Казакша нарык

Нарык келіп ортага,
Карык болдын казагым.
Нарык орнап казакша,
«Каріп» болды, казагым,
Кымыз сату, су сату,
Касіп болды, казагым.
Алмагын мен бермегін,
Тиын  болды, казагым.
Бармагын мен келмегін,
Киын болды, казагым.
Окпе жинап туысын,
Куйын болды, казагым.
Онан кетіп аруагын,
Туйін болды, кагазым.
Имансыздык курыгы,
Шалып кетті, казагым,
Урпагынды ултыннан,
Алып кетті, казагым.
Кайырымсыз біріне,
Жандар шыкты, казагым.
Бірін бірі талаган,
Андар шыкты, казагым.
Суша аракты сімірген,
Шалдар шыкты, казагым.
Шулдір-шулдір сойлеген,
Балалар шыкты, казагым.
Салем берсен ыржиган
«Небір» шыкты, карагым.
Кара халыкты тонаган,
Жебір шыкты, казагым.
Дода –дода, боянган,
Кемпір шыкты, казагым.
Озін озі танитын,
Ілім шыкты, казагым.
Даналыкты укпайтын,
Білім шыкты, казагым.
Аруагынды андыган,
Молла шыкты, казагым.
Бірен саран дурысын,
Зорга шыкты, казагым.
Дамбал киген катын мен,
Дорбан шыкты, казагым.
Ауылдагы казактар,
«Шыкпа жаным, шыкпа» деп,
Токсаныншы нарыктан,
Зорга шыкты, казагым.
Есік тугілі тесігін,
Кулыпка сап кейбірі,
Топка шыкты, казагым.
Онбай кіріп банкіге,
Карызданып той жасап,
Соттан шыкты, казагым.
Бала акені тындамай,
Жетесіз калды, казагым.
Ата-Баба карызы ,
Отеусіз калды, казагым.
Кытай кимін шокпыт кып,
Пана кылды, казагым.
Коздегені барінін,
Кала болды, казагым.
Талай ауыл иесіз,
Мола болды, казагым.
Талай жігіт турмеде,
Жала болды, казагым.
Казагымнын Рухы,
Уйыктап калды, казагым.
Арбір пенде турмысын,
Куйттеп калды, казагым.
Нагыз марка казактар,
Сиреп калды, карагым.
Жаксы, жайсан дегенін,
Мылкау болды, казагым.
Тукымы асыл борілер,
Коркау болды, казагым.
Атадан калган онерге,
Жалкау болды, казагым.
Ала аякка жем болып,
Анкау болды, казагым.
Карабайыр жабылар,
«Тулпар» болды, казагым.
Кара кустар биіктеп,
«Сункар»болды, казагым.
Патшамыздан кіна жок.
Баюна халыктын,
Інкар болды, казагым.
Айткан созін бурмалап,
Айналасын торыган,
Кулар болды, казагым.
«Ура-Ура, Алга» деп,
Куртар болды, казагым.
Казагымда каукар жок,
Баскалардын барлыгы,
Утар болды, казагым.
«Нарык» деген угымды.
Укпай калды, казагым.
Адал касіп саудага,
Шыкпай калды, казагым.
«Сауда деген сату» деп,
Арын сатты, казагым.
Ата-баба онегесінін,
Барін сатты, казагым.
Болінбейтін сыбага,
Асын сатты. казагым.
Дала, орман, тогайын,
Тасын сатты, казагым.
Далада калган каріптей,
Жаланаш калды, казагым.
Неше турлі пигылмен,
Аралас калды казагым.
«Таубене» бір келмесен,
Коп шыгар алі азабын...