Куран 40-суре

                40 - ГАФЫР суресi. (Меккеде тускен, 85 аят)
                Мейiрiмдi жане Рахымды  Аллахтын атымен.

     Ха. Мим.  Осы жазбанын ашылуы куштi, бiлушi Кудайдан,  2. кунаны кешiрушi,

окiнiштi таубенi кабылдаушы, жазада коркынышты,  3. оте шыдамды. Одан баска Кудай

жок: барi Оган кайтарылады.  4. Кудайдын белгi - нышандары жонiнде, тек, сенiмсiздер

гана дауласады; Олардын осы жердегi натижелi пысыктыктары сенi арандатпасын. 

5. Олардан бурынгы Нухтын елi жане олардан кейiн келген буындар да жалгандыкты

касарыскан куйлерiнде устанган;  сол рулардын аркайсысы, онын устiне устемдiкте

болулары ушiн, оздерiне келген елшiлерге карсы ой курастырган: олар акикатты

жалгандыктарымен тойтару ушiн, онымен таласка кiрiскен; алайда, Мен оларды колга

алдым да, сонда, Менiн азабым кандай болды екен!  6. Осылайша, сенiмсiздердiн

устiнен сенiн Танiрiннiн созi  акталды; олар отта азап шегетiн болады.  7. Кудайдын

аршысын котерiп жане онын айналасында озiнiн Танiрiне мадак айтатындар Оган сенедi,

Одан, сенушiлер ушiн кешiрiм сурайды. «Танiрiмiз бiздiн! Сен барiне озiннiн

мейiрiмiндi жаясын жане озiннiн бiлiмiндi; Озiне окiнiштi жалбарынатындарды жане

Сенiн тура жолынмен журетiндердi кешiре гор, оларды тозактын азабынан куткара гор! 

8. Танiрiмiз бiздiн! оларды    Озiн  уаде  еткен Пейiш  бактарына  енгiз  жане 

олардын  акелерiнiн,    олардын жубайларынын, урпактарынын, жаксылык жасаушы

болгандарын; ойткенi, Сен – куштiсiн, данасын.  9. Оларды Озiннiн балекеттерiннен

сактай гор!: Сен, сол кунi кiмдi балкетiннен арылтсан: сол Сенiн мейiрiмiнде болады:

ал, ол – зор iзгi игiлiк»  10. Сенiмсiздерге айтылатын болады: «сендер ушiн Кудайдын

жеккорiнiшi, сендердiн бiрiне - бiрiннiн жеккорiнiштерiннен артык; сендер сенiмге 

шакырылгандарында оздерiн одан бас тарттындар»  11. Олар айтады: «Танiрiмiз бiздiн!

Сен бiздi екi марте олтiрдiн жане бiздi екi марте тiрiлттiн: озiмiздiн куналарымызды

мойындаймыз; осыдан шыгу ушiн, кандай да бiр жол бар ма?»  12. Бул сендерге,

оздерiне Кудайдын жалгыз екендiгi унделген кезiнде, сенiмсiз болып кала

бергендiктерiн ушiн, ал, сендер оздерiне Оган ортактастыргандарын туралы

айтылганында, сендер оган сенушi болдындар: билiк ету - аса жогаргы, улы, Кудайга

тиесiлi»  13.  Ол сендерге, озiнiн белгi - нышандарын корулерiне мумкiндiк бередi

жане оздерiне коктен омiрдiн кажеттiлiгiн жеткiзедi: алайда, бунымен, тек, Оган

окiнiштi жалбарынатындар гана угыныса алады.  14. Сондыктан, сенiмсiздердiн

карсылыктарына карамастан, Ол ушiн iзгi арлы iстерiндi шынайы орындаумен, Кудайга

жалбарынындар.  15. Озiнiн улылыгында аса жогары дарежелi биiктiктегi аршынын

Иегерi, озiнiн еркiмен, озiнiн кулдарынын кiмiне каласа, соган  Рухты тусiредi:

кезiгетiн кун туралы ескерту ушiн,  16. олар келгендерiнде, Кудай ушiн олардын ешбiр

жасырындылыгы болмайтын кун туралы. Сол кунi, патшылык билiк кiмге тиесiлi болады?

