Жесiрга бата

Жарын ажал жалмаган.
Жесірлік кімнен калмаган.
Камыкпагын карагым,
«Тустім» деп ерте арбадан.

Жарылкаса Жараткан,
Муратына беттейсін.
Басыннан отіп кара аспан,
Жарык кунге жеткейсін.

Олгенменен олмек жок.
Жасыл желек коктейсін.
Бул жалганда жабыркап,
Мунаюмен отпейсін.

Етегін устап жаксынын,
Жалгассын асыл арманын.
Жол корсетсен жаманга,
Шайнаулы калар бармагын.

Саргайган жетер муратка.
Коп алі алда алмагын.
Бала шаган ер жетіп,
Болсын  жасыл орманын.

Агайын туган туыстын,
Екі ортасын жалгагын.
Туганынмен сыйлассан,
Касында болар корганын.

Жетімдік ешкім кормейді,
Ортасында туыстын,
Жан жуымас касына,
Кокірегі куыстын.


Рецензии