Куран 11-суре

                11 – ХУД суресi. (Меккеде тусен, 123 аят)
                Мейiрiмдi жане Рахымды  Аллахтын атымен.

   Алиф. Лам. Ра. Окулык - Жазба...  Онын белгi - нышандары даналыкпен

жайгастырылган жане сонымен бiрге, Данадан, барiн Камтушыдан, айкын баяндалган...

2. Тек кана, Кудайга бас иiндер (акикатында, мен Одан келген коркытушымын жане

iзгi хабармен куантушымын);  3. Оздерiннiн Танiрiннен, Оган окiнiштi таубемен

жалбарынган турде кешiрiм сурандар. Уйгарылган кунге дейiн, Озiнiн ризыктарымен

сендердi жаксы рахаттанушылыкка болесiн жане арбiр iзгiлiк жасаушыга Озiнiн

игiлiктерiн усынсын. Егер, сендер терiс бурылсандар, мен сендер ушiн улы куннiн

жазасынан коркамын. 4. Сендердiн Кудайга кайтарылуларын албетте болады, ойткенi,

Ол - аса кудiреттi.  5. Одан жасырынбакшы болып, олар оздерiнiн журектерiн

буркегендерiнде, 6. оздерiнiн киiмдерiне оранган саттерiнде, олардын

жасыргандарын да, корсеткендерiн де, Ол «бiлмейдi» деп ойлайды ма екен?  7.  Ол,

журектердiн iшiндегiсiн бiледi. 8. Жер бетiндегi кандай да жандiктердiн Кудайдын

камкоршылыгында болмайтын бiрде - бiрi жок. Ол, олардын турактарын, немесе

тураксыз паналайтын орындарын бiледi: барi анык  айкындалган Кiтап бойынша.

9. Онын аршысы судын устiнде бола турып, сендердi санаумен,  сендердiн кайсысын

оздерiнiн жаксы iскерлiгiнде екендiктерiн бiлуi ушiн, Ол коктер мен жердi алты

кунде жаратты. 10. Иа, егер де, сен: «олгеннен кейiн, сендер кайта тiрiлесiндер»

десен,  сенiмсiздер: «бул, тек кана, бiр арман гой!» дейдi.  11. Егер де,

Бiз олардын жазасын уйгарылган кунге дейiн кешiктiрсек, олар албетте: «Оны, не

кешеуiлдетiп тур екен?» дейдi. Байка, ендi ешкiм де, олардан оны бет бургыза

алмайтын кун орнайды; оздерiнiн ненi келемеждегендерi, оздерiн колга алады.

12. Арине, егер де, Бiз кiсiге озiмiздiн мейiрiмiмiздiн дамiн татырсак жане оны,

кейiннен кайтып алсак: онда,  ол кудерiн узiп, шукiрсiз болады.  13. Арине, Бiз

ол уайымга ушыраганынан сон, оган рахаттын дамiн татырсак, ол: «бале менен кеттi»

деп, маз болып, такаппарланады.  14. Тек, сабырлы куйлерiнде жаксылык

жасаушыларга – тек кана, соларга кешiрiм жане зор сыйлыктар болады.  15. Сен

олардын: «шiркiн, оган кандай да бiр казына тусiрiлген болса, немесе, бiзге

онымен бiрге перiште келген болса!» дегендерiнен, журегiн куйзелiп, озiне

ашылгандардын кайсыбiрiн калдыруын мумкiн. Алайда, сен тек кана, устазсын, ал,

барiнiн устiнен баскарушы Кудай.  16. «Осыны, ол озi ойдан шыгарган» десе,

айт: «егер де, сендер адiлеттi болсандар, Кудайдан баска кiмдi шакыра алсандар да

шакырып, оздерiн ойдан шыгарган, осыган уксас он аятты келтiрiндершi»   17. Егер,