Жалгыз – кахарлы Кудайга!  17. Сол кунi, арбiр жанга озiнiн иемденгенi ушiн кайтарым

болады; ол кунi бурыстык болмайды: ойткенi, Кудай есепте жедел. 18.  Бул кунге

катысты, оздерiне кенеттен, жандары комейлерiне тыгылатыны жайында  угындыр.

19. Сенiмсiздер ушiн шынайы дос та, ынталы арашашы да болмайды.  20. Ол, коздердiн

сайкалдыгын жане кокiректердi ненiн басып туратынын бiледi.  21. Кудай акикатты

билiк етедi; ал, олардын Кудайдан тыскары жалбарынатындары ештененi саралай алмайды:

ойткенi, тек, Кудай гана – естушi, корушi.  22. Осылар сол жерлерден  отпедi ме жане

оздерiнен бурынгы болгандардын сонынын кандай болганын кормедi ме? Олар оздерiнiн

куштерiнде жане оздерiнiн жердегi iстерiнде булардан горi мыгым болган; бiрак, Кудай

олардын куналары ушiн, оларды азаптады жане  оларды оздерi ушiн, Кудайдан коргаушы

болмады.  23.  Оларга солай болганы, оздерiне елшiлер анык далелдермен келгендерiнде

оларга сенбедi,  сондыктан да, Кудай оларды жазалады: Ол – куштi, жазада катал. 

24. Бiз Мусаны озiмiздiн белгi - нышандарымызбен жане анык окiлдiкпен жiбердiк, 

25. Пергауынга, Хаманга, Карунга, бiрак, олар айтты: «ол сикыршы, жалганшы» 

26.Ол оздерiне Бiздiн акикатымызды корсеткенiнде, олар айтты: «онымен бiрге

сенгендерден, улдарын олтiрiндер жане олардын айел жыныстыларын тiрi калдырындар»

Бiрак, сенiмсiздердiн  жауыздыктары натижесiз.   27. Пергауын айтты: «менi

калдырындар, мен Мусаны олтiремiн; ол озiне комекке, озiнiн Танiрiн шакырсын; мен

онын сендердiн сенiмдерiндi озгертулерiне мажбурлеуiнен, алде, онын осы жерге жойкын

бакытсыздык таратуынан коркамын»  28. Муса айтты: «есеп беретiн кунге сенбейтiн,

кандай да бiр такаппардан менiн корганышым, менiн Танiрiмнен жане сендердiн

Танiрiннен»  29. Озiнiн сенiмiн жасырып журетiн, Пергауыннын аулетiнен болган,

сенушi бiреу айтты: «тек кана, «Менiн Кудайым, менiн Танiрiм» дегенi ушiн гана, 

оздерiннiн Танiрiннен анык далелдердi акелген кiсiнi олтiрмекшiсiндер ме? Егер де,

ол жалгандыкты айтса, онын жалгандыгынын балесi озiне болады; ал, егер де, ол

адiлеттi болса, онда, осынын ескерткен кауiптерiнiн бiрденесi оздерiне келiп

журмесiн; ойткенi, Кудай еркiнсiгеннiн, жалганшынын жолбасшысы емес.  30. Елiм

менiн! бугiнде билiк сендерде жане сендер осы жерде билеушiсiндер; алайда, Кудайдын

кахары оздерiне тонсе, сендердi кiм одан куткарып калады?» Пергауын айтты: «мен

сендерге озiмнiн коргенiмдi гана ерiктi етемiн: сендердi озiм тура жолмен алып

шыгамын» 31.Сонда, алгi сенушi айтты: «елiм менiн! мен сендер ушiн, ой

курастыргандардын кунiнде болганнын, сендерге де келуiнен коркамын,  32. тура,

Нухтын, Гадтын, Самуд елдерiне келгенi сиякты   33. жане олардан бурынгы

болгандарга, арине, Кудай оздерiнiн кулдарына кысастык каламаса да.  34.Елiм менiн!

