Куран 17-суре

                17- IСРА суресi. (Меккеде тускен. 111 аят)
                Мейiрiмдi жане Рахымды  Аллахтын атымен.

     Бiз, озiмiздiн белгi - нышандарымыздын кейбiрiн  корсету ушiн, озiмiздiн

кулымызга касиеттi мешiттен, манайын мубарак кылган, оган iзгi баталы болган мешiтке

бiр тунде жол сапар жасауга жардем кылган, Оган мадак болсын. Акикатында, Ол -

естушi, корушi.  2. Бiз, Мусага Жазбаны бердiк жане оны Исрайылдын улдарына

басшылыкка койдык: «Менен баска ешкiмдi оздерiне аркаланушы кылып алмандар, 3. ей,

ол шукiршiл  кулымыз болгандыктан, Бiз, Нухпен бiрге куткаргандардын урпактары!»

4. Бiз Жазбада, Исрайылдын улдарына: «жер бетiнде екi рет зансыздык жасайсындар жане

панданган устiне панданасындар» деп, укiм жасадык:  5.Сонын бiрiншiсi ушiн кауiпты

тондiргенiмiзде, сонда, Бiз сендерге карсы озiмiздiн мыгым кушке ие болган

кулдарымызды жумсадык та, олар сендердiн уйлерiндегi байлыктарына дейiн басып алды.

Ескертуiмiз орындалды.   6. Кейiнен, Бiз сендерге, олардын устiнен кайыра женiс

бердiк, сендердiн мулiктерiн мен балаларынды кобейттiк, сендердi копшiлiктi ел

еттiк.  7. Егер, жаксылык жасасандар, онда, сол жаксылыкты оздерiн ушiн жасайсындар;

егер, жамандык жасасандар, ол да оздерiне. Екiншi кауiпты тондiретiндей кез

болганында, сонда, Бiз оларга зулымдыкпен  мiнажатханага кiрулерiне  алгашкы

реттегiдей жол бердiк жане жаулап алгандарын талкандаган устiне талкандаттык. 

8. Мумкiн, оздерiннiн Танiрiн сендерге мейiрiмдi болар; арине, егер, сендер

бурынгыларынды кайыра  жасасандар, Бiз де, алгашкыны  жасаймыз.Бiз, сенiмсiздер ушiн

тозакты капас кылдык.  9. Осы Куран, ен адiлетiлiкке тура апарады: ол сенушiлер ушiн

iзгi хабар.  10. Жаксылык жасаушыларга -  соларга, акикатында, зор сыйлык болады.

11. Ал, болашак омiрге сенбейтiндерге – соларга, акикатында, Бiз касiреттi азапты

даярладык.  12. Адам жамандыкты  озiне жаксылык тiлегенiндей тiлейдi: адам –

асыгыс.  13. Бiз, кун мен тундi екi белгi - нышан етiп койдык: туннiн белгi - нышаны

тамам болганында, сендердiн, оздерiннiн Танiрiннiн кен ризыгын жинауда барiн

корулерiн ушiн, жылдардын санын бiлiп, оны есептеулерiн ушiн, куннiн белгi - нышанын

коямыз. Бiз, барлык нарсенi анык баяндаймыз. 14. Бiз, ар адамнын  мойынына озiнiн

кусын байлаганбыз: Бiз, кайта тiрiлетiн кунде, ол ашылган куйiнде кезiгетiн, озiнiн

омiр парагын усынамыз:  15. «озiннiн iстерiндi окы, бугiнде, сенiн озiннен - озiн

есеп алуга жагдайын бар»  16. Кiм тура журсе, сол озiнiн жанынын iзгiлiгi ушiн

журедi: кiм адасса, сол озiнiн зиянына адасады: ол озiнiн ауырлыгын котерiп,

басканын ауырлыгын аркаламайды. Бiз, кандай да елшi жiбермейiнше, ешкiмдi

жазаламадык. 17. Бiз, кандай да бiр каланы жойгымыз келсе, Бiз сол ортанын

иелiгiндегiлерге озiмiздiн созiмiздi жолдадык; алайда, олар оган кулыксыз

болгандарында, оздерiне деген созiмiз iске асып, Бiз оларды толык жоюмен жойдык. 

