Журчыць крынічка пад гарою,
Журчыць, пераліваецца
І у сэрцы маім адклікаецца.
Быццам маці , яна калыханку пяе,
І Ў сэрцы журчыць,
І Ў дзяцінства заве!
Ты паіла вадою,
І ў спякоту , і ў дожджь,
Халаднючай вадою,
Аж кідала ў дрож.
Стомленаму падарожніку,
Давала напіцца.
І начным жывелам,
Можна падкрапіцца .
І з цябе крынічка,
Цячэ раўчачок,
Цячэ праз балотцы,
Цячэ праз барок .
З жураўлем калодзежы,
Вадой папаўняеш ,
Ты цячы крынічка !
Да не вычарпаем !
февраль 2013 года
Крыничка на белорусском языке
© Copyright: Людмила Позняк, 2013
Свидетельство о публикации №213022601674
Свидетельство о публикации №213022601674
Рецензии