сендер ушiн зарлы болатын куннен коркамын,  35. сол кунi оздерiннiн керi

карауларыннан. Онда, сендердi Кудайдан  коргаушы ешкiм болмайды: Кудай кiмдi

адасушылыкка енгiзсе, онда, оны ешкiм тура жолга алып шыкпайды.  36. Осыдан бурын

да, сендерге Жусiп те, анык нускаулармен келген; бiрак, сендер ол туралы, немен

келгенiне куманда калгансындар;  ал, ол олгенiнде: «одан кейiн Кудай елшiлер

шыгармайды» дегенсiндер» Кудай озiнiн ойында еркiнситiндердi, куманшыларды, осылайша

адастырады.  37. Кудайдын белгi - нышандары жайында, оздерiнде окiлдiк кукысы

болмаса да таласатындар, Кудайга жане сенушiлерге оте жеккорiнiштi: сондыктан да,

Кудай арбiр дандайсушынын, касарысушынын журегiн морлеп тастаган.  38. Пергауын

айтты: «Хаман, маган мунара сал, менiн мына биiктiктен жогары болуым ушiн, 

39. коктiн биiктiгiне, Мусанын Кудайына жететiндей: мен оны жалганшы санаймын» 

40. Пергауын осылайша, озiнiн залым iстерiмен арандатылды жане жолдан адасты.

Пергауыннын жексурындыгы, тек, озiнiн - озiн жоюына гана болды.  41. Сенушi

айтты: «отандастарым менiн! маган iлесiндер, мен сендердi тура жолмен алып шыгамын. 

42. Отандастарым менiн! осы казiргi омiр,  тек кана, уакытша улес; ал, болашактын

омiрi туракты мекен.  43. Зулымдык жасаушыларга, тек, сондай гана кайтарым болады;

ал, кандай да бiр ер адам, немесе, айел адам жаксылык жасаса, сенушi болса, ондайлар

жумакка кiредi жане онда,  барiне  есепсiз  улесте болады.  44. Елiм менiн! мен

сендердi калайша оздерiннiн куткарылуына шакырмаймын, сендер  менi  оттагы  азапка 

шакырып  тургандарында?  45.  Сендер  менi   Кудайдын алдында арсыздыкка

шакырасындар, мен бiлмейтiн Оган коскан ортактастарына; ал, мен сендердi Куштiге,

кешiрушiге сенуге шакырамын.  46. Куман жок: сендердiн менi оган шакыратындарын, осы

казiргiде де жане болашактын алемiнде де, шакыруга лайыкты емес. Бiздiн Кудайга

кайтарылатынымыз да, арсыздардын отта касiрет шегетiндерi де, кумансыз.  47. Уакыты

келе, сендер менiн айткандарымды естерiне аласындар; ал, мен озiмнiн iсiмдi Кудайдын

еркiне беремiн; ойткенi, Кудай озiнiн осы кулдарын корушi»  48. Кудай, оны озiнiн

балесiнен, олардын оган карсы ойластырган зулымдыгынан куткарып калды; ал,

Пергауыннын елi касiреттi азапка душар болды,  49. оздерi кундiз - тунi енгiзiлетiн

отка. Сагат орнаган кезiнде, сонда айтылады: «Пергауыннын елiн ен касiреттi азапка

салындар!»  50. Мiне, олар оттын ортасында, озара айтысады:  карапайым адамдар, бай -

манаптарга айтады: «бiз оздерiннiн сондарыннан iлесушi едiк; ендi сендер осы оттагы

азаптан озiмiздi куткара аласындар ма?»  51. Бай - манаптар айтады: «Бiздiн барiмiз

осындамыз; Кудай озiнiн кулдарына билiгiн жасады»  52. Отта болгандар, тозактын

сакшыларына айтады: «Осы азаптын, бiз ушiн бiр кунге болса да женiлдетiлуiн

оздерiннiн Танiрiннен сурап корiндершi»  53. Олар айтады: «сендерге Кудайдан корнеу

