V тарау. Mен бул кунiмдi сонгы кунiм сиякты откiзе

«Тірлігінді олімге азірлік кор». Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)

1.Мен бул кунімді омірімнін сонгы куні сиякты откіземін. Мен осы бага жетпес калган санаулы кундеріммен не істеймін? Мен озімдегі даналык іліммен толып турган кутынын какпагын тарс бекітіп, ішіндегі ата бабаларымнан келе жаткан даналык кымызынын бір тамшысын да жерге токпеймін.

Мен кешегі сатсіздігімді, женілісімді, сурінгенімді бір сатке болса да есіме тусіріп уайымдамаймын, окінбеймін. Откен кун олген кун. Не, мен олген кунге окінуім керек пе? Отті, кетті. Кум сагатынын кумы жогары кайта котеріле ала ма? Кун баткан жерінен кайта шыга ала ма? Мен кешегі куніме кайта оралып, жіберген кателіктерімді тузей аламын ба? Мен уайым кайгыга салынып, озегімді ортеп жіберген окініштерімді озгерте аламын ба?

Мен кешегі кунмен салыстырганда жасарамын ба? Мен біреудін шамына тиіп, намысына тиген созімді кайта кайтарып ала аламын ба? Жок. Откен кун олген кун, мен оны тепкілеп-тепкілеп терен коміп тастадым. Мен енді ол туралы ойламаймын, есіме тусірмеймін.

«Адамзат – бугін адам, ертен топырак,
Бугінгі омір жаркылдап алдар бірак.
Ертен озін кайдасын, білемісін,
Олмек ушін тугансын, ойла, шырак».       Абай

2.Мен бул кунімді омірімнін сонгы куні сиякты откіземін. Енді менін не істеуім керек? Оліп калган откен кунді умытып, болашакка да басымды ауыртпаймын. Неліктен мен «осы сатті» жокка шыгарып неге «мумкін» деуге тиіспін? Ертенгі уакыт бугін келе ме? Танертен екі кун шыга ма? Ертенгі болатын істі бугін аткара аламын ба? Ертенгі тусетін акшаны бугін амияныма сала аламын ба?

Болашакта туатын бала бугін дуниеге келе ала ма? Болашакта болатын олім бугінгі кунімнін шыркын буза ала ма? Озім кормейтін болашактагы болатын уакигага мазасыздануым, кайгыруым, кобалжуым дурыс па? Озім кормейтін болашакта болатын келенсіздіктерге басымды ауыртып, азаптануым дурыс па? Жок! Ертен кешегімен бірге олген. Мен ендеше оліп калган откен кунге де окінбеймін, булдырлаган болашакка да басымды ауыртпаймын. Мен тек осы сатпен гана омір суремін, осы сат менін тагдырымды шешеді.

«Омір, дуние, жер мен кок, откен заман,
Ажал алмай коймайды ешкімді аман.
Олмей, ошпей, картаймай жургін келсе,
Ол болмай ма тагдырды жамандаган?».     Шакарім аулие

3. Мен бул кунімді омірімнін сонгы куні сиякты откіземін. Мендегі барым осы кунім гана, осы сагат – менін мангілігім. Мен бугінгі аткан танымды, ату жазасын белгілі мерзімге шегерген адам кусап алакайлап карсы аламын. Бул кунімді  Жаратушынын маган берген ерекше сыйы деп кабылдаймын. Кешегі танды карсы алып, бугін о дуниелік болып, арамыздан кеткен адамдарды есіме алсам, тірі жургеніме куанамын, шаттанамын.

Менін жолым болгыш, казіргі омір суріп отырган сагаттарым маган берген ерекше сый, марапат. Менен де артык тулгалар омірден ерте озып кетті, не ушін маган артык уакыт берілді? Бул да маган жарык дуниеге келгенімдегі максатымды орындау ушін берілген  тагы бір мумкіншілік.  Осы кун озімді озім кемеліме келтіру ушін берілді ме?