олар сендерден угына алмаса, онда, онын тек, Кудайдын назарында бола ашылганын

жане де, Одан баска, Кудайдын жок екенiн бiлiндер. Сендер осыдан кейiн де, Оган

бой усынбайтын боласындар ма?  18. Кiм, осы омiрдi жане онын рахатын каласа, Бiз

оган, осындагы iсiн толык молшерге жеткiземiз де, сол рахаттарынын, олар ушiн

кемiстiгi болмайды;  19. Бiрак, келешек омiрде оларга оттан озге ештене болмайды:

олардын осындагы жасагандары жемiссiз жане олардын iстегендерi тукке тургысыз

болады.  20. Кiм, озiнiн Танiрiнiн осы анык - Окулык - нускауына суйенсе жане

оган iлессе, сол онын куасы емес пе? Кудайдын осыдан бурын Мусага жетекшiлiкке

жане мейiрiмдiлiкке кепiл ретiнде берген Жазбасы да, оны куаландырушы емес пе?

Осылар оган сенушiлер, ал, олардын урпактарынын оган сенбейтiндерiне от уаде

етiлген. Сондыктан, ол турасында куманданушы болма. Осы адамдардын кобiсi сенбесе

де, ол озiннiн Танiрiннiн акикаты.  21.  Кудай туралы жалган ойлап табушылардан

артык, арсыз кiм бар екен? Олар, озiнiн Танiрiнiн алдында тургызылып, осы

куалер: «Оздерiнiн Танiрi туралы отiрiк айткандар осылар! Кудайдын каргысы

арсыздарга,  22. оздерi келешек омiрге сенiмсiз бола тура, оны кисайту ушiн,

Кудайдын жолын бурушыларга болсын!» Олар Оны тастаган кезiндерiнде, оздерiне

ешкандай камкоршылар болмады жане де, олар жер бетiнде Кудайды алсiрете алмады;

оларга жаза екi еселенедi; олар ештененi ести алмайды; олар ештененi коре

алмайды. 23. Олар, оздерiн - оздерi жолдан тайдыргандар жане де, оздерiне –

оздерiнiн ойлап тапкандары олардан безгендер.  24. Олардын болашак омiрде ен

бакытсыздар болатындыгы ешкандай кумансыз.  25. Акикатында, озiнiн Танiрiнiн

алдында   сенiмде болып, устанымда болып жане жаксылык жасаушылар – олар жумакты

мекен етушiлер: олар онда гасырлар бойы калушылар. 26. Екi турлi кiсiлердiн,

бiрiне - бiрiнiн мысалы: сокыр мен саныраудын, корушi мен естушiнiн айырмасындай;

осылардын сапасынын бiрiне - бiрiнiн тендiгi бар ма? Сендер, негып угына

алмайсындар?        27. Бiр кездерi, Бiз Нухты озiнiн елiне жумсадык: «Сендердiн,

тек кана, Кудайга бас июлерiн ушiн мен сендерге сенiмдi устазбын. 28. Коркынышты

кунгi сендерге болатын кандай да бiр  азаптан коркамын»  29. Онын елiнiн сенiмсiз

аксакалдары айтты: «сенiн бiз секiлдi кiсi екенiндi коремiз, бiздiн арамыздан

саган еретiндер, бiздiн жеккорiнiштiлерiмiзбен, оздерiнiн ойларында кангыгандар:

сендердiн бiзден артыкшылыктарынды  кормедiк: керiсiнше, бiз сендердi жалганшы

санаймыз»  30. Ол айтты: «Елiм менiн! Танiрдiн тарапынан менiн анык куалiгiм бар

екенiн жане Онын сендерден жасырып, маган Озiнен жiберген мейiрiмiн кормейсiндер

ме? Сендер одан бет бурып тургандарында, бiз оны зорлап, сендерге тиесiлi ете

аламыз ба?»  31. «Елiм менiн! мен сендерден ол ушiн, дуние - мулiк талап

етпеймiн; менiн сыйлыгым жалгыз Кудайдан;  сенушi болгандарды мен озiмнен

кумаймын. Акикатында, олар оздерiнiн Танiрiн жолыктырады; мен сендердiн надан ел

екендiктерiндi коремiн»   32. «Елiм менiн! егер, мен оларды    озiмнен кусам,

менi Кудайдан кiм коргай алады. Сендер нелiктен ойланбайсындар?» 33. Мен

сендерге: «озiмде Кудайдын казынасы бар» демеймiн жане гайыпты да бiлмеймiн жане

де, мен перiштемiн, сондай – ак,сендерден,оздерiн коздерiне iлмейтiндерге  «Кудай

игiлiгiн бермейдi» демеймiн; Сендердiн конiлдерiнде не барын Кудай гана артыгымен

бiледi. Iстiн дурыстыгында, мен онда арсыз кiсi болган болар едiм»  34. Олар

айтты: «Нух! сен бiзбен дауласудасын жане бiзбен дауынды удетiп барасын; егер,

адiлеттi болсан, сол бiздi сескендiретiнiндi бiзге келтiршi» 35. Ол

айтты: «Сендерге, оны каласа, Кудай гана келтiре алады жане де, сендер оны

тойтара алмайсындар.  36. Егер де, Кудай сендердi арандатуды каласа, мен сендерге

кенес бергiм келсе де, менiн  кенесiм сендерге ешкандай пайда бермейдi. Ол,

оздерiннiн Танiрiн жане сендер Оган кайтарылатын боласындар. 37. Олар: «Оны,

сенiн озiн ойдан шыгардын» дей ме? Айт: «егер, оны мен ойдан шыгарган болсам,

менiн озiмнiн кунам менiн озiме жане сендердiн  жасаган куналарына мен кiналы 

емеспiн»  38.  Сол кезде, Нухка ашык аянда: «сенiн елiннен бурынгы сенгендерден

баска, ендi сенушi ешкiм болмайды. Сен олардын ненi жасагандары туралы

кайгырма.   39. Сен, олардын коз алдарында, Бiздiн нускауымызша, кеме жаса;

бiрак, арсыздар туралы жалбарынба, ойткенi, олар топан суга батулары керек» деп

ундедiк.  40. Ол кеменi жасап жаткан кезiнде, онын елiнiн бай - манаптары жанынан

откен кездерiнде, оны кулкi ететiн. Ол оларга: «сендер бiзге кулесiндер, алайда,

кейiннен, сендер бiзге кулгендерiндей, бiз де сендерге кулетiн боламыз.  41. кiм

азапка душар болатынын, корлыкты буркенген шексiз азаптын  кiмге  кенеттен тап

болатынын, сендер  бiлетiн  боласындар» 42.Бiздiн буйрыгымыздын орындалар сатi

келгенiнде,Бiз Нухка : «Оган арбiр жануарлардын жуптарын кiргiз, ауелден билiк

жасалгандардан озге, озiннiн жануянды жане сенушiлердi де.(онымен бiрге болган

сенушiлер аз едi)»  43. Ол айтты: «Кудайдын атымен оган кiрiндер жане де, онын

жузген кезiнде де, онын турган орынында да, онда болындар, ойткенi, менiн Танiрiм

iзгiлiктi жане мейiрiмдi» дедi.  44. Иа, ол олармен бiрге таулардай толкындармен

жузе бердi. Нух алыстап бара жаткан улына: «Улым! сенiмсiздермен калмай, мына

бiзбен куткару кемесiне мiн» деп шакырды. 45. Ол айтты: «Мен бiр таудын басына

шыгып кетемiн жане ол менi куткарады»  Ол айтты: «бугiнгi кунгi Кудайдын 

сотынан, рахымды Одан озге, ешкандай  куткарушы жок». Сол кезде, олардын арасынан

