Акырзаман бола ма? Акырзаман деген не?

99 – ЗІЛЗАЛА СУРЕСІ

Аса камкор, ерекше мейірімді Алланын атымен бастаймын.

1. Жер екіленіп дірілдеп сілкінген сатте,

2. Озінін ішіндегі жугін устіне котарып тастаганда,

3. Адам баласы (шарасыздыктан) : «Буган не болды? », – дегенде,

4. Сол Куні –

Жер озінін хабарламасын хабарлайды,

5. Озінін Жаратушысынын ашылуымен.

6. Сол Куні –

Адамдар болек-болек топтанып,

Ентелеп жугіреді.

Оларга жердегі істеген барлык кылыктары корсетіледі.

7. Кім, тозаннын туйіріндей кайырымдылык жасаса, оны Кореді!

8. Кім тозаннын туйіріндей зулымдык жасаса, оны да кореді.

КОРАН перевод смыслов и комментарии Иман Валерии Пороховой. – 8-е изд. – М. РИПОЛ классик, 2005. – 800 с. Сура 99. стр 632. (Аударган асет Мукашбеков)

«Алапат жер сілкініс, зілзала мамыр айында, Сатурн Тауешкіде (Козерог) , Юпитер мен Меркурий Торпакта (Телец) , Венера Шаянда (Рак) , Марс Бикеште (Дева) болады. (осы уакытта) жумырткадан улкен буршак жауады».

(Нострадамустын болжауы).

– Акырзаман дегеніміз не? Акырзаман бола ма?

– Нострадамустын болжамы бойынша акырзаман 3797 жылы болады.

Алла Тагала алемдi жаратады, белгiлi бiр уакыт аралыгында онын омiрiн сактап, уакыты бiткенде оны кайтадан жояды. Сонан кейiн букiл агым (процесс) кайтадан басталады. Сойтiп Алла Тагаланын амiрiмен бул материалдык алем бiресе жойылып, бiресе кайта пайда болып, уздiксiз алмасып отырады. Мунын озi материалдык алемнiн мангiлiк, бiрак озгерiп, алмасып отыратынын корсетедi.

– Акырзаман болганда кайда кететінімізді біз білемізбе, алде білмейміз бе?

– уйыктаган уакытымызда кай тунгиыкка шомамыз, бізбен не болады, кайда болатынымызды да білмейміз. Сол сиякты акырзаман болганда кайда кететінімізді де білмейміз. гарыштын акырзаманнан кейін кайтадан пайда болуы кун мен туннін алмасуы таріздес агым.

– Галамшардын кайта пайда болуын калай тусіндірер едініз?

– Галамшардын пайда болуы – танертен оянып, корінетін алемнін тус кезіндегі каркынды іс-арекеті мен козгалыстын ымырт жабылгандагы токтауы. Акырзаман болып тіршілік толык немесе жартылай жойылганда барлык жан иелері Жаратушынын денесіне сінеді де, келесі галамшар пайда болганша білінбеген куйде болады. Жаратушынын кудіретімен мангілік осылайша кезек-кезек алмасып жалгаса береді.

 

//Сукуйгыш (водолей) дауірі адамга не береді? //

50 – КАФ СУРЕСІ

Аса камкор, ерекше мейірімді Алланын атымен бастаймын!

1) Каф. Биік дарежелі куран атымен ант етемін!

2) Оздерінін арасынан шыккан ескертуші келіп сактандырганда, сенбеушілер: «Бул – ерекше танкаларлык екен! », – деді.

3) Калайша біз олгеннен кейін кайта тірілеміз? Булай болуы мумкін емес!

4) Жердін олардан не алатынын Біз білеміз жане бул Кітапта сактаулы.

5) Бірак, олар акикатты отірікке балады, акикат айкындалганда естері шыгып не істерлерін білмей жур.

6) Біз тобелеріндегі аспанды калай курап арлегенімізге карамаган ба? Онда сызат жок.

7) Біз жерді жайганда, танкаларлык тауларды тургызып, жер бетіне турлі-турлі кайталанбас коркем осімдіктерді жуптарымен осірдік.

8) Бул Аллага бет бурган арбір пендеге тусіндірілу жане есінде тутып журуі ушін.

9) Біз бау-бакшаны осіру жане егістіктін онімін жинап алу ушін аспаннан берекетті жанбыр жаудырдык.

10) Жемістері бутактарында осетін биік курма агаштарын.

11) Пенделерінін тамактары осындай. Біз осылармен олі жерді тірілттік. Корден шыгу да осылай болады!

12) Осы кезге дейін Нух пайгамбардын халкы, Рас тургындары жане Самудттар оны отірікші деді.

13) Гадтар, Пергауын елі жане агайынды Луттар да.

14) айкеліктер (адит) Туббаг елі (Тобба). Олардын барлыгы пайгамбарларды отірікшіге есептеді, сондыктан Менін кахарыма ушырады.

15) Біз алгашкы жаратылысты жасаганда шаршадык па? Бірак, олар жана жаратылыска (оліктердін тірілуіне) куманданады.

16) Біз адамды жараттык, оган напсісі не деп сыбырлап турганын білеміз. Біз оган озінін куре тамырынан да жакынбыз.

