Заспакою цябе, як дзіцятка,
На заснулые зоркі гляджусь...
Без цябе не магу я і дзення,
Бо к цябе, як заўсёды, вярнусь.
Сэрца дыха з табою спакоем,
Каб аддзячыць, дык вось што зраблю:
Я табе прыхілю неба лета,
Неба цэлае я прыхілю.
І схаваю, в праменнях прагрэтым,
Быццам в коўдры, я в небе цябе...
Дарагая мая, в свеце гэтым
Ты блакітнае шчасце маё...
Каля сну твайго буду на варце, -
Каб яго не парушыў ніхто...
Не же, мне яшчэ класціся рана! -
Для цябе верш пісаць будзе хто?
сакавік 2012,
Браціслаў Лібэртус
Пераклад з украінскай мовы: http://www.proza.ru/2012/03/17/1502
Заспакою цябе, як дзiцятка... бел
© Copyright: Братислав Либертус Новинки, 2012
Свидетельство о публикации №212031701554
Свидетельство о публикации №212031701554
Рецензии