Куран 20-суре

                20 - ТАХА суресi. (Меккеде тускен, 135 аят)
                Мейiрiмдi жане Рахымды  Аллахтын атымен.

     Та. Ха. Бiз бул Куранды, сенiн балеге душар болуын ушiн тусiрген жокпыз; 2. тек

кана, онын кудайы коркушылардын санасына салынуы  ушiн.  3. Ол, жер мен жогаргы

коктердiн жаратушысы болган, Одан жiберiлген. 4. Мейiрiмдi аршысында орныккан:

5. Коктерде барлардын, жерде барлардын, олардын екi аралыгында барлардын жане жер

астындагылардын барлыгы, Онын билiгiнде. 6. Озiннiн создерiндi катты дауыстап айтпа,

ойткенi, Ол  жасырынды да  жане мулде купияланганды да, бiледi.  7. Кудай... Одан

баска, ешкандай «кудайлар» жок. Онын тамаша аттары бар.  8. Саган Муса туралы

ангiмелер жеттi ме?  9. Мiне, ол отты кордi де, озiнiн жануясына айтты: «осы жерде

болындар, мен бiр отты байкадым: 10. мен сендерге бiр шок акелермiн, алде, сол оттын

комегiмен тоте жол табармын»  11. Ол оган таянган кезiнде бiр ун болды: «Муса!

12. Мен сенiн, Танiрiнмiн; озiннiн аяк киiмiндi шеш, ойткенi, сен киелi Туа

ойпатындасын. 13. Мен, сенi тандадым;   озiне  ашылатынды тындайтын бол. 

14.  Акикатында, мен Кудаймын; Менен баска, ешкандай «кудай» жок. Сондыктан, Маган

бас iи, Менiн атымды еске алып, кулшылык жаса.  15. Акикатында, сагат орнайды.

(осыны, саган айтуды каладым) 16. арбiр жанга озiнiн ынтасына сай кайтарымы

болатынындай. 17. Оздерiнiн калауына ерiп, осыган сенбейтiндер, озiннiн курып

кетпеуiн ушiн, сенi одан ауыткытып журмесiн.  18. Муса! сенiн он колындагы не

нарсе?»  19. Ол айтты: «ол озiмнiн таягым; мен оган суйенемiн, онымен озiмнiн

койларыма агаштардын жапырагын сiлкiп беремiн, ол менiн каруым жане де, баскадай

кажеттiлiкке»  20. Ол айтты: «Муса! оны жерге таста»  21. Ол оны жерге тастаган

мезетте онысы ирелендеген жылан болды.  22. Ол айтты: «оны ал, корыкпа: Бiз оны

кайыра бурынгы калпына келтiремiз.   23. Колынды озiннiн койнына тык: ол зиянсыз

аппак болып шыгады; бул, баска белгi - нышан болады. 24. Саган тагы да, ен улкен

белгi - нышандарымыздын кейбiрiн корсетемiз.  25. Пергауынга бар, ойткенi, ол шексiз

кутырынып кеттi»  26. Ол айтты: «Танiрiм! маган озiмнiн кокiрегiмдi аш:  27. менiн

iсiмдi женiлдет.  28. менiн тiлiмнiн курмеуiн шеш.  29. олар менiн созiмдi

тусiнулерi ушiн. 30. Менiн аулетiмнен маган комекшi кой,  31. менiн бауырым

Харунды:  32. онымен менiн аркамды бекiт; 33. оны менiн iсiме катысты кыл,

34. бiздiн Сенi кобiрек мадактауымыз ушiн, Сенiн атынды кобiрек еске алуымыз ушiн; 

35. Ойткенi, Сен бiздi корушiсiн» 36.Ол айтты: «Муса! сенiн тiлегiн Маган жеттi.

37. Бiз саган екi рет iзгi ниетiмiздi айкындадык. 38. Бiз, бiр кездерi сенiн анана

ол онымен иланганды иландырганбыз:  39. «оны сандыкшага жаткыз да, тенiз оны

жагалауга шыгарып тастауы ушiн, оны тенiзге коя бер: Менiн душпаным жане онын да 

душпаны оны алады; ал,  Мен озiмнен оган «саган» деген онын суйiспеншiлiгiн салдым. 