17) Екі періште он жане сол жагында отырып кылган кылыктарын жазып отырады.

18) Арбір аузынан шыккан созге дайын бакылаушы бар.

19) Жантасілім алдындагы азап акикатка айналады. Сен осыдан кашып ен!

20) Сырнай шалынады. Бул – ескертілген кауіптін іске асатын Куні!

21) арбір жан иесі айдаушысымен жане куасімен бірге келеді.

22) Сен каннен-каперсіз едін, Біз сенін жамылгынды сыпырып жулып алдык, козіндегі шелін ашылып откірленді.

23) Касындагы періште айтады: «Менде дайындалганы осы».

24) Екеулеп тонмойын сенбеушіні тозакка тастандар.

25) Кайырымдылык жасамаганды, кылмыс істегенді жане куманданушыны.

26) Алладан баска кудайды мойындаганды. Оларды да катты азапка салындар!

27) Онын сыбайласы (шайтан) айтады: «Біздін Жаратушымыз! Мен оны тура жолдан тайдырган жокпын. Онын озі катты адасып журген еді».

28) Ол айтады: «Мені алдымда соз таластырмандар. Мен сендерді алдын-ала ескерткенмін».

29) Менін Созім озгермейді, Мен озімнін пенделеріме аділетсіздік жасамаймын.

30) Осы куні Біз тозакка айтамыз: «Сен толдын ба? ». Тозак айтады: «Тагы бар ма? ».

31) Жумак кудайдан коркатындарга жакындап, касында болады.

32) Аллага мойын усынатындарга осылар уаде етіледі.

33) Оны козімен кормей журегімен сезетіндерге, Жарылкаушыдан коркатындарга.

34) Оларга айтылады: «Жумакка аман-есен кіріндер. Бул – мангілік Куні! ».

35) Онда олардын калагандарынын барі бар, Біз тарапынан косымша (Алланын бейнесін коруге мумкіндік болады).

36) Біз олардан орасан мыкты каншама насілдерді жойып жібердік! Олар да жер бетінде кезіп журген. Бірак, олар кашып кутыла алды ма?

37) Акикатында, журегін тындай білетін, кабылдай алатындарга ескерту.

38) Біз кокті, жерді екеуінін арасындагыларды алты кунде жараттык, шаршамадык.

39) Олардын айткандарына сабыр ет, тан алдында жане кун батарда озіннін Жаратушынды макта, даріпте.

40) Оны намаз окыганда, туннін бір сагаттарында мадакта.

41) Тында! Сол куні айгайшы жакыннан айкайлайды, онын уніне кулак тур.

42) Бул куні олар акикаттын даусын естиді. Бул – кабірден шыгатын Кун.

43) Акикатында, Біз тірілтеміз де олтіреміз де, барлыгы бізге кайтады.

44) Бул куні олар ушін жер как айырылып, олар кайтуга асыгады. Біз осылайша оларды онай жинап аламыз.

45) Біз олардын айткандарын жаксы білеміз, сен оларды зорлама. Менін кахарымнан коркатындарга куран аркылы хабарла.

Смысловой перевод СВЯЩЕННОГО КОРАНА на русский язык. Первое издание. Р. 2009-Х. 1430. Перевод с арабского Кулиева Эльмира. Сура «Каф» стр. 675-679 Сура 50. Часть 26. ГРАС кувейт-халдйе п.я. 17012 код 72451. (Орысшадан аударган асет Мукашбеков)

– Астрологиялык тусінікте «улы жыл» деген тусінік бар. Осыны талдап берсеніз?

– Астрологиялык тусінікте «улы жыл» аркайсысы 2000 жылга созылатын 12 астрологиялык «айдан» куралады. Осы «айлардын» аркайсысы – адамзат ушін килы дауір жиынтыгы. Осы айларды, жагымды да, жагымсыз да куштер белгісі алма кезек баскарып белен алады. Келесі дауір мен откен дауірдін бітісінін арасында, бір-біріне танбасын калдыратын, бірнеше жуздеген жылдарга созылган отпелі кезен болады.

– Біз казір кай дауірде омір суріп жатырмыз?

– Біз казір Балыктын (рыба) Сукуйгышка (водолей) отетін отпелі кезенінде омір суріп жатырмыз. Балык дауірінін бастауы христиан дінінін пайда болуынан басталды. Сукуйгыш дауірі, гылым мен адамгершіліктін дамуы ХVIII гасырда Америкадагы тонкеріспен (революция) басталды. гылым мен ондірістін дамуында адамзат галамат жетістіктерге кол жеткізді. 2000-ыншы жылы Балык пен Сукуйгыштын бір-біріне асерлері тенесіп, Сукуйгыш белен ала бастады.

– Бул дауірдін басты ерекшелігі неде?

– Осы дауірде біз баска оркениет окілдерімен карым-катынас орнатып, галамшар когамынын толык, тен дарежелі мушесі бола аламыз. Нострадамус тек кана даналык пен мынжылдыкты гана болжап кана коймайды, одан армен шарыктайды. Ол тіптен аргы болашакка коз жугіртіп, Сукуйгыш дауірінін адамзаты гылым мен діннін айырмашылыгын жойып, менменсіп кетуі мумкін деп ескертеді. Егер біз дандайсып кетіп, кырагылыгымыздан айырылсак, озіміздін еркіндігіміз бен керемет жетістіктерімізге маз-мейрам болып аскактап кетсек, онда баска конган багымыздан айырылып калу каупі бар деп ескертеді.