18. Бiз, Нухтан кейiн каншама коне калаларды курдымга жiбердiк! сенiн Танiрiн,

озiнiн кулдарын толык бiледi жане олардын куналарын коредi.  19. Кiм, озiнiн

омiрiнiн жедел болуын каласа, Бiз оган ненi бергiмiз келгенiн де жеделдетемiз жане

кiмге каласак, соган тозакты тагайындаймыз: ол онда корлыкта,  шектетiлген куйiнде

жанатын болады.  20. Ал, кiм болашак омiрдi каласа жане сол ушiн, озi сенушi болып

тер токсе, олардын укыптылыгы кенiнен марапатталады. 21. Осылардын барiне жане де,

осыларга, Бiз сенiн Танiрiннiн сыйларын жаямыз; сенiн Танiрiннiн сыйларын ешкiмге

шектемеймiз.  22. Бiздiн оларды калай бiрiнен - бiрiн устем кылганымызды корсеншi,

ал, болашак омiрдiн дарежелерi одан да устем. 23. Корлыкты, шарасыз болып калмауын

ушiн, Кудаймен, кандай да бiр «кудайларды» катар койма. 24. Сенiн Танiрiн, сендерге,

тек, Оган гана бас июдi, ата - аналарына жаксылык iстеудi буйырган; олардын бiрi

сенiмен бiрге бола ма, алде, екеуi де картая ма, оларга «туф» деп айтпа: оларга

дауыс котермей, олармен сыпайымды сойлес. 25. Оларды мейiрiмнiн канатына ал

да: «Танiрiм! олардын менiн жастык шагымда менi мапелеп тарбиелегендерiндей, оларга

мейiрiмдi бола гор»  26. Сендердiн Танiрiн, сендердiн кокiректерiннiн каншалыкты

мейiрбан екендiгiн толык бiледi. 27. Акикатында, Ол шынайы окiнiштегiнi кешiредi. 

28. Туыстарына, кедейлерге, жолаушыларга, олардын керектi муктажын оте; бiрак,

молшерден тыс ысырапшыл болма. 29. Акикатында, ысырапшылар сайтаннын бауырлары:

сайтан, озiнiн Танiрiне шукiрсiз болган. 30. Озiннiн Танiрiннен мейiрiмге умiткер

болсан, оларга конiлiн туспесе де жылы созiндi айт. 31.Озiннiн саран, немесе

таршылыкты болып калмауын ушiн,  мойынына шынжырлап койгандай, колдарынды озiне

карай кусырма жане де барлык кушагынды ашканынша жайма.  32. Ойткенi, сенiн Танiрiн

калаганына тiршiлiкке кажеттiнi уйiп - тогiп бередi, немесе молшерлi турде бередi:

Ол, озiнiн кулдарын коредi жане бiледi.  33.  Кедейлiктен коркып, оздерiннiн

балаларынды олтiрмендер. Бiз, сендерге де, оларга да, омiрге кажеттiнi беремiз;

Акикатында, оларды олтiру улкен куна.  34. Оздерiн ойнастык - ашыналыкка жоламандар:

ол, жиiркенiштi iс, залым арекет. 35. Ол туралы Кудайдын тиым салганындай, кiсi

олтiрмендер, тек, соган озiнiн кiнасы болмаса. Кiм жазыксыз олтiрiлсе, ол ушiн кек

алу кукын Бiз, онын туыстарына беремiз; бiрак, онын олiмi ушiн кек алуда, шектен

шыкпаулары керек, ойткенi, ана жак та коргалган.  36. Камелет жаска жеткенiнше,

жетiмдердiн мулкiне соктыкпандар, тек кана, оны жаксарту ушiн болмаса. Уаде -

серттерiндi орындауда сенiмдi болындар; ойткенi, серттен есеп талап етiледi.

37. Олшемдi баскалар ушiн олшегендерiнде олшемдерiне сенiмдi болындар жане де, дурыс

таразымен таразыландар: бул аныктаудын iшiндегi, ен аныктык жане ен жаксылык.