40. сенiн Озiмнiн коз алдымда тарбиеленуiн ушiн.  41. Мiне, сенiн апан келiп

айтты: «оны озiнiн камкоршылыгына алатын бiреудi ертiп келейiн бе?» Сонда, Бiз сенi

озiннiн шешене кайтардык,  онын козi жанаруы жане онын кайгырмауы ушiн. Сен кiсi

олтiрдiн, Бiз сенi кауiптен арылттык, бiрак, озiндi сынакпен сынадык.  42. Сен

бiрнеше жылдай Мадиян елiнде болдын жане де, сонында, Бiздiн уйгаруымыз бойынша сен

осында келдiн, Муса.      43. Мен Озiм ушiн, осыны осылайша уйымдастырдым.  44. Сен

жане сенiн бауырын, Менiн белгi - нышандарыммен барындар; Мен туралы еске алуларынды

калдырмандар.  45. Екеуiн де Пергауынга барындар, ойткенi, ол шексiз кутырынып

кеттi.  46. Онымен мулайiм созбен сойлесiндер: мумкiн, ол акылына келер жане

коркынар»  47. Олар айтты: «Танiрiмiз бiздiн! бiз онын озiмiзге октемдiк жасауынан,

немесе одан да арсыз болуынан коркамыз»  48. Ол айтты: «корыкпандар; Мен

сендерменмiн, Мен естимiн жане коремiн. 49. Барындар да: «бiз сенiн Танiрiннiн

елшiсiмiз; Исрайылдын улдарын бiзбен басат, оларды кинама». Бiз саган сенiн

Танiрiннiн керемет белгi - нышандарымен келдiк, кiм тура жолда болса, соган тыныштык

болсын. 50. Акикатында, бiзге:«кiм,оны жалганга шыгарса жане озiнен керi кетсе,

соган жаза  болады» деп ашылган» деп айтындар.  51. Ол айтты: «Муса, сендердiн

Танiрiн кiм?»  52. Ол айтты: «Бiздiн Танiрiмiз озiнiн жараткан макулыктарына барiн

беретiн жане оларды  жолга бостайтын кiм болса, сол»  53. Ол айтты: «ал, бурынгы

коне буындардын ой орiсi кандай едi?»  54. Ол айтты: «Ол туралы бiлiм менiн

Танiрiмде, Онын кiтабында; менiн Танiрiм барiн камтиды жане умытпайды.  55. Ол

сендер ушiн жердi бесiк етiп курастырып, онда оздерiн ушiн жолдарды салган, коктен

жауын жаудырган жане онымен артурлi осiмдiктердi жубымен шыгарган:  56. «жендер жане

оздерiннiн малдарынды жайындар!» Акикатында, бунда, угатындар ушiн белгi - нышандар

бар.  57. Бiз сендердi содан жараттык жане соган кайтарамыз жане де, оздерiндi

кейiннен содан кайыра шыгарамыз. 58.Бiз оган озiмiздiн барлык белгi - нышандарымызды

корсеттiк, бiрак, ол оларды жалган санап, карсыластык жасай бастады. 59. Ол

айтты: «Муса, сен бiздi озiннiн сикырлыгынмен озiмiздiн жерiмiзден шыгару ушiн

келген жоксын ба?»  60. Онда, бiз саган да, тура сондай сикырлык корсетемiз: озiн

ушiн жане бiз ушiн уакытын тагайында: сен де, бiз де, оны жане де, белгiленген

орынды ауыстырмайык.  61. Ол айтты: «онын уакытты салтанатты кунде болсын;

адамдардын барлыгы тан ата жиналсын»   62. Пергауын кеттi де, озiнiн барлык

сикыршыларын жинастырып келдi. 63. Муса оларга айтты: «Оздерiне касiрет! Кудай

туралы жалгандыкты ойластырмандар,   64. Онын, сендердi азаппен жойып жiбермеуi

ушiн. Кiм ой курастырса, сол натижесiз.  65. Олар оздерiнiн iстерi туралы дауласып,

жасырын сойлестi;  66. Олар айтты: «бул екеуi де сикыршылар екен; оздерiнiн

сикырларымен бiздi озiмiздiн жерiмiзден куып, улысымыздын басты устанымдарын

курытпакшы.  67. Оздерiннiн айла - тасiлдерiндi бiрiктiрiп, катарласып журiндер! Кiм

бугiнгi устемдiкке жетсе, сол бакытты!»  68. Олар айтты: «Муса! кiм бiрiншi

тастайды... сен бе, алде, бiз бе?»  69. Ол айтты: «сендер тастандар»  Иа, мiне,

сикырдын кушiмен олардын жiптерi жане таяктары оган ирелендегендей болып корiндi.