Егер біз болашактагы галамшарды еркін шарлап журген, омірді кура алатын 3000 жылдыктын адамдарын корсек, олар бізге кудай сиякты корінер еді. Бірак та Нострадамус: «Генрих II-ге жолдауында», жыл санауы Иса пайгамбар туган жана торт мыныншы жылдын танында, озіміздін бакылай алмай, кырагылыгымызды жогалткан кезде, Ібілістін куші еркіндікке жулкынып босап шыгуы мумкін. «Куна» деген созді кей кезде «умытшактык» та дейді. Сукуйгыштын ураны – «барлык шектеулерден азат болу». Егер де біздерге даналык жетіспесе, онда біз тіптен менменсіп, дандайсып, аскактап кетеміз.

Мишель де Нострадамус былай дейді: «Саналы адам менін болжамдарымнан калай дурыс жолды тандауды уйренеді; ол озіне дейін теніз жагалауында журіп откен адамнын кумдагы калдырган із табымен журеді».
Джон Хоуг. Нострадамус. «Новые откровения» жане «Полное собрание пророчество» атты кітабынан узінділер.

/Иманым» Шакарім (Шахкарим) Кудайбердіулынын толгауы/

"Пайгамбар Муса жолыкса,

Сойлесіп конілім орныкса:

"Адасты жебірей, – дер едім, –

Тауратты кайта толыкта! »

Дауітті корсем, ан салып,

Куанар едім карсы алып:

«Акында калды иманын,

Тагы уйрет, – дер ем, – бір барып».

Зардуштке айтсам кезі кеп:

«Уйреттін акыл нур гой деп.

Уга алмай отка шокынып,

Бузылды елін богын жеп».

Будданын устап білегін,

Айырылмай бірге журемін:

«Жадігой, баксы, ламага,

Шокынды елін білемін».

Айсаны корсем егер мен:

«Ен, – дер едім, – кайта сен.

Сені кудай деді де,

Айрылды халкын дінінен».

Мухаметті коре алсам,

Соз айтып, жауап бере алсам:

«Адасты молда, – дер едім, –

куранынды уйрет, келе алсан».

Бул кунде дурыс иман жок,

Шатак дін напсі тиган жок.

Акылы саудын ойына,

Алдамшы діндер сиган жок.

Аныкты ешкім тапкан жок,

Іздемей карап жаткан жок.

Олімді залым кылатын,

Шатак діндей какпан жок.

Акыл да безді олардан,

Із карап жур сонардан.

Байкамай кобі адасты,

Конілге бірак сол арман.

Кормеді сынап дуние ісін,

Білмеді кудірет киесін.

Денеге жанды жегізіп,

Таба алмай койды Иесін.

Затшылдык козін байлады,

Адастырып айдады.

Жан билемей тан билеп,

Акылдын соры кайнады.

Гылым деп уды жегізді,

Денесіз зат жок дегізді.

Далелсіз панмен перделеп,

Тапкызбай койды негізді".

 

//Дін дегеніміз не? //

49 – ХУЖРАТ (ТЫНЫШТЫк) СУРЕСІ

"Арабтар айтады: «біз сенеміз! » Айт: сіздер сенген жоксыздар; тек айтыныздар: «біз исламды кабылдадык»; сенім алі сіздердін журектерінізге уялаган жок. Егер Алла Тагала мен Онын елшісіне багынсаныздар, онда Ол сіздердін істерінізді бір шерікке де кемітпейді. Себебі Алла тым кешірімді, аса жарылкаушы".

Глава (49) внутреннія комнаты. 14 стихъ, стр. 979. КОРАНЪ. Переводъ съ арабского языка. Г.С. Саблукова. Третье изданіе. Казань. Центральная Типографія. 1907г. (Аударган асет Мукашбеков)

– Дін дегеніміз не?

– Дін Жаратушыны танитын курал, оган апаратын жол. Сондыктан да Жаратушы жалгыз, оган баратын жолдар артурлі. Бір дінге сенетіндердін ішінде де бірімен-бірі таласып, тіпті кырылысып жататындарынын басты себебі де осында жатыр, аркім оз жолын гана дурыс деп есептейді, баска дін агымындагыларга осыны далелдемекші болады. Мысалы: озініз киіз уйді коз алдынызга елестетінізші, шанырак біреу-ак, ал каншама уык осы шаныракка гана барып кигізіледі. Осынын бір мысалы: Баска діндерді айтпаганда, бір гана ислам дінінін оз ішінде 73 агым бар!

– Дін мен даналык ілімінін (философия) арасында байланыс бар ма?

– Дін окілдерінін басым болігі дін ілімі оте терен даналык ілім (философия) екенін тусінбейді, не окыткан кезде оны кабылдауга, игеруге орелері жетпейді. Дін мен даналык ілімі (философия) бір-бірінен ажырамайтын егіз угым. Егер дін даналык ілімінен ажырап кетсе онда тек адамнын сезімін білдіріп, соны жанкештілікке (фанатизм) айналады, ал даналык ілімі (философия) діннен ажырап кетсе бос мылжынга айналып кетеді. «Ескі дін молдалары кай дінде болса да, жаратылыс жолынын сырына шоркактыгынан бул туралы аныктап уктыра алмаган» деп Шакарім аулие осындай діндарлар туралы айтса керек.

