Амеркулов косемге

 «Свабода словаа» газетінде 8 караша 2007 жылгы «Свой путь» макаласына жауап ретінде кабылданыз.

«Улты жок» деп біреуге,
Халыктын жолын іздеуге,
«Шынгысханнын созі» деп,
Кул, мангурт біздерге.
Партия курып жуздерде
Акыл айтып сіздерге,
«Кошеге шык» деп даурыгып,
Кырсылык жолын іздеуге.
«Ортанда жок косем» деп,
«Руда кеткен есем» деп,
 Басшы болып «босем» деп,
Рухты алып, ту кылып,
«Монголдыкка кошем» деп.
Быксыгынды шок кылып,
Ошактын турган уш бутын,
«Екеуі жок, кесем» деп,
Кандай кузга бастайсын ?
Нурлан деген есерсок.
Ошак тузу, оты бар.
Казак деген улты бар.
«Косемі жок» деп басынсан,
Мендей  талай ул шыгар.
Ошагымнын бір буты
Білім бар ултымнын.
Ата созден нар алган,
Туркіге тугел таралган.
Онері  бар елімде,
Болаттан согып каруын,
Куміспен безеп аруын,
Домбырамен ан салган.
Діні бар онын ислам.
Азанында айкайлап,
«Аллаh біреу, куран хак»
Мешітінде жар салган.
Ошагы бутін ултымнын.
Уш тірегі тік турган.
Алаулаган жалыны,
Жауын талай буктырган.
Оз жолын торе, озінде
Айрандай уйып отырган
Халкымнын мынау ішіне,
Не сумдыгын жік урган.
(Созіне сенін кім ерер,
Болмаса ессіз жын урган).
Казактын оз жолы бар.
Косемі бар, колы бар.
Сенбесен айт, жерінді,
Жекпе-жекте жолыгар.
Казактын турма жолында
Халыктан каргыс алгандар.
Казактын жолы-сара жол,
Елімде менін талгам бар.
Балсінбендер, байгустар,
Казакка кеуде ургандар.
Баскага езу жыртысып,
Казактан бетін бургандар.
Окымысты данышпан,
«Ата жолмен» алыскан
Сан сакка бастап елімді,
аягынан шалыскан.
Шиборілер, доныздар,
Садаган кет, барыстан.
Нурсултандай патшамыз
Бір гасырда бір туган.
Шаужайына жабысып,
Тышкандай, пілмен алыскан.
Ішке кіріп жансыздар,
Уй ішінен у шашып,
Кадірін білмей кансыздар,
Жамандыкка барыскан.
Бірік десе, бірікпей,
Щалкаясын балсініп,
Куніміз сенсіз тумастай,
Не откізіп, не бердін ?
Оз терісіне сыймастай.
Кала бер коштін сонында.
Бастан борік садака.
Керіртке де куйрыгын,
Кесіп кеткен кыймастай