70. Муса озiнiн iштей сескенгенiн сездi.  71. Бiз айттык; «корыкпа; сен олардан

жогарысын.  72. Озiннiн он колындагыны жерге таста; ол олардын жасагандарын жутып

кояды. Олардын жасагандары сикыршынын сикыры; ал, сикыршыга кайда барса да бакыт

жок.  73. Сонда, сикыршылар етбеттерiнен кулады да, бастарын идi; олар айтты: «Муса

мен Харуннын Танiрiне сенемiз»  74. Ол айтты: «Сендер, мен оздерiне руксат етпестен

бурын, оган сенесiндер! Ол сендердiн улкендерiн болса керек; сендердi сикыршылыкка

сол уйреткен екен. Сендердiн кол - аяктарынды айкыштап шабуды буйырамын; сендердi

курма агаштарынын бутактарына дарга асуды амiр етемiн де, кiмнiн катыгездеу

жазалайтынын жане онысынын туракты екенiн бiлетiн боласындар»  75.    Олар

айтты: «бiз озiмiзге келген анык белгi - нышандардан; озiмiздi жараткан Одан, сенi

жогары коймаймыз. Iстегiн келгенiн iстей бер: сен тек, осы жалган дуниеге катыстыны

гана iстей аласын. Акикатында,бiз, Онын бiздiн кунамызды жане сен мажбур еткен осы

сикырлыкты жасаганымызды кешiруi ушiн, озiмiздiн Танiрiмiзге сендiк. Кудай iзгiлiктi

жане бар болушы»  76. Акикатында, кiм озiнiн Танiрiне  кiналы куйiнде келсе, оган –

тозак: онда, оган олiм де, омiр де, жок.  77. Кiм Оган сенген, жаксылык жасаган

куйiнде келсе, оган – жогары дареже бар:  78. оздерi онда гасырлар бойы болатын,

онымен озендер агатын, Жаннат бактары. Кiм таза болса, сонын кайтарымы осындай.   

79. Бiз, ашык аянда Мусага айттык: «Тунгi мезгiлде Менiн кулдарымды ертiп шык,

оларга тенiз аркылы кургактагыдай жол тосеймiн.  80. Кугыншылардан корыкпа,

кауiптенбе.  81. Пергауын озiнiн аскерлерiмен олардын артынан кугындады, бiрак,

тенiзде оларды буркейтiн буркедi. Пергауын озiнiн елiн адасушылыкка енгiздi жане

оларды тура жолга коймады.  82. Исрайылдын улдары! Бiз, сендердi оздерiннiн

жауларыннан куткардык жане таудын он жак беткейiнде сендермен белгiлi уакытты

откiздiк: оздерiне маннi мен боденелердi тусiрдiк:  83. «оздерiне Бiздiн

ризыктандыратын несiбемiзден татындар; сендер Менiн кахарыма ушырап калмауларын

ушiн, осыда еркiнсiмендер. Кiм Менiн кахарыма ушыраса, сол каза болады.  84. Кiм

окiнiштi куйiнде маган жалбарынса, Маган сенсе, жаксылык жасаган куйiнде тура жолмен

журсе, Мен оны куана кешiремiн»  85. Муса, сенiн елiннен асыгыс кетуiне не

мажбурледi? 86. Ол айтты: «онда, менiн орынымда калатындар бар, ал, мен Саган

асыктым: Танiрiм менiн, Сенiн озiннiн iзгiлiгiндi айкындауына асыктым»  87. Ол

айтты: «сен олардан кетiсiмен, Мен сенiн елiндi сынадым: Самiри оларды адасушылыкка

салды»  88. Осыдан кейiн, Муса озiнiн елiне ашуланган, капаланган куйiнде оралды. 

89. Ол айтты: «Елiм менiн! сендердiн Танiрiн оздерiне тамаша уадесiн уаделедi емес

пе?»  90. Олар айтты: «бiз саган берген уадемiздi озiмiздiн басынгандыгымыздан 

бузбадык; бiзге ол елдiн сандiк буйымдарынын ауырлауын акелу тапсырылган едi жане

соны акелгенiмiзде, Самри оны отка тастаганында, ол бiз ушiн «бузау» куйды да, ол