улкен толкын отiп, ол баскалармен бiрге суга батып кеттi.  46.  Сонда: «жер,

суынды жут, кок, жауынынды токтат!» деген соз болды. Кудайдын амiрi орындалып, су

тартылды да, кеме Жуди тауына турактады. «арсыз ел, курдымга кетI» деп

айтылганында!   47. Нух озiнiн Танiрiне жалбарынып: «Танiрiм, сенiн кахарын

акикат жане менiн улым жануямнын бiрi едi. Албетте, Сен казылык етушiлердiн ен

адiл казысысын!»  48. Ол айтты: «Нух, ол сенiн аулетiннен емес: ол – бурыс

жасаушынын ен бурысы. Озiннiн бiлмейтiнiн жонiнде Менен сурама. Сенiн

бiлместердiн санатында болмауын ушiн, саган угындырамын»  49. Ол айтты: «Танiрiм!

менiн озiмнiн бiлместiгiмнен ешнаресе сурамауга, Озiннен гана корганыш iздеймiн:

егер де, Сен менi кешiрмесен жане менi рахымына алмасан, мен бакытсыздардын бiрi

боламын»  50. «Нух, Бiзден бейбiт турде жонел: саган жане сенiмен болган елiне

iзгi баталымыз! Ал, баска елдерге Бiз пендешiлiктiн пайдасын жеткiземiз де,

кейiннен оларга Бiзден касiреттi азап тонедi.  51. Бул, игi хикаялардын бiрi. Оны

саган Бiз ашамыз; бурында, оны сен де, сенiн елiн де бiлмегенсiндер. Онда сабыр

ет: iзгi арлыларга соны куанышты.  52. Бiз, Гадтын кауымына оздерiнiн бауырласы

Худты. Ол айтты: «Елiм менiн! Кудайга бас иiндер; сендерде, Одан озге, бас июге

турарлык ешкiм жок. Сендер ондайды оздерiн ойдан шыгардындар.53.Елiм менiн! мен

сендерден акы сурамаймын; менiн акым, менi жаратканнан. Негып, тусiнбейсiндер? 

54. Елiм менiн! оздерiннiн Танiрiннен кешiрiм сурандар жане де, окiнiштi

таубемен, Оган жалбарынындар: Ол аспанга, сендерге сулы жауын жаудыруын

буйырады;  55. Ол, сендердiн  куаттарына куат коссын. Кылмысты куйлерiнде калып,

керi шегiнбендер».    56. Олар айтты: «Худ, сен бiзге далелсiз келдiн. Бiз сенiн

созiне карап, озiмiздiн «кудайларымызды» калдырмаймыз, саган да сенбеймiз,

57. Тагы да, бiздiн «кудайларымыздын» саган кандай да бiр бале келтiруiн

тiлеймiз» Ол айтты: «сендердiн Оган ортактасырып жалбарынгандарына менiн кiнам

жок екендiгiне Кудайды куалiк етемiн жане сендер де, куа боласындар. 58. сендер

маган карсы ойларына келгендерiндi жасандар жане менi коп тостырмандар;  59. мен

Кудайга, озiмнiн Танiрiме жане сендердiн Танiрiне арка суйеймiн: Ол кекiлiнен

устамайтын ешбiр жандiк жок, ойткенi, менiн Танiрiм тура жолда. 60.Егер, сендер

керi кашсандар,арине... Мен, сендерге немен жiберiлгендiгiмдi жеткiздiм. Менiн

Танiрiм, сендердi баска, кандай да болсын елмен ауыстыра алады жане сендер Оган

еш зиян келтiре алмайсындар. Менiн Танiрiм барлык нарсенiн сактаушысы»

