Куран 12-суре

                12 - Жусіп суресі (Меккеде тускен 111 аят)
                Мейiрiмдi жане Рахымды  Аллахтын атымен.

   Алиф. Лам. Ра. Мiне, айкын окулыктын  белгi – нышандары.  2. Сендердiн

тусiнулерiн ушiн, Бiз  оны араб тiлiнде тусiрдiк.  3. Сен осы кезге дейiн  бейкам

журсен де, Бiз осы Окулыкта саган ашкан ангiмелердiн ен жаксысын озiне Бiз

баяндаймыз.  4. Бiрде, Жусiп озiнiн акесiне айтты: «Акетайым! мен тусiмде онбiр

жулдызды, кундi жане айды кордiм; мен, олардын маган иiлiп тургандарын кордiм» 

5. Ол айтты: «улым менiн! олар саган карсы арам ой ойламаулары ушiн, бул кореген

тусiндi озiннiн бауырларына айта корме; ойткенi, сайтан кiсiге шектен шыккан

душпан.  6.  Бул, сенiн Танiрiннiн, сенi тандап жане де, саган тус жоруды

уйретуiнiн нышаны. Ол озiнiн iзгi игiлiктерiн бiр кездерi Ибрахимнiн жане

Ыскактын бабаларына токкенiндей, саган жане Жакып аулетiне кол - косiр тогедi.

Сенiн Танiрiн - барiн камтушы, дана.  7. Iстiн дурысында, Жусiпте жане онын

бауырларында, сурагандар ушiн онегелi белгi - нышандар бар.  8. Бiр кездерi, олар

айтты: «Бiз коп болсак та, Жусiп пен онын агасы акемiз ушiн бiзден кымбаттырак.

Бiздiн акемiз анык шатасып жур.  9. Жусiптi олтiру керек, немесе, оны алыс жерге

аластату керек; сонда, акелерiннiн козкарасы, тек, сендерде болады. Кейiннен,

сендер жаксы адамдардай бола саласындар»  10. Олардын бiрi айтты: «егер, сендер

оган бiрдене жасагыларын келсе, Жусiптi олтiрмендер де, кудыктын тубiне

тастандар; мумкiн, бiр жолаушылар оны тауып алар.  11.  Олар айтты: «Акетайымыз!

нелiктен сiз Жусiптi бiзге тапсыргыныз келмейдi? Бiз оны ерекше жаксы коремiз.

12. Ертен оны бiзбен бiрге жiберiнiз: жаксылыктын дамiн татсын, ойнасын, ал, бiз

оны бакылап журемiз.  13. Ол айтты: «Сендер оны акетсендер, мен уайымдап каламын;

сендер оган назарсыз калсандар, оны каскыр жеп кетуiнен коркамын»  14. Олар

айтты: «Бiз коп бола тура оны каскыр жесе, бiз ен бакытсыздар боламыз гой»

15. Олар оны ертiп кеткендерiнен сон, оны кудыктын тубiне тастауды келiстi:

Сонда, Бiз оган: «Олардын не iстегендерiн сен бiр кездерi оларга айтасын, бiрак,

олар тусiнбес» деп, ашык аян бердiк. 16. Олар кешкiсiн акелерiне келiп, коз

жастарын токтi.  17. Олар айтты: «акетайымыз! бiз Жусiптi нарселерiмiздiн касында

калдырып, озара жарысып, одан алыстап кеткенiмiзде, оны карскыр жеп кетiптi.

Алайда, бiз сiзге шындыгымызды айтсак та, сiз  бiзге сенбейсiз»   18. Онын канга

малынган жейдесiн корсеттi. Ол айтты: «Бул сендердiн ойластыргандарын: ерекше

сабырлык... сендердiн айткандарына катысты Кудай комекшi»  19. Касынан откен

жолаушылар керуенi оздерiнiн су тасушыларын жумсады. Ол озiнiн каугасымен су алып

жатып: «кандай бакыт; мында жас кiсi бар екен» деп дауыстады. Олар, оны сату ушiн

жасырып койды, бiрак, олардын амалдарын Кудай бiлдi.  20. Мысырда оны сатып алган

