Устаз батасы

Ат туягын тай басар.
Келді кезін коштасар.
Білген сайын білім жок.
Журегін мен акылын,
Сонда гана достасар.
Бата алганын орынды,
Есінде болсын аркашан,
Батадан бурын антын бар.
Анттан бурын сертін бар.
Осылардан бет бурсан,
Арылмайтын дертін бар.
Ант-ісіне адалдык.
Сурайтын оны халкын бар.
Серттен аркім суралар,
Кияметке жеткенше,
Орындайтын еркін бар.
Жолын болсын шырагым,
Істеген арбір жаксы ісін,
Бул дуниеде парызын.
Ол дуниеге карызын.
Есек жолын іздетпей,
Уйреттім аркез нар ізін.
Кызмет ет халкына. 
Адет, гурып, салтына.
Дінгегі бол дініннін,
Ерікті, алде еріксіз,
Бас бурарсын шартына.
Ісіне болгын сабырлы,
Адал болгын антына.
«Пайда кунем болам» деп,
Урынып журме карагым,
Арамзанын наркына.
Арине аркез карарсын,
Парасатын мен паркына.
Жокты кайдан табарсын,
Оралсанда артына.
Білім менен болганмен
Белмесен егер меженді,
Бола алмассын нар тулга.
Киын кыстау кез туса,
«Кудай озін онда» деп,
«Аруак озін колда» деп,
Казакша былай айтканда,
Арка суйеп турарсын,
«Казак» деген халкына.
Устазыннын кадірін,
Сонда гана білерсін,
Бірак колын жетпейді,
Руксат жок артына.
Кандай жагдай болса да,
Киндыктан тартынба.
Кара нар гана арналган,
Жук ауырын артуга.