озiнiн пiшiнiнде келiсiп – ол монiредi»  Ол айтты: «бул, оздерiннiн жане

Мусанын «кудайы»; ол оны умытып кетiптi»  91. Олар онын оздерiне бiр соз де

айтпаганын, оздерiне не пайда, не залал iстей алмайтынын кормедi ме?  92.Осынын

алдында Харун оларга айткан: «Елiм менiн! ол, сендерге тек, сынак; акикатында,

оздерiннiн Танiрiн тек, Мейiрiмдi: маган iлесiндер, менiн амiрiме багынындар»

93. Олар айткан: «Муса келгенiнше бiз оны iзгi ниеттi тутуымызды токтатпаймыз»

94. Ол айтты: «Харун! озiннiн олардын адасушылыкка ауысуларын корген сатiнде, маган

iлесуiне не богет болды? Сен де, менiн амiрiме карсылыктысын ба?»  95. Ол

айтты: «менiн шешемнiн улы! менi сакалымнан, басымнан жулкылама; мен сенiн «сен

менiн айтканымды   тындамай,   сен   Исрайылдын   улдарынын    арасына   iрiткi 

салдын»  деп айтуыннан коркамын»  96. Ол айтты: «ал, Самри сенi осыган коздырган не

болды?» Ол айтты: «мен олардын кормегенiн кордiм: елшiнiн iзiнен бiр уыс топырак

алып, оны «бузауга» салдым; оны маган конiлiм иландырды»  97. Ол айтты: «осы арадан

алыста; осы омiрде сен, тек «маган кол тигiзбендершi» деп кана айтатын боласын.

Озiне уаде етiлген ешкашан озгермейтiн болады. Озiннiн «кудайына» кара, Бiз оны 

жагып жане усактап, тенiзге шашып жiберемiз.   98. Сендердiн Кудайын тек, озiнен

баска «кудайлар» жок Кудай. Ол озiнiн бiлiмiмен барлык макулыктарды камтушы»

99. Бiз бурынгы болган окигалардын кейбiрi туралы саган осылай баяндаймыз жане 

саган озiмiзден iлiм беремiз. 100. Одан жалтаратындар кайта тiрiлетiн кунде ауырлык

аркалайды; 101. Онысы, оздерiнiн устерiнде гасырлар бойы болады: кайта тiрiлетiн

кунде олардын аркалыктары ауыр болады!  102. Сур сурiлген кунi, Бiз занбузушыларды

жинаймыз: ол кунi олардын коздерi когерген куйiнде болады. 103.Олар оздерiнiн

араларында сыбырлап сойлеседi: «сендер онда он кундей гана  болдындар».  104. Бiз

олардын оздерiнiн араларындагы оздерiнде жогаргы болып саналгандарынын «сендер тек,

бiр - ак кун болдындар» дейтiндерiн анык бiлемiз.   105. Олар сенен таулар туралы

сурайды: «менiн Танiрiм тауларды тугырынан жылжытып, оларды топыракка айналдырады; 

106. оларды жазык кылып, ойпатка айналдырады: сен одан кисыктыкты да, биiктiктi де,

коре алмайсын.  107. сол кунi олар озiнде ешкандай кисыктыгы жок шакырушынын сонынан

журедi. Сонда, Мейiрiмдiнiн алдында, олардын ундерi ошедi; тек, аяктарынын сыбдырын

гана ести аласын.  108. Сол кунi, тек,  Онын сойлеуге руксат еткендерiнiн шапагаты

гана  натижелi  болады.  109. Ол, олардын оздерiнiн бiлiмдерi жетпейтiн, алдындагы

болатынды жане артында барды бiледi.  110. Сол кезде, Тiрi, Бар болушынын алдында,

оздерiнiн беттерi солган куйлерiнде болып, онда залым iстерiн аркалап келгендегi

умiттерi оздерiн алдайды.  111. Кiм жаксылык жасап, сенушi болып келген болса, сол

ешкандай ренiштен, ешкандай баледен, корыкпайтын болады.  112. Мiне, Бiз оны араб

тiлiнде тусiрдiк: Бiз, онда бiрнеше кауiптендiрудi колдандык; мумкiн, олар Кудайдан

коркатын болар, немесе Ол туралы кайыра оздерiнiн естерiне алар.  113. Патша, акикат

Кудайдын данкы арта берсiн! озiне аянымыз аякталмай жатып, Куранды окуга асыкпа

да, «Танiрiм! мендегi бiлiмiмдi арттыр» деп айт.  114. Бiз бурын да, Адаммен батуага

отырганбыз; алайда, ол умытшак болды да, Бiз одан берiктiк таппадык. 115. Мiне, Бiз