озiнiн айелiне айтты: «оган лайыкты конакжайлылык сый корсет; мумкiн,  бiр

кездерi пайдасы тиер, немесе оны озiмiзге бала кылып алармыз»   21.Бiз, Жусiптi

тус жоруды уйрету ушiн, осылайша, осы шахарда орналастырдык. Кудай озiнiн iсiнде

толык билiктi баскарушы; алайда, адамдардын копшiлiгi осыны бiлмейдi.  22. Онын

ержеткен шагында, Бiз оган даналыкты жане бiлiмдi бердiк: Бiз, жаксылык

жасаушыларды осылайша марапаттаймыз.  23. Онын турган уйiндегi анау оган катты

напсi - кумарланды; ол есiктi жауып тастап «берi келшi» дедi. Ол: «Кудай

сактасын! менiн мырзам маган каншама жомарттык жагдай жасады. Залымдар iзгi

игiлiктенбейдi»   24. Мiне, онын кумарлыгы тiптен улгайды да, онын да калауы орши

бастады: арине, егер де, ол озiнiн Танiрiнiн ескертуiн кормегенiнде... Бiз оны

залымдыктан, жиiркенiштен ауыткыттык, ойткенi, ол Бiздiн пак кызыметшiлермiзден

едi.  25. Олар екеуi де жарыса, шыгатын есiкке умтылды да, ол онын киiмiн арт

жагынан жыртып жiбердi. Кiре берiсте олардын мырзасы карсы алдарынан шыкты. Ол -

айел айтты: «сенiн жануянды корлаушынын жазасы кандай болмак, арине, зынданга

камау, немесе, баскадай коркынышты жаза шыгар?»  26. Жусiп айтты: «Мынау менi

залымдыкка арандатты» Айелдiн туысы оган карсы куалiк еттi: «Егер де, онын киiмi

алдынан жыртылган болса, айелдiн айтканы дурыс, ал, ол отiрiкшi;  27. егер де,

онын киiмi арт жагынан жыртылган болса, айел отiрiкшi, ал, ол адiлеттi»  28. Ол

онын киiмiнiн артынын жыртылганын коргенiнде: «Бул сендердiн ойластыргандарын!

сендердiн ойларын зор екен.  29. Жусiп! осыны калдыр; ал, сен озiннiн арекетiне

кешiрiм сура, ойткенi, сен куна жасадын»  30. Каланын айелдерi: «байдын катыны

озiнiн жас кызметшiсiмен ауегей болып жур; озiне онын махаббатын коздырып, ол

айелдiн тура жолдан тайганын коремiз» деп, айтады.  31. Осылардын осектерiн

естiгенiнде, ол оларды шакыртып, мол дастархан жайып, олардын аркайсысына откiр

пышак устатты да: «сен оларга баршы» дедi. Олар оны корген кездерiнде катты

абыржып, оздерiнiн колдарын кесiп алды. Олар: «Ой, Кудай - ай! мынау адам емес,

тангажайып перiште гой» дестi.  32. Ол айтты: «сендердiн менi соккендерiн, осы.

Мен оны озiмнiн калауыма икемдесем де, ол озiнiн iзгi арлылыгында калуды уйгарды;

егер де, келешекте менiн еркiмдi орындамаса, корланушылардын санатында болып,

зынданга тасталатын болады. 33. Ол айтты: «Танiрiм! менi неге кыспактаганынан

горi, зындан маган жайлырак жане Сен менi олардын ойларынан бурмасан, мен озiмнiн

жастык албырттыгыммен оларга деген суйiспеншiлiкке iлесiп, акылсыздардын

санатында болуым ыктимал»  34. Танiрi оны естiдi де, олардын залым ойларын одан

ауыткытты. Ойткенi, Ол - естушi жане бiлушi.  35. Алайда, олар осы белгi -

нышандарды коргендерiнен кейiн де, оны бiраз уакытка дейiн зынданда устагылары

келдi. 36. Зындан капасында онымен бiрге екi жас кiсi болган едi. Олардын бiреуi

айтты: «мен тусiмде жузiмдi сыгып отырганымды кордiм» Ал, баскасы: «менiн тусiмде

мен басыма нан котерiп жургенiмде оны кустар шукып жатыр екен» дедi. Бiзге осыны

жорып бершi, ойткенi, сенiн жаксылык жасайтынынды коремiз.     37. Ол айтты: «мен

сендерге, келетiн тамактын келгенiнен бурын, онын шешiмiн айтып берейiн. Оны

маган менiн Танiрiм уйреткен. Ойткенi, мен Кудайга сенiмсiз жане болашак омiрдi

мойындамайтын елдiн сенгенiн калдырып кеттiм. 38. Мен, озiмнiн бабаларым:

Ибрахимнiн, Ыскактын, Жакыптын сенiмдерiне еремiн; бiз Кудайга ешкандай макулыкты

ортактастырмаймыз. Бул бiзге жане барлык адамдарга Кудайдын мейiрiмi, ал, оны

адамдардын кобiсi мойындамайды.  39. Ей, менiн капастагы жолдастарым! билiк

етушiлердiн кобiсi жогары тура ма, алде, жалгыз жане аса кудiреттi Кудай ма?

