Ортедi олар

Каркаралы басынан кош келеді,
Кошкен сайын агаштар бос келеді.
Орманынан айырылган кайын екен,
Молтілдеп екі козден жас келеді

Жігіттер оны кесіп белін буган,
Жанба екен осы жерде оніп туган.
Кунде ортеп айлык, байлык ушін,
Дарет алып, аракпен бетін жуган.

Анына, жанына ол сая болган,
Олкесі шобін шапсан мая болган.
Тауыннын жасыл орман шапанындай,
Булдірген, каракаты сайга толган.

Атыннан айналайын Каркаралы,
Сенен орт, бізден кайгы таркамады.
Жасылын,жанбаганын бутап жатыр,
Жаланаш каларма екен сай кабагы.

Аркада сен бір сулу коркем едін,
Кызыл жасыл жамган корпем едін.
Акындар сені талай жырлап откен,
Сан гасыр тарихы бар олкем едін.

Кім кепіл туруына сенін бір кун,
Алладан комек болса бізге шіркін.
Зейнолла имамменен дуга окыдык,
Жамагат жиылып ап жеті дуркін.

          


Рецензии