61. Сонда, Бiздiн амiрiмiз жеткенiнде, Бiз озiмiздiн мейiрiмiмiзбен Худтты жане

онымен бiрге сенгендердi касiреттi азаптан куткардык.  62. Осы Гадтыктар,

оздерiнiн Танiрiнiн белгi - нышандарын жокка шыгарып, Онын елшiсiне карсы келiп,

булiкшiлер мен алдiлердiн ниеттендiруiне ердi. 63.Сол ушiн, осы алемде де, кайта

тiрiлетiн кунде де, олар каргыска ушырады. Кара, Гад елi оздерiнiн Танiрi алдына

сенiмсiз болган куйлерiнде келдi де, Худтын елi – Гад, курдымга кеттi. 64. Самуд

елiне, оздерiнiн бауырласы Салихтi. Ол айтты: «Елiм менiн! Кудайга бас иiндер.

Сендерде, Одан озге, бас июге турарлык ешкiм жок. Ол сендердi жерден жаратып

жане   сендердi оган жайгастырды: сондыктан, Одан кешiрiм сурандар жане окiнiштi

таубемен, Оган жалбарынындар; ойткенi, менiн Танiрiм, дугага назарлы жане

жакын.   65. Олар айтты: «Салих! сен осыдан бурын да бiздiн тосуымызда болгансын;

сен бiздiн аталарымыздын бас игендерiне бiздiн де бас июiмiзге тиым салмакшысын

ба? алайда, бiз сенiн кiмге шакыратынын туралы шексiз куманданамыз»  66. Ол

айтты: «Елiм менiн! Ол маган мейiрiмiн токкенiн жане мен озiмнiн Танiрiмнiн

нускауына арка суйеп турганымды кормейсiндер ме, ал, мен Оган карсы шыксам, менi

Кудайдан кiм коргай алады? Сендер тек, менiн жойылуымды удетпексiндер.67.Елiм

менiн! мына аруана туйе Кудайдын сендер ушiн белгi - нышаны; оган Кудайдын

жерiнде еркiн жайылым берiндер жане де, оздерiне жакын азапты келтiрмеулерiн

ушiн, оган кастандык кылмандар.  68. Бiрак, олар онын тiрсегiн киып тастады.

Сондыктан, ол айтты: «оздерiннiн мекендерiнде уш кун гана рахаттанындар; осы

жалган уаде емес. 69. Бiздiн буйрыгымыз келген кезiнде, Бiз Салихтi жане онымен

бiрге болган сенушiлердi осы куннiн каралыгынан куткардык. Ойткенi, сенiн

Танiрiн - тым мыкты, аса куштi. 70. Арсыздарды дауыл колга алды да, ертесiне олар

оздерiнiн мекендерiнде етбеттерiнен сiлейiп жатты.  71. Олар онда мулде

болмагандарындай болды. Кара, Самуд елi оздерiнiн Танiрiнiн алдына сенiмсiз

болган куйлерiнде келдi де, Самуд елi курдымга кеттi.  72. Бiздiн елшiлерiмiз

Ибрахимге iзгi хабармен келдi. Олар айтты: «Татулык болсын!» Ол: «Татулык

болсын!» деп, дереу отка какталган бузаудын етiн усынды. 73. Алайда, олардын оган

кол салмагандарын корiп, олар турасында ан - тан болып калды жане олардан

коркынышка бой алдырды. Олар айтты: «корыкпа, Бiз Луттын елiне жiберiлдiк»

74.  онын айелi кулiп жiбердi. Сонда, Бiз оны Ыскакпен жане Ыскактан сон болатын

Жакыппен куандырдык. 75. Ол «маскарам менiн! мен каусаган шагымда бала табамын

ба, менiн  куйеуiм де, картайган шал болганында ма? Бул, бiр танданарлык iс

болатын болды гой!» дедi. 76. Олар айтты: «сен,Кудайдын iсiне танданасын ба?