40. Сендердiн Кудаймен ортактас бас иетiндерiн, тек, сендердiн жане сендердiн

аталарын ойдан шыгарган атаулар гана. Кудай сендерге ол туралы жогарыдан бекiту

жiбермеген: билiк ету, тек кана, Кудайдын иелiгiнде: Ол сендерге, тек кана, Оган

бас июдi буйырады: осы сенiм гана, акикатты сенiм. Алайда, адамдардын кобiсi

осыны бiлмейдi»   41. Ей,  менiн капастагы жолдастарым! сендердiн бiрiн озiнiн

мырзасына шарап куйып турады, ал, баскан дарга асылып, онын басын кустар шукитын

болады. Сендердiн менен осы туралы сурагандарыннын аныкталганы.  42. Ол

бостандыкка умiттенгенге айтты: «озiннiн мырзана мен туралы ескертшi» Бiрак,

сайтан оган оны умыттырды да, ол одан кейiн де, бiрнеше жыл капаста болды.

43. Бiр кездерi, патша айтты: «мен тусiмде жетi семiз сиырды, жетi арык сиырдын

жеп койганын жане де, жетi кок масакты, соншама кургагандарды кордiм. Бай -

манаптар! осы тусiмдi маган тусiндiрiп берiндершi, егер, тус жори бiлсендер»

44. Олар айтты: «бул шым - шытырык тус екен, бiз тус жори алмаймыз»   45. Алгi

бостандыкка шыккан екеудiн бiрi бiрнеше жылдан сон есiне тусiрiп, оларга: «менi

жумсаныздар, мен онын тусiнiгiн жеткiземiн» дедi.  46. «Жусiп, шыншыл кiсi! жетi

семiз сиырды, жетi арык сиырдын жегенi жане кок масак пен соншама кургаган

масактын ненi бiлдiретiнiн бiзге аныктап бершi, мен ана адамдарга кайтып оралып,

олардын бiлуi ушiн»  47. Ол айтты: «жетi жыл бойы адеттегiдей егiн егесiндер;

ненi орып алгандарыннын жейтiнiнен баскасын масагында сактандар. 48. Кейiннен

сактагандарыннын   барiн жумсайтындай жетi жыл кургакшылык болады, тек, кейбiр

сактагандарын болмаса. 49. Осыдан кейiн, осы шахардын тургындары мол жауынга

кенелетiн жыл болады жане жузiм жинайсындар.  50. Сонда, патша: «оны маган

келтiрiндер» дедi. Жiберiлген кiсi оган келгенiнде, ол айтты: «озiннiн мырзана

орал да, одан «алгi оздерiнiн саусактарын кескен айелдер ненi калаган екен?» деп

сура. Менiн Танiрiм олардын  ойлагандарын бiледi. 51.Ол, сол айелдерден: «Жусiптi

оздерiннiн калауларына кондiрмекшi болгандагы калауларыннын манi неде?» деп

сурады. Олардын жауаптары: «Кудай атынан, Бiз онын ешкандай жамандыгын

байкамадык» Ал, мырзанын айелi айтты: «акикат ашылды, оны сондай арекетке мен

итермеледiм: ол шыншылдардан екен» 52.«Бул, менiн оны, озiнiн жок кезiнде

алдамаганымды    жане   Кудайдын   алдаушылардын  ойын баскармайтынын бiлуi

ушiн.     53. Мен озiмдi кiнасыз санамаймын. Егер де, Кудайдын бiздi аяганы

болмаса, напсi адамды зулымдыкка  жетелейдi. Алайда, менiн Танiрiм - сабырлы жане

рахымды.  54. Патша айтты: «оны маган акелiндер, мен оны озiме аламын» Ол онымен

сойлескенiнен кейiн: «бугiннен бастап сен бiздiн касымызда боласын, билiктi жане

бiздiн сенiмiмiздi иеленесiн» дедi.  55. Ол айтты: «маган осы шахардын астык

казынасына басшылыкты берiнiз, мен оны тартiптi дурыстыкта устаймын.  56. Бiз

осылайша, Жусiптi осы шахарда куатты еттiк; ол онда калауынша мекендеуде едi.