38. Озiнде бiлiмi жок нарсеге кiрiспе, естiгенiн, коргенiн жане журегiн ушiн –

осылардын аркайсысынан суралатын боласындар.  39. Жер бетiнде панданып журме:

ойткенi, жердi жара алмайсын, бойын таулармен тiреспейдi.  40. Осынын барлыгы, сенiн

Танiрiннiн алдында жексурын, залым iстер. 41. Булар, сенiн Танiрiннiн саган ашкан

даналыктарынын бiраз болiгi. Сенiн тозакка куылмауын,  айыпталмауын жане

аластатылмауын ушiн, Кудаймен бiрге ешкандай баска «кудайлар» жасап журме.

42. Негып, сендердiн Танiрiн сендерге ул берiп, ал, Озiне айел жынысты перiштелердi

тандауы керек? Акикатында, сендер кудайурган соз айтасындар.  43. Осы Куранда, Бiз

саган олардын акылга келетiнiндейiн корсеттiк; бiрак, ол, тек, олардын керi

тартпалыктарын улгайтты.  44. Айт: «Олардын айткандарындай оздерiмен бiрге кандай да

бiр баска «кудайлары» болса, олар Улы билiктiн тагына оздерi ушiн жол iздестiрер

едi»  45. Оган мадак айтылсын! Ол, олардын айткандарынан улы биiктiкке котерiлген. 

46. Жетi кок, жер жане сонын барлыгында бардын барi Оны мадактайды; Оган данк

жолдамайтын бiрде - бiр болмыс жок, арине, сендер олардын мадагын тусiнбесендер де.

Акикатында, Ол - мулайiм, кешiрушi. 47. Сен осы Окулыкты окыган кезiнде, Бiз сенiмен

болашак омiрге сенбейтiндердiн арасына  кенiнен созылган перде салып коямыз.

48. олар сенi тусiнбеулерi ушiн, олардын журектерiн комкеремiз жане кулактарын

санырау етемiз.  49. Сен, Куранда озiннiн Танiрiннiн жалгыз екенiн айтып, ескерткен

кезiнде; сонда, олар оздерiнiн аркаларына терiс айналып кашады.  50. Сенi тындаган

кездерiнде, олардын сенен ненi естiгiлерi келетiндерiн жане олардын озара жасырын

сойлескендерiн, Бiз жетiк бiлемiз. Мiне, осы арсыздар айтады: «сендер акымак адамга

ересiндер!»  51. Олардын саган кандай сипат жапсыратындарын кор;    олар

адаскандыктарынан жол таба алмайды. 52. Олар айтады: «негып, суйек жане топырак

болганнан кейiн де, сонда да, жана жаратылыс болып шыгамыз ба?»  53. Айт: «сендер

тас, темiр, не баскадай оздерiне ынгайлы,  кандай да бiр жаратылыс болсандар да, иа,

сонда да» Олар оган: «бiздi кайыра кiм жаратады?» дейдi. Айт: «Сендердi алгашкыда

кiм жаратса, Сол» Олар осыган бастарын шулгып, тагы да айтады: «ол кашан болады»

Айт: «ол, мумкiн таяуда болар.  54. Сондай кунде, Ол сендердi шакырады да, сендер

Оны мадактап жауап бересiндер: «бiз жерде аз - ак  уакыт болдык» деп ойлайсындар»

55. Менiн кулдарыма айт: «кобiрек татулыкка жарасымдыны айтсандар едi; ойткенi,

сайтан бiздiн арамызга душпандык себедi: акикатында, сайтан адамдарга ашык душпан»

56. сендердiн Танiрiн сендердi толык бiледi: егер, Ол каласа, кешiредi; немесе

каласа, сендердi жазалайды: Бiз, сенi олар ушiн арашашы етiп жiбермедiк. 57.Сенiн

Танiрiн, коктердегiнi де жане жердегiнi де, барлыгын толык бiледi. Бiз,

пайгамбарлардын кейбiрiне, баскаларынын устiнен устемдiк бердiк; Бiз, Дауiтке

Забурды бердiк.  58. Айт: «Кудайдан тыскары, оздерiннiн ойдан шыгаргандарынды

оздерiне комекке шакырындар: олар сендердi зияннан алыстата да жане оны озгерте де

алмайды. 59. Сендердiн, оздерiне комекке шакыргандарыннын оздерi, оздерiнiн Танiрiне

жакындауды iздейдi; Оган баскалардан жакындау болгандары да, не Онын мейiрiмiн

кутедi, не Онын жазасынан коркады; ойткенi, сенiн Танiрiннiн жазасы коркынышты.