 

//Еркін ойлы адамдардын тагдыры//

"Таза діннін шын негізін,

Устаган бір бенде жок.

Дуние толган коп шатак дін,

Барі бірдей шатпырак.

Дін тазасын діннен ізде,

Дін шатагын сынга сал.

Анык айна озінізде,

Айда акылды каттырак.

Шала дін де, пан де таппас,

Дін тазасын ой табар.

Еркін акыл тіпті адаспас,

Кезсе кірсіз жаркырап –

Шынды таптым, кайгы басты,

Шын сырымды айтайын.

Дін де, пан де катты адасты,

Дау сабасты баркырап".            Шакарім

– откен гасырларда табигаттын терен сырларын білуге умтылган адамдар катан жазага ушырагандарын тарихтан білеміз. Не ушін?

– откен гасырларда сокыр сенімге конбей, оздерінін акыл-есін пайдаланып, табигаттын терен сырларына унілуге умтылган адамдарды катан жазага тартты. Халыктын рухани карангылыгын пайдаланып, олар еркін ойлы адамдарга дорекі кара кушті колданып, жазалау (инквизиция) , кырып-жоюды (террор) колданды. Осылай діни копірме создерге (догмаларга) карсы шыккан, не болмаса болмыстын корінбейтін сырларын аша білген коптеген галымдар жане тылсымдык касиеті бар адамдар «еретик», «жын соккан», «жадігой» атанып, отка ортенді, дарга асылды, не болмаса баска турлі катан жазаларга тартылды.

Аруактармен байланыса білген Француз кызы Жанна д' Арк, астроном галым Галилео Галилей, Джордано Бруно отка ортенді, дуниені дур сілкіндірген жахангер, атакты колбасшы амір Темірдін (Аксак Темір1333-1405жж.) немересі: астроном, суретші, математик улыкбек Мырза-Мухаммед осылардын катарына ілініп, басы кесілді. Мундай катігез арекеттер рухани білімнен айырылган діннін озін-озі коргау жолында жасаган жанталас арекеттері еді. Осылай орта гасырларда Еуропада, Азияда жазалау (инквизиция) оріс алып, карангылык тунегі басталды.

Замана осылай озгеріп, адамзат кауымында киын-кыстау кезен туганда жогары алемдерден, козге корінбейтін назік болмыстан комек келеді. Осы жолы да назік болмыстагы аруактар, кудайдын кудіретімен, адамнын имандылыгын осіруге діннін шамасы жетпей жаткандыгын коріп, діндерге комекке келді.

Адамзат баласы ХХ гасырдан бастап озінін рухани дамуын жетілдіру ушін улкен дуниетанымдык озгерістін кажет екенін бар болмысымен сезінуде.

Себебі, казіргі заманда алемдегі барлык дін агымдарынын жер бетінде тыныштык пен бейбітшілік орнатуга, адамдарды имандылык жолга тусіруге шамалары келмей жатыр. Керісінше, коптеген согыстар гасырлар бойы кай діннін нактылы «акикат» екенін далелдеу ушін туындап жатыр.

Адамзат омірінін киын-кыстау кездерінде аруактар аркашан да комекке келеді. аруак угымы барлык халыктар арасында бар. Бул олардын адамзат пайда болганынан бастап бар екенін, адамзатпен бірге пайда болганын далелі емес пе? !

Адам олгеннен кейін – озінін жаны, рухы, назік денелерімен бірігіп аруакка айналып, келесі корінбейтін баки алемге отеді. аруактарды кору оте сирек болады. Бірак омірде кездеседі. Таннен босанган аруак озінін туган-туыскандарын, достарын коруге асыгады. Ол озінін баска алемге откенін, бірак тірі екенін білдіргісі келеді. Білмеген адамдар муны тылсым дуниесіне жаткызар еді. Бірак онын калай болатынын білгендерге мунын ешкандай да тылсымдыгы жок, барлыгы табиги зандылык.

 

//Омір деген не? //

"Омір, дуние дегенін,

Агып жаткан су екен.

Жаксы – жаман коргенін,

Ойлай берсен, у екен".      Абай

 

Омір дегеніміз не?

– Омір... деген – гарыштагы барлык байлык пен куаттын жане тагы баскалардын аныктауышы, осы созде барлык даму жолдары шогырланган. Бір жасаушада, дандегі сиякты барлык мушелер бар. Осы данді егіп, суарып, кутіп-баптап барып жемісін жинаймыз. Тірі жасаушада келешектегі жан иесінін дамуы, осіп-жетілуі оз уакытын кутіп бугып жатыр. омірдін гажайыбы да, купиясы да, тылсым сыры да осы.

– Адамнын денесі деген не?

– Адамнын денесі – галамшардын кішкентай кошірмесі, ал галамшар – алып адам. гарышта болатын агымдар, біздін танімізде де болып жатыр.