далелдерiмен елшiлер келмедi ме?» Олар айтады:  «иа» Аналар айтады: «онда, оздерiн

сурап корiндер» Бiрак та, сенiмсiздердiн жалынышы Кудайга барар жолында жогалып

кетедi.  54. Расында, Бiз озiмiздiн елшiлерiмiзге жане сенушiлерге, осы омiрде де,

олар Бiздiн алдымызда куалiкке тургызылатын кунi де, комектесемiз.   55. Сол кунi,

арсыз болгандардын кешiрiм сураулары пайдасыз болады; сонда, оларга каргыс, сонда,

оларга касiреттi турак. 56. Бiз бiркездерi Мусага, Исрайылдын улдары ушiн басшылыкты

жане муралыкка Тауратты жеткiздiк – ойланатындар ушiн, басшылык жане нускау.

57. Сабырлы тозiмдi бол, ойткенi, Кудай уагдасына сенiмдi; Кудайдан озiннiн

куналарына кешiрiм сура жане озiннiн Танiрiне ертелi - кеш мадак жолда. 58. Кудайдын

белгi - нышандары оздерiне берiлмегендiктен, каукарсыз бола тура дауласатындардын

журектерiнде, тек, такаппарлык кана бар; олар коздегендерiне жете алмайды, ал, сен

болсан, озiне корганышты Кудайдан iзде. Ойткенi, Ол - естушi, корушi.  59.  Коктер

мен жердi жарату адамдарды жаратудан артык; алайда, адамдардын кобiсi оны бiлмейдi. 

60. Сокыр, корушiге тен емес жане сенушi, жаксылык жасаушы, зулымдык жасаушыдай

емес: сендер осы туралы аз ойланасындар.  61. Расында, сагат орнайды, ол – кумансыз;

алайда, адамдардын кобiсi осыган сенбейдi.  62. Сендердiн Танiрiн айтады: «Маган

жалбарынындар жане Мен де сендерге назарлы боламын; расында, озiнiн такаппарлыгымен

Маган бас июден бас тартынатындар, корлыкты болган куйлерiнде тозакка енедi. 

63. Кудайдын озi, тундi сендердiн тыныгауларын ушiн орнаткан жане де, кундiздi 

сендердiн  коре  алуларын  ушiн;   ойткенi, Кудай  адамдар  ушiн жомарт, алайда,

адамдардын кобiсi осыган шукiрсiз.  64. Мiне, Кудай сендердiн Танiрiн – барлыгынын

жаратушысы, Одан баска «кудай» жок. Сендер кандай санасызсындар!  65. Кудайдын

белгi - нышандарын жокка шыгарушылар да санасыздар.  66. Жердi оздерiн ушiн туракты

мекен еткен, ал, коктi кумбез еткен, Кудай сендерге артурлi бейне берген жане сол

бейнелерiндi коркем еткен; оздерiне тойымды рызык болген, сендердiн Танiрiн – Кудай

осындай; Кудай iзгi баталы, алемдердiн Танiрi!  67. Одан, тiрi болган Одан

баска «кудай» жок. Сондыктан, Ол ушiн шынайы турде iзгi арлы iстер iстеп, Оган

жалбарынындар. Алемдердiн Танiрi, Кудайдын данкы арта берсiн!  68. Айт: «Маган,

озiмнiн Танiрiмнен, озiме анык нускаулар келгеннен кейiн, менiн Кудайдан тыскары,

сендердiн жалбарынатындарына бас июiме тиым салынган; менiн, алемдердiн Танiрiне бой

усыныуым буйырылган»  69. Ол сендердi саз балшыктан жараткан, сосын, урыктан

жараткан, сосын, уйыган каннан, сосын, оздерiннiн толык жаска жетулерiн ушiн, саби

кылып шыгарган, ал, кейiннен, шал болуларын ушiн; сендердiн iштерiнде уакытынан

бурын олетiндерiн бар жане уйгарылган мерзiмге дейiн жетiп, омiр суретiндерiн. Бул

