Агама женгем...
Агам мен женгем
Алдына токтім жырымды.
Даптерді ашып,
Шашуын шашып,
Казаки біліп ырымды.
Созімді курап,
Байгазы сурап,
Актардым ішкі сыпымды.
Баягы кезім,
Балалык сезім,
Окпемді алып колыма.
Окыдым жондеп,
Матінін ондеп,
Бата сурап жолыма.
Кекиіп женгей,
Шай-пайын демдей.
Турып кетті орынан.
Агам да ах –деп,
Ауырдым ух-деп,
Жонелді аксап сонынан.
«Отіпті айлан,
Урладын кайдан,»
- деді де, кулді орайлап.
Кезіндей шалдын,
Отырып калдым.
Дастархан басын карайлап.
«Дурыс» деп ага,
«Жаксы» деп бага,
Абылай карсы отырган.
«Баспага шыкса,
Баскалар укса,
Боламын» деп окырман.
Пигылын байкап,
Басымды шайкап,
Казакка кайта іркілдім.
Жок болса бермес,
Бар болса кормес
Агайын деуі шіркіннін.
Свидетельство о публикации №211122000560