Бiз, кiмге каласак, соган озiмiздiн мейiрiмiмiздi тусiремiз жане жаксылык

жасаушыларды сыйлыксыз калдырмаймыз.  57. Арине, сенушi жане кудайы коркынышта

болгандардын болашак омiрдегi сыйлыгы, будан да артык болады.    58. Жусiптiн

бауырлары онын алдына келдi: ол оларды таныса да, олар оны тани алмады.  59. Ол

оларга жук корларын азiрлеп болганында, ол: «Маган акелерiннен бiрге туган

агаларынды акелiндер. Менiн сендерге конак жайлылыгымды жане толегендерiне карай

дурыс олшегенiмдi кормейсiндер ме?  60.  Егер, оны ертiп акелмесендер, сендерге

астык болмайды да, менiн алдыма келмендер»  61.  Олар айтты: «Бiз оны iстеймiз,

оны акемiзден сураймыз»  62. Содан сон кызметшiлерiне: «аналардын  жуктерiнiн

арасына толеген затын тыгып койындар, мумкiн, олар уйлерiне оралгандарынан сон

онысын танып, кайтып оралар» дедi. 63. Олар акесiне баргандарынан кейiн

айтты: «акетайымыз!  бiзге астык бермедi. Агамызды бiзбен бiрге жiберсен астык

беретiн болды. Бiз оны аман - есен сактаймыз»  64. Ол айтты: «Бiр кездерi, онын

бауырын сенiп тапсырганымдай, оны да сендерге тапсырайын ба? Кудай анык сактаушы,

ол рахымдылардын рахымдысы»  65. Олар оздерiнiн жуктерiн тусiрген кездерiнде,

астыктын кунына толеген акыларынын оздерiне кайтарылганын аныктады. Олар

айтты: «Акетайымыз! бiз ендi ненi калаймыз? Мiне, бiздiн астыкка толеген кунымыз

бiзге кайтарылыпты. Бiз озiмiздiн жануяларымызга корек табуымыз керек; Агамызга

камкор боламыз жане бiр туйедей артык пайда табамыз, ал, мынауымыз женiл жук. 

66. Ол айтты: «Егер, аманшылык болса, оздерiнмен бiрге кайтарып акелулерiне Кудай

атынан ант етпесендер, оны сендермен жiбермеймiн»  Олар осылайшы ант

еткендерiнде: «сендердiн создерiне Кудай кепiл» дедi.  67. Ол тагы да

айтты: «балаларым менiн! бiр какпамен кiрмендер. Бiрнеше какпадан кiрiндер;

дегенмен мен Кудайга карсы не iстей аламын, ойткенi, жогаргы билiк Кудайга

тиесiлi. Оган гана тауекел етемiн.Тауекел етушiлер, Оган гана тауекел етсiн»

68. Сонда, олар акесiнiн калаганындай кiрсе де, онысы Кудайдын еркiне карсы

шарасыз едi. Тек кана, Жакыптын калауын канагаттандырганы болмаса. Мiне,

осылайша, ол Бiздiн уйреткен бiлiмiмiздi иелендi, алайда, адамдардын кобiсiнде ол

иелiк жок.  69. Олар Жусiптiн алдына келгендерiнде, ол озiнiн бауырын устап

калды; Ол айтты: «сен менiн бауырымсын, олардын iстегендерiне мазасызданба. 

70. Олар жол азыгын дайындап жаткан кездерiнде, ол озiнiн бауыры сусын iшкен

шараны бауырынын жугiнiн арасына салып койды. Осыдан кейiн бiр айгайшы: «ей,

жолаушылар, сендер урысындар!» деп дауыстады.  71. Олар осыларга такап: «сендер

не iздеп жатырсындар?» дедi.  72. Олар: «бiз патшанын шарасын iздеп жатырмыз, оны