Бастапкыда – омір. Тіршілік иелерін бакыланызшы: олар дуниеге келеді, уакыт оте келе санасы біртіндеп оянып коршаган ортаны сезіп, соган байланысты ойланып арекет ете бастайды.

 

//Біз кімбіз? Тан, жан немесе одан да жогары бірдемеміз бе? //

"Жан танге конак". казак макал-мателдері

Жан ешкандай озгерiске туспейдi. Сондыктан ол олмейдi, олмегендiктен тумайды. Онын бугiнгiсi, откенi жане келешегi де жок. Ол мангiлiктi, аркашан да болады, картаймайды. озгеріске туспейтiн болгандыктан, жан озiнен ештененi болмейдi, ягни онын баласы жок. Онын мекені – букіл рухани жане заттык алем. ЖАРАТУШЫ-АЛЛА дегеніміз біртутас агза. Ал ЖАН дегеніміз осы АЛЛАНЫн ТОЗАнДАЙ оЗІНЕН БоЛІНІП КЕТКЕН БоЛШЕГІ.

– Біз кімбіз? Тан, жан немесе одан да жогары бірдемеміз бе? Осыны біз білеміз бе, немесе білеміз деп кана ойлаймыз ба? Осы соншалыкты манызды ма? Біз касіретті омір суріп барып олу ушін тудык па? Неге біз шексіз бакытка, сынгырлаган денсаулыкка, молшылык пен байлыкка, лазаттануга т.б. куштармыз?

– Адамнын бастауы осындай ойлар адамды мазалап, акылын туртпектей бастаган кезде басталады. Данышпан Абайдын «Мен» олмекке тагдыр жок ауел бастан» деген жаннын мангiлiк екенiн айткан данышпандык созiне конiл аударатын болсак, жаннын ешуакытта олмейтiнiн, ендеше ешуакытта тумайтынын сезiнемiз. олмейтiн мангiлiктi нарсе, тумайды да. олмеу жок болса, оган карсы агым (процесс) олім де жок. Егер ол туатын болса, онда ол мангiлiктi емес, ягни олуi де керек.

Бул табигат зандылыгы. Ендеше, туатын жане олетiн – жан емес, ол – тан. Бiрак жаннын мангiлiктi касиетiн бiлмейтіндер жане омірін тан кумарымен откізетіндер олудi баскаша тусiнедi. Бул туралы Абай былай дейдi:

"Акыл мен жан – мен озім, тан менікі,

«Мені» мен «менікінін» магынасы – екі.

«Мен» олмекке тагдыр жок ауел бастан,

«Менікі» олсе олсін, оган бекі".        Абай

Паншіл (материалистік) когам адамнын нак озінін «менін» аныктауга, зерттеуге, айкындауга, зерттеп білуге катан тиым салды. Онын орнына кымбатты уакытымызды танімізді кутуге шыгындаудамыз. Біз озімізді «оркениеттін жетістіктерімен» коршап алдык, бірак бакытты бола койган жокпыз. Адамнын осы туйык шенберден шыгатын жолы бар екенін білген жон: ол рухани ілім.

Жогарыда данышпан Абай: «акыл мен жан – мен озім» деп адамнын козге корінбейтін болшегі – жаны, рухы мен назік денесін (акыл, ой, сезім) айтып отыр, себебі адамнын осы болігі олгеннен кейін: рухы, жаны мен назік денелері бірігіп аруакка айналады, «менікі» деп айтып отырган «тані» бастапкы заттык калпына (топырак, су, от, ауа, эфир) келеді. Немесе: бар нарсе жогалмайды, жоктан бар пайда болмайды, бір куйден екінші куйге айналады.

Ендеше олемін деп неге кайгырасын, неге жылайсын? Коп узамай озін де, солардын сонынан ілесіп, аруакка айналып сонда барасын гой! Сол кезде букіл ата-бабаларынмен, туган-туыс, куда-кудагиларын, жора-жолдастарынмен кайта кауышасын гой, кайгыратын не бар? ! Сен пенденін бар істейтінін, Алланын алдына баруга дайындык, ол ушін – Алланын жебеуімен, киелі аталар аруактарынын комегімен имандылык жолына тусіп, журегіннін кірін аршу.

 

//Адам баласынын туп максаты не? //

– Адам баласынын туп максаты не?

– Адам баласынын туп максаты – Туп Иен кудайга кайту екендігі мусылман кауымынын киелі кітабы куран Карімде букпесіз ашык корсетілген. Бул туралы хакім Абай:

"Мекен берген, халык кылган Ол ламакан

Туп Иесін коксемей бола ма екен? –

Жане Оган кайтпаксын, оны ойламай,

Озге максат акылга тола ма екен? ".

Бул жерде: «Мекен берген, халык кылган Ол ламакан» дегенде: «Ол» деп Алланы, ал «ламакан» деген создін магынасы – бул алемде мекенсіз дегенді білдіреді. Онын мекені – рухани алемде. Ал «Туп Иесін коксемей бола ма екен? », – біздін жанымыз озінін жаратушысы бір Алланы сагынады, коксейді, іздейді. Бул жерде: «Туп Ие» деп Алланы айтып отыр. «Жане Оган кайтпаксын, оны ойламай» дегенде, біздін баратын жеріміз Алланын алды екенін мензейді, бул жерде: «Оган» деп Алланы айтып отыр. «озге максат акылга тола ма екен? » дегенде: фани омірге келген адамнын алдында бірак максат болу керек: ол Алланын алдына шаман келгенше журегіннін кірін аршып, имандылык жолмен кайтуын керек екенін айшыктайды. окінішке орай копшілік пендеде барі керісінше!