Кудайдын мейiрiмi жане Онын сендерге деген iзгi созi осы уйдiн тургындарына

болсын! Ойткенi, Ол - аса данкты.   77. Ибрахим коркыныштан жане оган iзгi хабар

жеткен кезiнде, ол Бiзбен Луттын елi жайында дауласа бастады, ойткенi, Ибрахим

мулайiм, конiлшек, аягыш едi.  78. Ибрахим! сен буган араласпа; сенiн Танiрiннiн

буйрыгы алден келдi: оларды тойтарыссыз жаза колга алады.  79. Бiздiн елшiлерiмiз

Лутка келгендерiнде, олар ушiн сескендi, онын оларды коргайтындай бiлек кушi

алсiз едi. Ол айтты: «Бул оте ауыр кун болды!»  80. Онын елi оган келiп, оны бас

салды: олар бурында да, жамандык iстер iстейтiн едi. Ол айтты: «Елiм менiн! мiне,

менiн мына кыздарым сендер ушiн колайлырак, Кудайдан коркындар жане конактарды

корламандар. Сендердiн iштерiнде бiрде - бiр акыл ойлайтын кiсi болмаганы ма?» 

81. Олар айтты: «бiздер ушiн сенiн кыздарын кiм екенiн жане бiздiн ненi

калайтынымызды бiлесiн»      82. Ол айтты:  «аттен, менiн сендерге карсы алiм

болса, немесе озiм кандай да бiр мыкты колдауга ие болсам едi!»  83. Олар

айтты: «Лут! бiз сенiн Танiрiннiн елшiлерiмiз; олардын колдары саган жетпейдi,

ал, сен, бугiнгi тунi озiннiн жануянды ал да, осы жерден кетiп кал жане сендердiн

ешкайсысын арттарына бурылып карамандар; тек, сенiн айелiн... мыналарга келген,

оган да келедi; осы тан оларга уйгарылганнын болатын кезi; ал, тан болса таянып

калды».  84. Бiздiн буйрыгымыз келген кезiнде, Бiз онын астан - кестенiн

шыгардык, сенiн Танiрiннiн танбалап куйдiрген, катпар - катпарлы тастарын коктен

жаудырдык. Олар бул арсыздардан алыс емес едi.  85. Мадяндарга оздерiнiн

бауырласы Шугайыпты. Ол айтты: «Елiм менiн! Кудайга бас иiндер. Сендерде, Одан

баска, бас июге турарлык ешкiм жок. Олшем мен таразыны кемiтпендер. Мен сендердiн

молшылык жагдайда екендерiндi коремiн; бiрак та, сендердi бiр кездерi азаптын

курсаулауынан коркамын.  86. Елiм менiн! олшем мен таразынын дурыстыгын

сактандар; адамдардын дуние - мулкiнде оларга зияндык келтiрмендер; жер бетiне

арсыздык таратып, зулымдык жасамандар.  87. Егер, сенушi болсандар, Кудайдын

сендерге калдырган азынын озi сендер ушiн кайырлы. 88. Ал, мен сендерге сакшы

емеспiн.  89. Олар айтты: «Шугайып! бiздiн аталарымыздын бас игендерiн

калдыруымызды жане  озiмiздiн дуние - мулкiмiздi, озiмiздiн калауымызша

жумсамауымызды, сенiн iзгi кулшылыгын озiне иландырып турган жок па?  Иа, сен

мулайiмсiн, тым шыншылсын»   90. Ол айтты: «Елiм менiн! Егер, мен озiмнiн

Танiрiмнiн анык нускауына суйенсем жане Ол маган озiнiн жаксы игiлiгiн берсе,

сендер оны корiп турсындар; онда, мен Оган жагымсыздын сендердi ауыткытатынынан

сендердi устап калуды калайша каламаймын? Мен шамамнын келгенiнше, тек кана,

сендердi тузетудi калаймын: маган комек, тек Кудайдан; Оган тауекел етемiн жане

Оган куйзелiстi сезiммен жалбарынамын. 91. Елiм менiн! менiмен карсылыктарын

сендердiн кiналарынды улгайтпасын жане Нухтын елiне,  Гад елiне,  Салихтын елiне

келген наубет, сендерге де келмесiн. Луттын елi сендерден алшак емес едi.