перiштелерге айттык: «Адамга бас иiндер!» Олар бас идi, Iбiлiстен баскасы, ол бас

тартты. Бiз айттык: «Адам! акикатында, ол саган жане сенiн жубайына душпан; ол

сендердi жумактан шыгарып  журмесiн! Онда, сен бакытсыз боласын.  116. Акикатында,

сен онда аш - жаланаш емессiн;  117. акикатында, сен онда ыстыктан киналмайсын,

шолдемейсiн.  118. Сайтан оны арандатты да, оган айтты:    «Адам! мен саган

мангiлiктiн жане таусылмайтын билiктiн агашын корсетейiн бе?  119. Олар одан дамiн

татты да, оздерiнiн жаланаштыгын ангарды; олар жумактын агаштарынын жапырактарынан 

оздерiне киiм курастыра бастады: Адам озiнiн Танiрiн тындамагандыктан адасты.

120. Кейiннен, онын Танiрi оны сайлап, оны аяп жане озiн тура жолга койды. 121. Ол

айтты: «Екеуiн бiрге болган куйлерiнде одан жогалындар: сендер, бiр - бiрiне

душпансындар. Оздерiне Менен басшылык келген кезiнде:  122. сонда, кiм Менiн

басшылыгыма ерсе, сол адаспайды жане улессiз калмайды.  123. Ал, кiм Менiн iлiмiмнен

бас тартса, акикатында, сонын омiрi кедейлiкте отедi:  124. Бiз оны кайта тiрiлетiн

кунде сокыр каламыз.   125. Ол айтады: «Танiрiм! мен бурында корушi едiм, ендi, Сен

менi кайта тiрiлткенiнде неге сокыр кылдын?  126. Ол айтады: «Озiне Бiздiн белгi -

нышандарымыз келген кезiнде, оган немкурайды караганын ушiн: сол ушiн, осы кунде

жане де немкурайлылыкта каласын.  127. Бiз озiне канагат етпегеннiн, озiнiн

Танiрiнiн белгi - нышандарына сенбегендердiн, сазайын осылайша беремiз. Ал, болашак

гасырлардын азабы будан да касiреттi жане узак.   128. Бiздiн, бурын да каншама коне

буындарды курдымга жiбергенiмiз оларга белгiсiз бе? Олар солардын журтында журген

жок па. Ой жугiртетiндерге бунда белгi - нышандар бар.  129. Егер де, сенiн

Танiрiннен бурында соз болмаганында, бул олардын курыганы болар едi; барiнiн алдында

аныкталган мерзiмi бар.  130. Олардын айткандарына сабырлы - тозiмдi бол.  Тан

сарiде, кун шыгардын алдында жане онын кешкi батарынын алдында, озiннiн Танiрiне

данк жолда; тагы да, туннiн бiр мезгiлдерiнде жане кундiзгi уакыттарда Оны мадакта,

мумкiн ризашылыкка лайыкты боларсын.  131. Бiздiн, олардын кейбiр жануяларына берген

игiлiгiмiзге озiннiн козiндi сузбе – ол, тек кана, Бiз оздерiн сынайтын, жалган

омiрдiн асемдiгi. Озiне деген Танiрiннiн улесi одан артык жане туракты.

132. Озiннiн аулетiне намаз окуды буйыр жане озiн де, оган туракты, ынталы бол. Бiз,

сенiн омiрге кажеттiлiкке  аландауынды талап етпеймiз. Сенiн омiрлiк кажеттiлiгiндi

Бiз ризыктандырамыз: iзгi арлылыктылыкка - натижесi!  133. Олар айтады: «шiркiн,

онын Танiрiнен бiз ушiн бiр белгi - нышан келтiрiлсе едi!» Одан бурынгы Жазба

орамдарындагы айтылганды анык нускайтын оздерiне келдi емес пе?     134.  Егер де,

Бiз онын келуiнен бурын, оздерiн кандай да бiр азаппен курытар болсак, олар айтар

едi: «Танiрiмiз бiздiн, егер, сен бiзге бiр елшi жiберген болсан, бiз албетте,

озiмiздiн осы корлыкка, маскарага, душар болганымызша, сенiн белгi - нышандарына

iлесер едiк»   135. Айт: «барi тосуда; сондыктан, сендер де тосындар, кiмнiн дурыс

жолды устанганын, кiмнiн тура сара жолда жургенiн, арине, бiлетiн боласындар.