Кандай болмасын пендеден суранызшы, сенін осы фани омірге келгендегі максатын не деп? Ол пенденін: біреуі дуние, біреуі мансап, енді біреуі атак, тагы біреуі жубайын, келесісі жануясын айтып шатып-бутып сандырактап кетеді. Тек кана есіне туспейтіні – Туп иесіне ягни Аллага имандылык жолымен кайту.

Осы шарасыздыктан шыгатын жол іздеп мешітке барып Алланы суюге тырысады, біракта Жаратушы туралы білімі жок болгандыктан бул іс-каракеті іске аспайды. Алла сондай алыста, Ол кайда? Біз Алла туралы тук те білмейміз, ойткені теологиядан (Тео-кудай, логия-ілім) хабарымыз жок. ойткені казіргі танда осыны толыктай тусіндіріп айта алатын дін окілдері оте сирек.

 

//Олім дегеніміз не? //

«Тірлігінді олімге азірлік кор». Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)

– Олім дегеніміз не?

– Жан мен рух озінін назік денелері аркылы (аура) танмен байланысады. Бул байланыс таннін заттык каухары бар болган кезіне дейін сакталады. Ал таннін заттык каухары біткен кезде, ягни биологиялык озгерістердін дурыс журу мумкіндігі біткен кезде, аруак (жаны, рухы, назік денелері) ТаНІН тастайды. Адам олімі деп осыны атаймыз. Жан таннен шыгып, адам оледі, ал: жан, рух, назік денелер бірігіп аруакка айналады. Осылай адамнын жаны, рухы, назік денелері денеден кеткенде тан жансыз калып оледі.

– Жан кеткен сон дене мулдем жогалып кете ме?

– Жан кеткен сон дене мулде жогалып кетпейді. Дене топыракка тусіп, шіріп, онымен араласып кетеді, не болмаса отка жанады. осімдіктер отка жагылса, кейде адам денесі де ортенеді. ундістан, кытай тарізді кейбір елдерде адам денесін отка ортеп жібереді. Муны кремация деп атайды. Осылай осімдіктер мен хайуанаттардын денелері козгалатын жан иелерінін тамагы болып, ас казанда корытылып, кейде отка тусіп жанып, не болмаса шіріп кетеді. Шакарім аулие: «гылым жолында жану мен шірудін тубі бір» деп булардын барлыгы тубінде тотыгу аркылы бір куйден екінші куйге айналатынын білдіреді. НЕМЕСЕ БАР ЗАТ ЖОгАЛМАЙДЫ, ЖОкТАН БАР ПАЙДА БОЛМАЙДЫ.

Дене шіріп, коршаган ортага тараганда тандегі элементтер ен женілінен бастап бірте-бірте тарайды. ауелі адамнын демі токталып, денеден ен назік элемент ауа кетеді. казактын олген адам туралы «Демі таусылды» дейтіні осыдан шыкса керек. Сонан кейін келесі элемент от кетіп, дене суыйды. Табытка тусіп, жерге комілген денеден келесі элемент, су кетіп, дене кебеді. Кепкен дене кун мен желдін ыкпалымен бірте-бірте топыракка айналады. Дене топырактан жаратылды, ол осылай кайтадан топыракка кайтады. Осылай дененін барлык элементтері жогалмайды, олар баска денелерді курауга катысады. Шыгыстын улы ойшыл акындарынын бірі Омар Хайямнын «Аягынды байкап бас! Баскан жерін де бурынгы жан иесінін денесі болуы мумкін» деген ойды білдіретін шумагы де табигаттын осы бір кубылысын ескертсе керек.

 

//Олсе олер табигат, адам олмес//

"Олсе олер табигат, адам олмес,

Ол бiрак кайтып келiп, ойнап-кулмес.

«Менi» мен «менiкiнiн» айрылганын

«Олдi» деп ат койыпты онкей бiлмес".

– улы Абайдын «олсе олер табигат, адам олмес» деген оленінін сырын аша кетсеніз?

– Бул оленде Абай танді – «табигат» деп, ал жанды – «адам» деп атап отыр. Данышпан созі бойынша, сонда жан мен таннін айрылганын олді деп атау білместік болады. Жаннын сапасы Жогары Жан – Жаратушымен уксас, озгермейтін мангілікті. Ал дене табигат болгандыктан унемi озгерiп отыратын уакытша. Дененiн озгергіш екенiн медицина гылымы да куптайды. ар сат сайын мындаган жасаушалар (клеткалар) олiп, олардын орнына жаналары туып, адам денесi озгерiп, жеті-сегіз жылда тан толык озгеріп, адам жана дене алады екен.

Бала туганнан кейiн есейiп, жасоспiрiм, бозбала, жiгiт, еркек, жасамыс адам, карi адам болып озгеретiнi белгiлi. кандай жан иесi болса да, осындай жалпы алты уздiксiз озгерiстен отедi. Дене анадан туады, оседi, артына урпак калдырады, бiраз уакыт арекет етiп омiр суредi, бiртiндеп картаяды, акырында жогалады.