92. Оздерiннiн Танiрiннен кешiрiм сурандар жане Оган окiнiштi таубемен

жалбарынындар, ойткенi, менiн Танiрiм -  рахымды, суюшi»   93. Олар

айтты: «Шугайып! бiз сенiн айткандарыннын кобiсiн тусiнбеймiз, алайда, сенiн

бiздiн алдымызда осал екенiндi байкадык; егер де, сенiн жануян болмаганында...

бiз сенi таспен аткылап урар едiк. Сен бiзге аса кымбат емессiн»  94. Ол

айтты: «Елiм менiн! менiн жануям сендерге Кудайдан кымбат па? Оны аркаларына

лактырып тастайтындай санайсындар ма? Менiн Танiрiм сендердiн iстегендерiндi

толык камтушы.  95. Елiм менiн! оздерiннiн конiлдерiннiн калагандарын iстендер.

Мен де iстеймiн... таяуда бiлесiндер,   96. азап келетiннiн кiм екенiн, онын

кiмдi корлайтынын жане кiмнiн жалганшы екенiн. Тосындар, сендермен бiрге мен де

тосушы боламын»  97. Бiздiн буйрыгымыз келген кезiнде, Бiз озiмiздiн

мейiрiмiмiзбен Шугайыпты жане онымен бiрге болган сенушiлердi куткардык.

Арсыздарды дауыл колга алды да, ертесiне олар оздерiнiн уйлерiнде етбеттерiнен

сiлейiп жатты.  98. Тiптен, олар ешкашан онда турмагандарындай болды. Кара, Мадян

елi курдымга кеттi. Тура Самудтыктардын курдымга кеткендерiндей.   99. Бiз, бiр

кездерi, Мусаны озiмiздiн белгi - нышандарымызбен жане анык билiкпен Пергауын мен

онын бай - манаптарына жумсадык; мыналар, Пергауыннын буйрыгына  iлестi, бiрак,

Пергауыннын буйрыгы адiлетсiз едi.  100. Кайта тiрiлетiн кунде, ол озiнiн елiнiн

алдында журiп, оларды тозактын отымен суаттату ушiн, бастап барады: ондай суатка

келтiрiлгендердiн iшiмдiктерi неткен жагымсыз едi!   101. Албетте, осында да жане

кайта тiрiлетiн кунде де, олардын серiктесi – каргыс болады: сол сыйлык

берiлгендердiн сыйлыгы неткен жагымсыз едi!  102. Бiз саган баяндаган осы

калалардын хикаясы, осындай; олардын кейбiрi алi тур (озiнiн iрге тастарында) ал,

баскалары жойылган.  103. Оларды Бiз ренжiтпедiк, олар, оздерiн - оздерi

ренжiттi. Кудайдан тыскары, олардын кулшылык еткен «кудайлары» сенiн Танiрiннiн

буйрыгы келген кезiнде, оларга ешкандай пайда акелмедi: олары, тек, оздерiнiн

куруларын улгайтты.  104. Олар залымдык жасаган кездерiндегi сенiн Танiрiннiн

жазасы,  Онын осы калаларды жазалауы, осылайша болды! Онын азабы ауыр жане

катыгез болады.  105. Кiм, болашак омiрдiн жазасынан корыккан болса, олар ушiн

осында белгi - нышандар бар. Ол адамдар, Онын алдында жиналатын кун болады; ол

кун, албетте куаландырылган.   106. Бiз, оны тек, санаулы мерзiмге дейiн

кешеуiлдетемiз.  107. Ол кун орнаган мезетте, арбiр жан, тек кана, Онын

руксатымен  сойлейтiн  болады: олардын кейбiреулерi бакытсыздар, ал, озгелерi

iзгiлiкте болады.  108. Бакытсыз болатындар отта болады: ондагы олардын ынырсуы -