60. Кайта тiрiлетiн куннiн келгенiне дейiн, Бiз кай каланы курытсак та, немесе ауыр

азаппен жазаласак та, ол басынан Жазбада белгiленген.  61. Бiз, тек, олардын алдында

болгандар оны жалган санагандыктан гана, белгi - нышандарымызды жiберуден

тартынамыз. Бiз, Самудтiктерге, олар ушiн ой салатын белгi - нышан бола алатын

туйенi шыгардык; ал, олар оган карсы катыгездендi. Бiз, белгi – нышандарды, тек

кана, коркыту ушiн жiберемiз.  62. Мiне, Бiз саган айттык: «акикатында, сенiн

Танiрiн адамдарды озiнiн корегендiлiгiмен камтиды: Бiздiн саган коруге усынган

аянымыз жане Куранда каргыс айтылган сол агашты, Бiз осы адамдар ушiн, тек, сынак

кылдык; алайда, сол коркытуымыз, тек кана, олардын оздерiндегi еркiнсулерiн

арттырды.  63. Мiне, Бiз перiштелерге айттык: «Адамга бас иiндер!» Олар бас идi.

Iбiлiстен баскасы; ол айтты: «Сенiн саздан жаратканына бас иемiн бе!»  64. Тагы да

айтты: «Сенiн менен горi улкен абырой артуга буйырган мынанын кандай екенiн

кормейсiн бе? Расында да, егер, Сен маган кайта тiрiлетiн кунге дейiн мурша берсен,

мен олардын урпагын озiмнiн билiгiме багындырамын, азынан баскасын»  65. Ол

айтты: «жогалып кет! олардан кiм саган  ерсе... сендердiн сазайларын тозак болады.

Сазайларын толык болады.  66. олардын кайсысына алiн келсе, озiннiн дауысынмен

шакыр: оларга озiннiн атты  жане жаяу аскерiндi жiбер, олардын дуние - мулiктерiнде,

балаларында, оздерiне жолдас бол, оларга уаде ет (сайтан, тек, алдамыш уаде етедi); 

67. Бiрак та, Менiн кызметшiл - кулдарымнын устiнде сенiн билiгiн жок: сенiн Танiрiн

олар ушiн жеткiлiктi арашашы»   68. Сендердiн Танiрiн, сендердiн Онын кеншiлiгiн

iздеулерiн ушiн, сендерге тенiздегi кемелердi жылжытушы, ойткенi, Ол сендерге

рахымды.  69. Сендердi тенiздерде  кандай да бiр кауiп колга алган кезiнде, сонда,

Одан баска жалбарынатындарын сендермен бiрге калмайды. Бiз, сендердi курлыкка

куткарган кезiмiзде, сендер Одан таясындар. Адам шукiрсiз!  70. Сендер, нелiктен, Ол

курлыктын жагалауына оздерiндi «жутып коюын буйырмайды» деп кауiптенбейсiндер,

немесе оздерiндi куммен басып калатын дауыл жiберуiнен? Онда, сендер оздерiндi

коргаушыны таба алмас едiндер.  71.  Онын, оздерiндi екiншi рет оган кайтарып,

сендерге дауылды жел жiберiп, сендердiн шукiрсiз болгандарын ушiн, суга батыруы

мумкiн екенiнен, нелiктен кауiптенбейсiндер? Онда, Оган карсы арашашыны таба алмас

едiндер.  72. Бiз, Адамнын улдарына кеншiлiктiмiз: оларды курлыкта да жане тенiзде

де, тасимыз; оларды ризыктандырымыз  жане оларга устемдiк беремiз. Бiз озiмiздiн

жараткандарымыздын копшiлiгiнiн устiнен оларга устемдiк бердiк. 73 Бiз, барлык

адамдарды оздерiнiн сенiм устаздарымен бiрге шакыратын кун болады.  Сонда,  жазуы он

колына берiлгендер, оздерiнiн iстерiнiн жазуын окитын болады жане де, курманын

суйегiнiн жаргагындай да ренiштi болмайды.  74. Кiм, осы омiрiнде сокыр болса, ол

болашак омiрiнде де сокыр болады жане мулде макурым.  75.  Асыра мактаумен, олар

сенi Бiздiн саган ашканымыздан, сенiн Бiзге карсы баска бiрдененi ойлап табуына

ауыткыта жаздады. Арине, сонда, олар мiндеттi турде сенi оздерiне дос тутар едi.

