Ал, сен, озiне ашылганга iлес; Кудай билiгiн

бергенiнше сабырлыкпен тос, Ол – билiк берушiлердiн ен жаксысы.