сендердiн ойлана алуларын ушiн.  70. Ол тiрiлтедi жане олiк кылады: Ол ненiн болуын

каласа, оган   тек, «бол» деуi гана, сонда, ол болмыс болады. 71. Сен, сондайлардын:

Кудайдын белгi - нышандарына карсы дауласатындардын,  72. жазбаны жалган

санайтындардын жане Бiздiн елшiлерiмiздi немен жiбергенiмiзге кандай  пысыкты

ширактыкта екендерiн кормейсiн бе? Олар онысын таяуда бiлетiн болады.  73. Олардын

мойындарында бугау жане шынжырлар болып, оздерi лаулаган отка суйретiлгендерiнде,

сонда, оздерiн жалын кушкан кездерiнде.  74. Онда оларга айтылады: «оздерiннiн

Кудаймен тенестiргендерiн кайда?» Олар айтады: «олардын кайда екенi бiзге беймалiм;

жане де, бiз бурын да ешкiмге жалбарынган емеспiз!» Кудай сенiмсiздердi, осылайша

адасушылыкка енгiзедi.  75. Сендердiн жер бетiнде орынсыз, ойран - топыр

конiлденгендерiн ушiн, дандайсыгандарын ушiн,  76. тозактын какпасынан кiрiндер жане

онда гасырлар бойына калындар.  Такаппарлардын турагы неткен касiреттi.

77. Сабырлы, тозiмдi бол, ойткенi, Кудай озiнiн уагдасына сенiмдi; Бiз саган оларга

уаде еткенiмiздiн бiразын корсетемiз бе, алде, озiне каза жiберемiз бе, олар Бiзге

кайтарылатын болады.  78. Бiз сенен бурын да елшiлер жiбергенбiз (Бiз, олардын

кейбiрi туралы озiне ангiмелеп бергенбiз, ал, кейбiрi туралы Бiз саган айтпадык):

елшi кашан да, небiр белгi - нышанды келтiрсе, ол, тек кана, Кудайдын еркiмен

болады: Кудайдын буйрыгы келген сатте, ол дал жасалынып турады, ал, сонда, оны

жалган санайтындар жойылып отырылады.  79. Кудай – сендерге малдарды багындырды,

сендердiн кейбiрiне мiнiп журулерiн ушiн, ал, озгесiн жеулерiн ушiн,  80.  жане

баскаларында сендер ушiн  пайда  бар, солар  аркылы   конiлдерiннiн  калагандарына 

кол  жеткiзулерiн  ушiн: сендер олармен кемедегiдей жол - сапарларда боласындар. 

81. Ол, озiнiн белгi - нышандарын сендердiн алдарында осылайша айкындайды: Кудайдын

белгi - нышандарынын кайсысын жокка шыгарасындар?  82. Солар осы жерлермен журмейдi

ме жане оздерiнен бурынгы омiр сургендердiн сонынын кандай болганын кормейдi ме? 

Олар булардан сан жагынан кобiрек болган, оздерiнiн куш - куаттарында,

ондiрiстерiнде молшылыкты болган; бiрак, олардын дуние коныздыктары оздерiне жардем

ете алмады.  83. Оларга анык нускаулармен елшiлер келген кездерiнде, олар оздерiнде

бар бiлiмдерiмен мактанды да, оздерiнiн ненi келемеждегендерi оздерiн колга алды. 

84. Олар Бiздiн кахарымызды коргендерiнде, сонда айтады: «бiз Кудайга сенемiз, Онын

жалгыз екендiгiне де жане де, осыдан бурын да, Оган коскан ортактастарымызды жокка

шыгарамыз»  85. Бiрак, оздерiнiн устiнен тонген Бiздiн  кауiпымыздан кейiн, олардын

сенiмдерi оздерi ушiн ешбiр пайдасыз. Озiнiн, бул кунде жок кулдары арасындагы

Кудайдын жолы кашан да осындай. Сенiмсiздер осылайша курдымга кетiрiлген.