76. Егер де, Бiз сенi колдамаганымызда, сал кiшкенеден кейiн, сен олардын жагына

бурылар едiн.  77. Солай болганында, Бiз сенi  осы омiрiнде де, касiреттi азапка,

олгенiнде де, касiреттi азапка салар едiк  жане сен Бiздiн алдымызда  озiне арашашы

таба алмас едiн.  78. Олар сенi одан кетiру ушiн, осы жерден озiндi куып шыга

жаздады; бiрак та, олар сенен кейiн онда коп турмас едi. 79. Бiздiн сенен бурын

жiберген пайгамбарларымыздын жоралгысына сайкес: сен Бiздiн жоралгыларымыздан

ешкандай озгерiс таппайсын.   80. Кун кешкi уясына баткан кезiнде намаз окы жане тан

сарiде Куран окы; ойткенi, тан сарiде окылган Кураннын куалары бар.  81. Туннiн

болiгiн озiне ерiктi кабылдаган iзгi iстегiдей  сергек болган куйiнде откiз: мумкiн,

сенiн Танiрiн  озiне атакты орын берер.  82. Айт: «менi, тура кiрiспен кiргiз жане

менi, тура шыгыспен шыгар жане де, Озiннiн тарапыннан маган колдаушы куш жiбер» 

83.Айт: «акикат келдi де, жалгандык жогалды, жалгандык жогалуга жатады»   84. Бiз,

Куранда сенушiлерге шипалык пен мейiрiмдiлiк тусiрдiк; ал,  ол карсыласушылардын

тек, кайгысын арттырады. 85. Бiз, адамга iзiгiлiк жасасак ол алыстап озiнiн жагына

кетедi;  оны бале колга алганында ол окiнiште кудерiн узедi.  86.  Айт: «аркiм,

озiнiн бассыздыгымен арекет етедi; алайда, сендердiн Танiрiн кiмнiн тура сара жолмен

жургенiн толык бiледi. 87. Олар сенен, Жан - (Аруак) туралы сурайды; айт: «жан –

(аруак),менiн Танiрiмнiн амiрiнен; сендерге ол туралы бiлiм, тек, оте аз молшерде

гана, берiлген»   88. Егер де, Бiз каласак, Озiмiздiн саган ашканымызды сенен кайтып

аламыз да, сонда, сен Бiзден озiндi коргаушыны таппайсын,  89. озiннiн Танiрiннiн

мейiрiмiнен баска. Акикатында, Онын «саган» деген, iзгi игiлiктерi зор.

90. Айт: «Шындыгында, адамдар мен жындар Куранга уксас бiрдененi шыгару ушiн жиналса

да, бiрiне - бiрi комекшi болса да, оган укасас ештененi келтiре алмайды.  91. Бiз,

адамдарга угындыру ушiн, осы Куранда аркилы мысалдарды колдандык; бiрак, адамдардын

кобiсi тек, ерiктi ойларга берiлудi калайды. 92. Олар айтады: «сен жерден булак

шыгармайынша, 93. не озiнде  курма агашынан жане жузiм бауларынан багын болмайынша,

онын арасынан  кен арнаны саркыратып агуды буйырмайынша, бiз саган сенбеймiз; 

94.  немесе, озiн армандаганындай, коктен бiздiн устiмiзге кандай да кесек

жаудырмайынша, немесе, Кудайдын жане перiштелердiн тобын ертiп келмейiнше,

95. алде, сенiн алтынмен комкерiлген уйiн болмайынша; не сен кокке ормелеп

шыкпайынша; арине, сенiн оган шыгатынына да сенбеймiз, егер, сен сол жактан бiз оки

алатындай жазба тусiрмейiнше» Айт: «озiмнiн Танiрiме мадак! мен, тек кана, елшiлiкке

тагайындалган адам емеспiн бе?»  96. Осы адамдарга оздерi ушiн акикатты iлiм келген

кезiнде сенбеулерiне, тек кана, олардын: «Кудай, озiнiн  елшiлiгiне кандай да бiр

адамды жiбергенi ме?» деулерi гана, богет жасайды.  97. Айт: «Егер де, жер бетiнде