шынгыру мен есектердiн бакырысы: 109. олардын онда болуы, коктер мен жердiн

турганынша, алайда, тек, Танiрi озгеше,  ерекше бiрдененi каламаса: ойткенi,

сенiн Танiрiн озiнiн калауын жаратуга толык билiктi. 110. Iзгiлiктi болатындар

жумакта болады: олардын онда болуы, коктер мен жердiн турганынша, алайда, тек,

Танiрi озгеше, ерекше бiрдененi каламаса, кандай да бiр уздiксiз, таусылмайтын

сыйды.  111. Сондыктан, олардын неге бас игендерi туралы кудiктi тусiнбеушiлiкте

болма.  Олар оздерiнен бурынгы ата - бабаларынын бас игендерiне бас иедi. Ал, Бiз

олардын улесiн ешкандай зиянсыз толыктырып беремiз. 112. Бiз, бурын да Мусага

Жазбаны бергенбiз де, олар сол туралы тартыса бастады; арине, ол туралы сенiн

Танiрiннiн алдын - ала созi болмаганында, олардын арасындагы тартыс бiткен болар

едi. Казiр де, осы адамдар, осы туралы шексiз куманда.  113. Егер де, олардын

барлыгы осындай болса, онда, сенiн Танiрiн iстерiне орай сазайларын дурыстап

бередi; ойткенi, Ол, олардын iстерiнен хабардар.  114. Озiне буйырылганындай тура

жолмен жур жане сенiмен бiрге тузелгендер арсыздыкка бет бурмаса екен: онда, Ол

олардын ненi iстегендерiн коредi. 115. Сендерге оттын тимеуi ушiн, зансыздыкпен

омiр суретiндерге суйенбендер; Кудайдан тыскары, сендердi коргаушы жок. Сендерге

ешкiмнен комек болмайды.  116. Куннiн екi шегiнде жане тунгi сагаттар

орнаганында, намаз окы: ойткенi, жаксы амалдар жамандыкты алыстатады. Бул,

тусiнетiндерге естелiк. 117.Сабырлы бол; Кудай, жаксылык жасаушылардын сыйлыгын

жоюга жол бермейдi. 118. Егер де, сендерден бурынгы болган коне буындардын азы

гана, жаксылык жасаушылар, жер бетiнде арсыздыкты тойтарушылар болгандарында, Бiз

оларды куткарар едiк; бiрак, залымдар осы омiрдiн берген кызыгымен алданды  да,

жазага лайыкты болып калды. 119. Олардын тургындары жаксылык жасаушылар болса,

сенiн Танiрiн бул калаларды адiлетсiздiкпен жоймас едi. 120. Егер, сенiн Танiрiн

каласа, осы адамдар бiр дiни кауым болган болар едi, бiрак, олар оздерiнiн

арасындагы таластарын коймайды, тек, сенiн Танiрiннiн рахымы тускендерi болмаса:

Ол оларды осы ушiн жараткан. Сенiн Танiрiннiн «тозакты барлык жындар мен

адамдармен  толтырамын» деген созi орындалады.  121. Елшiлер туралы хикаялардын

аркайсысын сенiн журегiннiн мыкты орныгуы ушiн,  саган Бiз баяндаймыз: онымен

саган акикат келедi, ал, сенушiлерге нускау жане ескерту.  122. Сенiмсiздерге

айт: «оздерiннiн конiлдерiннiн калауларын жасандар жане бiз де жасаймыз...

тосындар жане бiз де тосатын боламыз.  123. Коктер мен жердiн купиялары Кудайга

малiм жане барлык болгандар оган кайтарылады: сондыктан, Оган басынды iй жане

Оган тауекел ет. Сенiн Танiрiн, iстегендерiне назарсыз калмайды.