Пузыревскому Анатолию Анатольевичу сводному брату

Дарагі  браточак   Толя  !
Не турбуйся  больш   ніколі   !
Як  дазналісь  ,  што   ты  брат  !
Пузырэўскіх  род  бый  рад  !
    Усе  мы  сестры   былі  рады  !
    Большай   не  было  награды  .
    Яшчэ  й  Толем   зваўся  ты .
   Як  наш  татка   дарагі  .
Так  гардзілісь  сваім  братам  !
Усім расказвалі  заўзята  ,
Што  ў  нас  ёсць   брацік – Толя!
Так  насілісь  мы датоля .
    Покуль  не  сказаў   нам  хтосці ,
    Што  ёсць  сын  яшэ  і  ў  Косці  .
    Зваўся  той  хлапчына     Вася  ,
    Ну  і  род  такі  ўдаўся !
Хлопцы  ўсе  не  кепскія  ,
Гэтыя  Пузырэўскія  !
    А   калі  зрабілі   фота  ,
   Ўсе  пыталі  : “ Гэта    хто –та  ?”
“   Гэта  брацік  !  Вы  не   зналі  !”-
    Ўсе  мы  з  гонарам  казалі  .
А  калі здараўся  спор  ,
Між  дваюрадных  сясцёр…
Былі  слёзы  ,быў  і  смех  -
А наш  Толя  -  лепей  ўсіх  !
    Таму  ж  Толя  не  турбуйся  ,
    Лепей  поцяплей  абуйся  .
    Ды  ў той  сталіцы  БАМа,
    Грай  частушкі  !  Чуда  прама  !
Да  ў  нас  с  табою  ,братка  ,
Пісаць  вершы,  ёсць  задаткі .
Жалка  што  не  ведаў   і тата,
Пра  таленты  сястры  і  брата  .
   Дакумент  той  беражы  .
   Гэта  бацькоў  нашых  жызнь.
   Як  тую  зяніцу вока  .
   Бо  яны  ўжо  “далёка”  .
Ўсё  што  ад   бацькоў  засталась  ,
Гэта ж  нам  такая  маласць  !
Такі  ім  быў   ў  жыцці   лёс  ,
Суддзя   ім хай  будзе  Бог  !
    Дык здаровы будзь і  руплівы  ,
    І Дай  Бог, каб  яшчэ  шчаслівы!
    Каб   ты  з  гармошкай  не  серчау,
    І  не  адзін  прыз   атрымаў  !
Все  што  ёсць – бяры  на  мушку  !
Сачыніш    потым  частушку !
Што  ні  так -  прашу  прбачэння .
Виншую  цябе  з  Днем  твайго Нараджэння !
       1993  год