Журекте морi
Канына дейін улаган.
Озінді озін танымай,
Козінді туман булаган.
Емессін сен орыста,
Емессін сен казакта,
Мангуртсін бейшара,
Калып журген мазакта.
Жаным удай ашыйды.
Бауырымсын, канымсын,
Калай киып кетейін,
Ултымнын намысын.
Карап сенін туріне
Жай таба алмай бугінде,
Кыйналган жаннын бірімін
Урпагымнын камы ушін.
Сонымнан менін ерсенші,
Ананнын алып алгысын.
Аруак колдап турганда,
Рухына куйып нар кушін.
Корсетейін мен саган
Казактын сары даласын,
Ел коргаган батырын,
Косемін, биін, данасын.
Дуалы ауыз, аулие
Айша-бибі анасын.
Дос кылып саган косайын
Ултымнын кара баласын.
Канын болса бойында,
Парасат болса ойында,
Ажыратып аларсын,
Агы менен карасын.
Оз козінмен корерсін,
Сократын еліннін
Такиялы, сакалды,
Сауалга жауап беретін
Созіне косып макалды.
Ел іші алтын казына
Даналыгы теніздей.
Бастауына барганда,
Малдас курып отырып,
Колына кымыз алганда,
Самайдан аккан ащы тер
Бакайына тамганда,
Домбыранын ауені
Козгалтып терен ойынды,
Шымырлатып бойынды,
Баурап сені алганда,
Ананнан жана тугандай,
Мынаны сурап ананы
Сезінерсін озінде
Кеудендегі жараны.
Тегіннен келген теніздей
Булактын козі ашылса,
Рухына Рух жалгасып,
Журекее мор басылса.
Корген бір тустей сананда
Жалганнын сыры ашылса,
Косбуйірін солкылдап,
Козінін жасы шашылса.
Кырык куннін ішінде
Бабадан келіп осиет.
Акку кустын баласы
Казак деген касиет
Жауказындай кулпырып,
Кар астынан шыкканда,
Урпагы унін Бабанын
Жан танімен укканда.
Комейден шыккан ар созін,
Айналып бейне уранга,
Сиынарсын «тауба» деп,
Жауап іздеп Куранга.
Акша кардай агарып,
Айналысын сол куні
Тегі туркі жау журек,
Казак деген Уланга.
Свидетельство о публикации №211122000518