кiм кайтарса, соган бiр туйе жук астык беретiнiмiзге мен кепiлмiн» деп жауап

бердi. 73. Олар айтты: «Кудаймен ант етемiз, бiз бул жерге каракшылык жасауга

келмегенiмiздi бiлесiндер, бiз уры емеспiз»   74. Олар айтты: «Егер, сендер

отiрiк айткан болсандар оган кандай жаза болсын?»  75.  Олар айтты: «Ол кiмнiн

жугiнен табылса, онын жазасы озi ушiн, озiнiн басы болады. Ойткенi, бiз кiналыны

осылай жазалаймыз»  76. Олар баскалардын жугiн озiнiн бауырынын жугiнен бурын

актарды да, сонынан бауырынын жугiндегi каптан оны алып шыкты. Ондай айланы

Жусiпке Бiз иландырып, уйреттiк, себебi патшанын заны бойынша ол озiнiн бауырын

устап ала алмас едi, бiрак, Кудай осыны калады. Бiз кiмдi каласак, сонын

дарежесiн жогарылатамыз. Ол кандай да хабардардын, артык хабардары.  77.  Олар

айтты: «ол урлаган болса, онын бауыры бурын да,  одан аскан уры болган» Жусiп

iштей: «сендер конiлдерiнде неткен залымсындар» деп ойлап, бiрак, оны озiнiн

iшiнде жасырып, оларга оны ашып айтпады. Кудай сендердiн айткандарын туралыны

артыгымен бiледi. 78.  Олар айтты: «Ай, амiршi, онын акесi жасы келген кария:

онын орынына бiздiн бiреумiздi уста. Бiз, сенiн кенпейiл екендiгiндi бiлемiз» 

79.  Ол айтты: «Кудай сактасын! бiздiн шарамыз табылганды гана аламыз! Айтпесе,

бiз адiлетсiз болар едiк»  80. Олар жалынудан дiнкелерi курыгандарында, кенесу

ушiн окшауланды. Олардын улкенi айтты: «Акемiз бiзден Кудай алдында ант алганын

бiлмейсiндер ме? Бурын да бiз Жусiп туралы кандай кылмыс жасадык? Акемнiн

руксатынсыз, немесе Кудайдын бiр укiмiнсiз, мен бул шахарды тастамаймын, ойткенi,

Ол билiк етушiлернiн ен жаксысы.  81. Оздерiннiн акелерiне кайтып оралындар

да: «Акетайымыз! сенiн улын урлык жасады; бiз оган озiмiздiн бiлгенiмiзше куамыз

жане каралыгын байкамадык.  82. Бiз болган  каладан сура, не бiз келген

керуеннен: бiз шындыкты айтып турмыз» деп айтындар.  83. Ол айтты: «Жок, сендер

бул iстi ойларыннан шыгарып турсындар, бiрак, маган мыкты сабырлык.... мумкiн,

Кудай маган екеуiн де оралтар. Ойткенi, Ол - бiлушi, дана.  84. Ол олардан

алыстап: «О, кайран Жусiп!» деп, кайгыдан жанары агарып, куса болды.  85. Олар

айтты: «Кудай бiледi, сен Жусiптi ойлауды  конiлiн шерге толганынша, не

курыганынша коймайсын»   86. Ол айтты: «Мен, куйзелiсiмдi де, куйiнiшiмдi де,

Кудайга шагамын жане Кудайдан сендер бiлмейтiндi бiлемiн.   87. Балаларым менiн!

барындар да, Жусiп туралы сурастырындар жане Кудайдын рахымдылыгынан кудер

узбендер; тек, шукiрсiздер гана, Кудайга умiт артпайды»  88. Олар оган кайыра

келiп: «О, амiршi! Бiздi жане бiздiн жануямызды кедейлiк жутатты;   бiз аралык

акысын акелдiк, бiздiн аз да болса канагаттанарлыгымыз ушiн,астык босатуды амiр

ет, бiзге мейiрiмдiлiк жаса. Мейiрiм жасаушыларды Кудай жарылкайды.  89. Ол

айтты: «Сендер ессiз бола турып, оздерiннiн Жусiпке жане онын бауырына не

iстегендерiндi бiлесiндер ме?»  90. Олар: «сен расында да, Жусiпсiн бе?» деп

сурады. Ол айтты: «Мен Жусiппiн, ал, мынау менiн бауырым. Кудай бiзге iзгi

ниеттi; ойткенi, кiм Одан корыкса жане туракты болса, сол бакытты. Кудай жаксылык

жасаушылардын сыйлыгын курытпайды»  91. Олар айтты: «Кудаймен ант етемiз! Кудай

саган бiздiн устiмiзден устемдiк бердi – бiз кунахарлармыз»  92.  «Мен ендi

сендердi сокпеймiн; Кудай сендердiн кылмыстарынды кешiредi, ойткенi, Ол

рахымдылардын ен рахымдысы. 93. Менiн киiмiмдi акеме апарындар да, онымен бетiн

буркендер, сонда онын козi ашылады. Маган барлык жануялыктагыларынды ертiп

келiндер» 94. Керуен кайтар жолга шыкканында, олардын акесi: «Жусiптiн иiсiн

сеземiн, мумкiн, сендер менi «сандырактап тур» деп ойлайтын шыгарсындар?» дедi.   

