Рахпар Кудiретоллакызы Мукашбековага арнау

Аспаннан акша жауса сенер едім,
Аскарга ай конса да сенер едім.
Ал женгей алпыс жаска келді десе,
Сенбедім, досым озін не дер едін?

Акпанда коктем шыкса сенер едім,
Алтайдан алтын кошсе сенер едім.
Ал женгей алпыс жаска келді десе,
Сенбедім, сене алмадым не дер едім?

Не десен баріне де сенер едім,
Мумкін деп барі омірде елер едім.
Тек кана, женгем ушін алпыс артык,
Отызды ойланбастан берер едім.

Женгемнін тані тугіл, жаны сулу,
Достарга киын емес оны угу.
Агамыз айлап калай ашыгады,
Болмаса женгемізде сондай жылу.

Женгеміз шынында да бакытты жан,
Жаятын куліп кушак уакыт алдан.
Кыздары, куйеу бала, немерелер,
Силайтын курак ушып жан-жагынан.

Жаксы кыз табады екен елден пана,
Болса егер, тарбиелі оскен орта.
Женгеміз самрук кус канаты жайган,
Бір ушы сонау жаткан Еуропа.

Кыз оссе жагадагы кундыз екен,
Айналан секілді бір гулді мекен.
Женгемнін картаймайтын бір себебі,
Тяншынын сегізінші жулдызы екен.

Жалыны жулдыздардын ортаймайды,
Сондыктан олар мулде картаймайды.
Женгеміз сол жулдыздын бірі емес пе,
Жузінен еш уакытта нур таймайды.

Женгем-ау кутты болсын туган кунін,
Кашанда жайнап турсын коніл гулін.
Бар бакыт баршанызга мен тілеймін,
Бул менін жан дауысым, журек унім.

Озінізді курметтеп, кадірлейтін кайныныз: Кастер Саркытханулы. 5 казан 2012 жыл, Мерей ауылы, карасай ауданы