У абдымках шыпшыны
У якiх нiбы зоркi заззялi,
Ты - прыгажосць i бадзерасць начэй,
Якiя спакой ад мяне пахавалi.
Ты - шлях залаты,ты - мае захапленне,
Праменьчык, сярод чорных хмар.
Адзiная...
Ты, як жыцце i знiкненне,
Я душу сваю для цябе захавау.
Глядзi, як блiшчаць, у небакраi, абшары
У iх столькi радасцi, волi,
А што у мяне?
Нездзяйсняльныя мары...
Ды сэрца разбiтае болем.
Свидетельство о публикации №212010800316