Няўдача. І сёння няўдача –
Яшчэ адзін крок да бяды!
Сяджу ля акна я і плачу:
Ізноўку пайшоў ён ТУДЫ!
І вочы заплюшчваць дарэмна,
Заплюшчыш – ясней паўстае:
Дарункаў панёс абярэмак
Каханы мой муж да ЯЕ!
Дарункі ж якія, вядома, –
Шампуні і фарбы – ого!
Ох, прыйдзе зноў позна дадому
Ён з дома другога свайго.
Любуецца ёю адною,
Пылінкі здымае з яе,
Са мною ж… Ні слова са мною,
Нібы мяне не існуе.
І крэм маладзільны купіла,
І бровы падкрэсліла я,
А ён, мой каханы і мілы,
Саперніцы шэпча імя.
Ох, дзеўкі, парэжу я шыны
Саперніцы гэтай – машыне!..
__________
Саперница
© Copyright: Валентина Кадетова, 2012
Свидетельство о публикации №212052600831
Свидетельство о публикации №212052600831
Рецензии