перiштелер болса жане олар онда бейбiт омiр сурсе, Бiз, коктегi перiштеге, сонда,

оларга елшi болып баруды  буйырар едiк»  98. Айт: «Кудай мен туралы жеткiлiктi

куагер» Ол, озiнiн кулдарын камтиды жане коредi.  99. Кудай, кiмге басшылык жасаса,

сол тура журедi; ал, Ол кiмдi адасуга енгiзсе, сол озiне Одан баска арка суйеушi

таба алмайды. Бiз, кайта тiрiлетiн кунi оларды жинаймыз, аркайсысын жеке - жеке жане

олар сокыр, мылкау, санырау болган куйлерiнде келедi: олардын турагы тозак болады

да, онын сонер кезiнде, Бiз онын жалынын удететiн боламыз.  100. Олардын, Бiздiн

белгi - нышанымызды жокка шыгаргандары ушiн, олардын сазайлары, сондай болады. Олар

айтады: «негып, бiз суйек жане топырак болганнан кейiн де, кайта тiрiлiп жана

жаратылыс боламыз ба?»  101. Коктер мен жердi жараткан Кудайдын  сондайды да жарата

алатынын оздерi тусiнбейдi ме? Ол, оларга аныкталган мерзiмiн тагайындады – ол

туралы куман жок; тек кана, еркiнсiгендер ерiктi ойга шомгылары келедi.

102. Айт: «Егер де, сендер менiн Танiрiмнiн мейiрiмдiлiк казынасына билiкке ие

болган болсандар, сонда, сендер оны ысыраптаудан сактанып, оздерiнде устап калар

едiндер: адам саран. 103. Бiз, Мусага тогыз керемет белгi - нышанымызды бергенбiз; -

ол туралы Исрайылдын улдарынан сура. Ол, оларга келген кезiнде, сонда, Пергауын оган

айтты: «Муса, менiн ойымша сен сикырлангансын» 104. Ол айтты: «Оны, тек кана, 

коктер мен жердiн Танiрi, олар  «акикаттын нускауы болсын» деп жiбергенiн сен

ендi бiлесiн; Пергауын, менiн  ойымша сен шектетiлгенсiн»  105. Ол, оларды озiнiн

жерiнен куып шыккысы келдi де, Бiз онын озiн жане онымен бiрге болгандардын барлыгын

суга батырдык.  106. Бiз, осыдан кейiн Исрайылдын улдарына: «осы жерде омiр

сурiндер; ал, кашан алдында нускалган  болашак омiрлерiннiн кезi келгенiнде, сонда,

сендердiн барлыгынды бiрге жинаймыз. Акикатында, оны Бiз жiбердiк; акикатында да, ол

жогарыдан тусiрiлген; ал, Бiз сенi, тек кана, iзгi хабаршы жане коркытушы ретiнде

жiбердiк.   107. Бiз, Куранды  адамдарга тыныстап окуын ушiн тарауларга болдiк; сол

ушiн де,  Бiз оны  арбiр кездерде тусiрiп отырдык.  108. Айт: «сендер оган

сенесiндер ме, сенбейсiндер ме... акикатында, одан бурынгы берiлген бiлiмдерi

барлар – оны оздерiнiн сакалдары жерге жеткендерiнше иiлiп окиды жане де, «Бiздiн

Танiрiмiзге мадак! озiмiздiн Танiрiмiздiн уагдасы орындалды» дейдi.     109. Олар

оздерiнiн сакалдарына кулап, кемсендеп жылайды жане одан оздерiнiн iзгi ыкыластарын

арттырады.  110. Айт: «намаздарында, Оны «Кудай» деп, немесе «Мейiрiмдi» деп

атандар: калай деп атасандар да, Оган ен жаксы атаулар лайыкты. Озiннiн кулшылыгынды

аса катты дауыстама, не оны кубiрлеме; осылардын арасында болатындай кылып унде. 

111. Айт: «Ешкашан да, озiне балалар иемденбеген, патшалыгында озiмен бiрге

ортактастыктары болмаган, озiн кемсiтуде ешкашан да, ешкандай да бiр коргаушыны

кажет етпейтiн:  Кудайга мадак.  Оны улыктаган сайын улыктай бер!»