Ал тан озгергіш болгандыктан, ол озінен коптеген боліктерді боледі. Бала деген ерлi-зайыпты адамдар арасындагы тан жакындыгы натижесiнде омiрге келген перзент, олардын махаббаты берген омiрлерiнiн жалгасы, солардын тандерінін болігі. Баланын аке мен шешесіне уксас болатыны да сондыктан. Абай Алла Тагала «Махаббатпен жараткан адамзатты» дейдi. Алла Тагаладан шыгатын махаббаттын шапагаты аркылы жан аке аркылы ана курсагына барып тусiп, арi карай озiне тиесiлi дене алып, бала болып дуниеге келедi. Бала – тандегi болек жан. омiрге келген сон ата-анасынын баласы ретiнде омiр суредi.

 

//Ізгілік, кумарлык, надандык байлаулары дегеніміз не? //

"Тиянак корме жалганды,

Куа берме арманды.

Пайгамбар мен сахаба,

Сен тугіл содан калганды.

Неменені кимайсын,

Напсіні неге тыймайсын?

Озінді кімге силатып,

Озін кімді сыйлайсын?

Куры білген не керек,

Білгенді кылган, со керек.

Баянсыздын барін кой,

Боласын сонда шын зерек". Шакарім

– Пандік не материалдык алем неге байланган?

– Адам осы алемде ізгілік, кумарлык, надандык деп аталатын уш арканга байланган, себебі пандік алемді баскаратын осы ушеуі. Осынын барлык жанды жане жансыз заттарга да катысы бар. Біз туган кезде акыл-ойымыздын калпына байланысты не ізгіліктін, не кумарлыктын, не надандыктын шырмауына тусіп байланамыз. Біз осы ушеуінін де асерінде боламыз, бірак ішінде біреуі белен алып турады.

Шоппен коректенетін жануарлар: жылкы, кой-ешкі т.б. ізгіліктін, жырткыш хайуандар кумарлыктын, ал есек, кашар сиякты жануарлар надандыктын шырмауына байланган. Сондай-ак осімдік алемі: хош исті гулдер, шоптер, коконістер – ізгілік; кесіп кететін, шаншып алатын, кышытатындар – кумарлык; улы, жабыскак тікен таріздестер жане жаман иіс шыгаратын осімдіктер – надандык шырмауына маталган.

– Адамдар калай болінеді?

– Адамдар да осылай ушке: ізгілік, кумарлык, надандык байлауларына байланган: біріншісі ізгілік аясындагылар – білім мен ілімге умтылып унемі ізденетіндер жане Жаратушынын бар екенін мойындайтын, сенетіндер. Мундай адамдардын денесі турпайы, колапайсыз емес. Олар кайырымды, адамдармен араласуы сыпайы, ауруларга бой алдырмайды, журістері мен дене козгалыстары женіл, коніл куйлері котерінкі болганнан кейін унемі куліп біркалыпта журеді.

Екіншісі кумарлык шылауына оралган адамдар – кайырымдылыгы аздау, Жаратушыны мойындап кайыр-садака беріп журсе де, барлык іс-арекеттерін озінін сезімдерін канагаттандыруга багыштайды. Оларга коре алмаушылык, кызганыш, ызалану, кекшілдік, шырт етпе т.б. сезімдер тан. Олар табанды, тауекелшіл, жылдам, пікірлерін кесіп айтатын, ішкі жалыны тепе-тендікте болган кезде адамдармен жаксы карым-катынас жасайтын конілді адамдар болады.

«Кім де кім біреуге зиян келтірсе, Алла Тагала да оган зияндык жеткізеді. Кім де кім біреуді ауреге салса, Алла Тагала да онын озін ауреге салып кояды». Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)

Ушіншісі надандык курсауындагы адамдарда коптеген жаман кылык пен касиеттер болады. Олар кудайга сенбейді, сенгісі де келмейді. кылыктары манайындагы адамдарга бакытсыздык пен зардап акеледі. Мундай адамдар жалкау, жумыска кулкы жок маубас болады. Денелері ауыр элементтерден куралып аурушан, санасы мен акылы жануарлар денгейінде гана калыптасады.

Адамнын жаны танде болганда пандік табигаттын байлауынын біреуіне шырмалады, ал жан озі болек болганда табигаттын байлауы асер ете алмайды, себебі ол фани пандік алемде емес, бакилык назік алемде болады.

Кей кездерде ізгілік аясында журген адамга керемет жаман ойлар келеді, ол адамнын озі осы ойдан шошып кетіп: «адамга неше турлі сумдык ойлар келе береді екен-ау», – деп таныркайды. Немесе надандык, не кумарлык байлауына шырмалып журген адамга керемет тамаша жаксы ойлар келеді. Бірак осы ойлар олардын санасын озгерте алмайды, себебі бул жерде рухани ілім жок. Адам толыктай рухани ілім алмаса сезімнін жетегінен шыга алмай, аре-саре куй кешіп омірін откізе береді.