95. Олар айтты: «Кудай атында, сен катты адасудасын»  96. Iзгi жаналыктын

хабаршысы келген кезiнде, оны бетiне лактырып жiбергенiнде, онын коз жанары

оралды.  97. Ол айтты: «Мен сендерге, Кудайдан сендер бiлмейтiндi бiлемiн» деп

айтпадым ба?»  98. Олар айтты: «Акетайымыз! Бiздiн кунамызга кешiрiм жасалуын

тiлешi, ойткенi, бiз куна жасадык.  99. Ол айтты: «Арине, мен озiмнiн Танiрiмнен

сендердi кешiруiн отiнемiн.  Ол кешiруге дайын жане рахымды.  100. Олар Жусiпке

келгендерiнде, ол озiнiн туыстарын карсы алды жане айтты: «егер, Кудайдын калауы

болса, кауiпсыз куйлерiнде Мысырга кош келдiндер» 101.Ол озiнiн ата - анасын

жогары орынга отыргызды да, олар оган томен кулап,бастарын идi.Ол айтты

«акетайым! мiне, менiн бурынгы тусiмнiн корiнiсi. Оны менiн Танiрiм iске асырды.

Ол менi капастан босаткан кезiнде, сендердi маган шолейттен келтiрген кезiнде,

менi сайтан бауырларымнан айырганынан кейiн де, iзгiлiктi жарылкады. Менiн

Танiрiм, оны калаган кезiнде  iзгiлiктi. Ол - бiлушi, дана»  102. «Танiрiм! Сен

маган билiк бердiн жане маган окиганын астарын талдауына уйреттiн. Коктер мен

жердiн Жаратушысы. Сен менiн осы дуниедегi жане де, болашактагы камкоршымсын.

Маган Озiне бой усынушы куйiмде олуiмдi уйгар жане менi жаксылык жасаушылардын

санатына коса гор»  103. Мiне, Бiз  саган  белгiсiз хикаялардын бiрiн ашамыз,

олар кулык ойластырып, оны iске асыруды ниеттенiп жаткандарында, сен олармен

бiрге болмаган едiн. Алайда, адамдардын копшiлiгi сен калай каласан да, сенушi

болмайды.  104. Сен сол ушiн олардан акы сурама, ол, тек кана, алемдердiн iлiмi. 

105. Коктерде жане жерде каншама белгi - нышандар бар! Олар онын касынан отсе де,

терiс карайды.  106. Олардын кобiсi сенiмдерiнде Оган ортак «кудайлар» косып

кана, Кудайга сенiм артады.  107. Олар оздерiн Кудайдын жазасы   торлауынан, олар

одан бейкам болгандарында, сагаттын кенеттен жетуiнен каперсiз бе?

108.Айт: «мiне, менiн жолым;анык далелдерге суйене отырып, сендердi Кудайга

 шакырамын. Кудайга таубе, мен жане маган ергендер копкудайшылар емес. 109.Бiз

арбiр когамнын озiнiн арасынан тандап, оларга Озiмiздiн буйрыктарымызды ашып,

сенен бурын да адамдарды жiбергенбiз. Олар бул шахарлардан отпедi ме? Оздерiнен

бурынгы омiрде болгандардын сонынын кандай болганына карасыншы. Акикатында,

болашак дуниенiн турагы Кудайдан коркатындар ушiн кымбаттырак. Олар негып осыны

тусiнбейдi?  110. Адамдар, оларды «жалганшы» деп бейнелеп, Бiздiн елшiлерiмiз

жетiстiктен тунiлген уакыттарында, оларга Бiздiн комегiмiз жеткен; Бiз, озiмiз

калагандарды куткардык жане де, Бiздiн кегiмiздi кылмысты елден кайтарушы

болмады.  111. Олар туралы хикаяларда акылды адамдар ушiн, насихатты онегелер

бар. Бул Окулык – ойластырылган ангiмелер емес, керiсiнше, осындан бурынгы

ашылгандарды растаушы, барлык нарсенiн талкылауы жане  сенушiлерге Кудайдын

бастауы жане мейiрiмi.