Кот Рыжык -рыбак. На белорусском языке

 

Аднойчы  быў  такі  выпадак.
Жыццё даруе  шмат  загадак !
Маці кажа:  “ Хто дзе з  вас сягодні  быў ?
На  рыбалку  хто  хадзіў ?
Ч аму рыбу, што  паймалі,
К  месцу  не  ўпарадкавалі !
Рыжык  на  ганачку  сядзіць,
Адзін  хвост  ўжо тырчыць!”
    Не  сталі мы  ужо тут  спрачацца,
    Факт  ёсць  факт, куды  дзявацца?
    Між сабой пераглянулісь,
    З  цікавасцю  ўхмыльнулісь.
Ўродзе  ні  хто , ні  дзе , ні  быў,
Адкуль  шчупак сюды прыплыў ?
Паразмаўлялі  й забыліся.
Сваёй  справай  заняліся.
      Праходзіць  дзень, другі  і  трэцці,
      Цяплынь  стаіць , і  сонца  свеціць.
      Прагнаўшы  ўсю  скаціну   ў  поле,
      Спаць гаспадыні  не лажацца .
Парнога  малачка  попіўшы,
Пайшоў  ў  луг кот  ,патусавацца.
Дак  сонца  ўжо паднялось  вышай,
Прагрукатаў   камень , ізноў па  крышы.
     Ганю  я  стада  сваё  ціха,
     Як лёгка  зранку  ў  лузе  дыхаць !!!
Хвілін  15 , як прагнала  ,
Чамусці   стада маё  стала.
Падняло  гвалт , ў рассыпную  .
Карціну  бачу  я  такую.
     З  лагчыны  кот  наш  выбягае  ,
     Па  пераду   дуга  скакае .
     Нічога  я  тут  ні пайму ,
     Адкуль  дуга  гэта , чаму ?
На  сцежку  стада  выруляе,
Спужалісь , бягуць , між  сабой абмаўляюць  .
Падыхожу  пабліжай ,і  что  я  тут  бачу  ?
Дык  Рыжык -кот , тут  наш  рыбачыць !
     Даўно вада  на  лузе  спала.
     Трава  вакол  павырастала .
     Вада  ў  лагчынах  дзе – ні – дзе ,
     Куды  дзявацца той  вадзе ?
Ў лагчынах рыбка  заставалась,
Што  ў  палаводзе  загулялась.
Старыя  рыбкі  разумней ,
З  вадой пабеглі  ўсе  далей.
    А  моладзь  вопыту   не  мае ,
    Назад узор  свой  не кідае ,
    Вось  і  прыйшла  яна , бяда.
    Зусім павысахла  вада .
         Дык наш каток  гуляўшы  ўвечар ,
         Штось  тут  цікавае   прымеціў .
         Малачка  зранку  палакаў ,
         Ды  на  рыбалку   пачасаў .
Сядзеў  ў воддаль , цікаваў ,
Як  шчупачок  там  гарцаваў .
На  харчах  тут раздабрэў ,
Каго мог , ўсіх  паеў  .
   Кожны  дзень вада  спадае  ,
   Што тут  добрага  чакае?
   А  наш Рыжык ні дурак,
   Хай  йшчэ падкорміцца   шчупак !
      У ваду  па  вушы  кот  забрыў .
      Лапай  рыбку  падчапіў  .
      З   усёй  сілы , што  ён  мае ,
      Рыбку  ўгору   падкідае.
Чуе  побач  бег  гусей,
Не драмі  , хапай  хутчэй !
А  то  гусі прабягуць  ,
Дык  ўсю  рыбачку  спугнуць !
   Вось  каток  наш  узлаўчыўся  ,
   Лапай  ў  шчупака  ўчапіўся  ,
   Ды  другою  падмагае ,
   Да  берагу  падпраўляе .
Шчупак  такога  не  чакаў,
Ужо на  беразе  скакаў .
Я  Рыжыку памагла  ,
Ўзмірыла  шчупака  !
         Вось такі  ў  нас быў  каток  ,
         Як  сапраўдны    рыбачок  !
         Разгадаць  цяпер  ўдалося  ,
         Што  еў  Рыжык  на  парозе  ,
Потым  мы  ў лажок пайшлі  ,
Шчупакоў  двух здабылі .
І зварыла  маці  юшку  !
Дзякуй   нашаму   Рыжушку !

           апрель   2012  года