Материалдык білімнін озі екі турлі болады: академиялык жане пандік. Біздін жогаргы оку орындарында алган біліміміз академиялык, ал омірден алган сабагымыз пандік. Академиялык білім жетілмеген, себебі пандік уш байлаудын (ізгілік, кумарлык, надандык) ыкпалынан шыга алмайды.

 

//Пендеге адам денесі не ушін беріледі? //

– Пендеге адам денесі не ушін беріледі?

– Тірі жан иесіне Жаратушымен жогалтып алган байланысын кайта калпына келтіру жане озін-озі тану ушін адам денесі беріледі. казіргі кауымнын санасы – кудай туралы ілімнін жоктыгынан жануарлардын денгейінде тур. Хайуан да уйыктайды, ішіп-жейді, косылады, корганады, урпак акеледі, ауырады, жазылады, даретке отырып оз денелерінен калдыктарды шыгарады. Адамдардын артыкшылыгы жаксы жагдайда турады.

Хайуандар мен жануарлар кунага батпай табигаттын зандылыгымен омір суреді. Олардын шамасы жеткені алсізін жесе де даму сатысына асерін тигізбейді, тек нашарлары мен ауруларын сурыптайды. Біз саналы турде агаштарды кесіп, хайуандарды аяусыз жойып кырудамыз. Осындай іс-арекетімізбен сананын эволюциялык сатылап даму агымын токтатамыз. Сондыктан да осы тірі жан иелері осы денесімен кайта тууга мажбур болады.

Карымта кайтару заны бойынша – осы істеген куналарымыздын жазасын тартпай коймаймыз. Бул куналардан бір омірімізде кутыла алмаймыз, бунын отемін талай-талай омірлерді откізіп барып кана отейміз.

Табигаттын заны мултіксіз. Адамдар ойлайды, сабилер пак, таза туады – себебі, алі куна жасап улгерген жок деп. окінішке орай сабилер пак емес, карымта занына сайкес, откен омірлерінін салдарын осе келе коретін болады.


//Адам озін танімен балап, напсісінін ыкпалымен журсе не болады?//

«Алла Тагала несібене жараса ырыс береді, артыкша сурама, напсінді ти». Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)

– Адам егер озін танімен гана балап, тек напсісінін ыкпалымен журсе не болады?

– Адам егер озін танімен гана балап, тек напсісінін ыкпалымен омір суретін болса, онда ол надандык ыкпалынан шыга алмай, жан ауруына ушырайтын болады. Жан ауруына дорекілік, ашу, корсекызарлык, кызганшактык, мансапкорлык, сарандык, озімшілдік т.б. келенсіз касиеттер жатады.

Ал ондай аурудан аман, жаны таза адамнын сыпайылык, шыдамдылык, тазалык, мейірімділік, шыншылдык, жомарттык тарізді рухани касиеттері болады. Олар омірде аз кателіктер жіберіп, табигатпен уйлесімді омір суре алады. Оларга жогарыда айтылган киыншылыктардын асері коп болмайды. Осылай жан саулыгы адамнын денсаулыгынын негізі екенін кореміз. Адамнын тані, психикасы жане жаны сау болганда гана ол толык сау бола алады.

 

//Оз оміріннін жауапкершілігін озіне жуктеу дегеніміз не? //

"Біз омірге не берсек, одан тек соны гана табамыз". Эмерсон

Оз оміріннін жауапкершілігін озіне жуктеу дегеніміз – айналандагы адамдарды кіналаудан, осектеуден, сынаудан, коре алмаудан толыктай бас тарту.

Арбір пенде баласы гарыштын бір болшегі. Сондыктан, ол сонын зандылыгымен омір суруі кажет. Егер ішкі жан-дуниенде уйлесімділік болса, онда сыртында да уйлесімділік болады.

Гарыш алемінін зандылыгын тусіндіру арекеті, сонау ыкылым заманнан бері келе жатыр. артурлі дін агымдарында хадистер, сурелер, аяттар турінде берілген. Бізден кажет ететіні, тек кана осыларды тусіну. Бурынгы адамдар, казіргілермен салыстырганда анагурлым діндар болган. Олар киелі кітаптардагы кагидаларды бузбауга тырыскан.

Казіргі «оркенниетті» алемде негізгі багыт: фани-заттык жалган алемнін кызыгы, ал рухани дамуга коніл аз болінеді. Бул адамзатка, алемге кандай катер тондіреді? Акырзаман.

Осымен коріпкелдер бізді коркытады. Ой адамнан туындап, біржакты куатка ие. Ойдын куші галамат! галымдардын есептеуі бойынша адам ойынын куаты, атом куатына караганда шексіз. Адамдар оздерінде кандай алапат куат куш корынын бугып жатканын сезбейді, білмейді. Осы куат куртатын да, курайтын да кушке ие!

Адам біреуге ренжіп, оган талкандайтын ой багыштаса, ол ой озіне касірет, зардап, ауру, азап турінде кайта оралады.

Керісінше, суйіспеншілік пен курайтын жагымды ойды багыштаса, онда ол ойы озіне куаныш пен жетістік акеледі. Бул арада букіл алемдік аділет карымта заны мултіксіз жумыс жасайды. Адамдар жан, рух денгейінде бірін-бірі кырып-жояды, сонан сон ауру неге азаймайды деп таныркайды. казіргі алемде зорлык-зомбылык оте коп.