«Омірдін унап ойынын,
Шатыраш ойнап журмін шат.
Жер ашып тур койынын:
«Кел жылдам, – деп, – корге жат!». Шакарім аулие

4. Мен бул кунімді омірімнін сонгы куні сиякты откіземін. Менін омірім біреу-ак. Бул тек манілік уакыттын бір кесіндісі гана. Осыны багалай алмай коп нарсені талкандаймын, талкандап та журмін. Бугінгі кунімді бос сандалып откізіп, мумкін омірімнін сонгы кунінін парагын жауып жаткан шыгармын. Сондыктан, бугінгі кунімнін ар сагатын унемдеуім кажет. Осы сат, осы сагат кайталанбайды. Желге мініп, желіп журген кім бар?

Осы куннін ар минутын алаканыма салып алпештеп, ерекше махаббатыммен аялаймын. Себебі, оте кунды. Олім халінде жаткан адам букіл байлыгын, жиган терген бок дуниесін, алтын казынасын  бір жутым ауага алмастыра ала ма? Осы отіп жаткан уакытты мен калай багалай аламын? Багалай алмаймын. Себебі, багалауга келмейтін аса кунды, касиетті, киелі нарсе.

«Сум дуние тонап жатыр, iсiн бар ма?
Баягы куш, баягы тусiн бар ма?
Алды умiт, арты окiнiш алдамшы омір,
Желiгiн жерге тыкпас кiсiн бар ма?!   Абай

5.Мен бул кунімді омірімнін сонгы куні сиякты откіземін. Мен уакытымды текке олтіретін нарселердін барінен кашамын. Жайбасарлыкты іс арекетіммен, куманімді озіме деген сенімділікпен жоямын, коркынышымды, урейімді батылдыкпен, тауекелшілдікпен алмастырамын. Мылжындарды тындамаймын. Ерігіп бос жургендердін жандарынан кашамын, той тойлап уакыттарын текке откізіп жургендердін манына да жоламаймын.

Осы банктен карыз алып той жасап журген аумесерлер жанын салып болашак урпактарынын несібесін урлап жатыр. Оздері де балалары да бас еркіндіктерінен айрылды. Карыз – жазалау, істеген жамандыктарыннын карымтасы, соккы, ауру, бакытсыздык, кайыршылык, жокшылык, куйзеліс, азап т.б. келенсіздіктерімнін себебі. Егер мен оз омірімді озім баскара алмасам, онда менін омірімді баска біреу баскаратын болады. Карыз осынын таптырмайтын тамаша куралы. Мен уры емеспін, журегім махаббат пен суйіспеншілікке толы жанмын. Бугін осыны далелдеп іске асыруым ушін маган сонгы мумкіндік беріліп отыр.

«Адам баласы жаратылганда олімнін 99 себебі бірге жаратылган. Егер осыдан сактанып омір сурсен гана карілікке жетесін».
Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с)

1.Мен бул кунімді омірімнін сонгы куні сиякты откіземін. Мен бугін озімнін міндеттерімді орындаймын. Мен бугін балаларымды еркелетіп, мандайларынан искеймін, бастарынан сипаймын. Себебі, олар алі кішкентай.  Ертен олар да, мен де кетемін. Бугін жубайымды кушактап суйіп аймалаймын, ертен ол да, мен де кетемін. Мен бугін кысылып турган досыма кол ушымды беремін, комектесемін, ертен ол менен жардем сурамайды, онын киналып комек сураган даусын естімеймін. Мен бугін озімді курбандыкка шалып, ерінбей енбектенемін, ертен менін беретін тугім болмай калады, алатын да адам болмай калады.

4 – НИСА (АЙЕЛДЕР) СУРЕСІ

«79. Саган келетін барлык жаксылык, – Алладан;
 Болып жаткан барлык жамандык –
озіннін істеген куналарыннан (жаза ретінде).
Біз сені адамдарга елші кылып жібердік,
Осы туралы оларга хабарласын деп).
Буган – Алла куагер».

КОРАН перевод смыслов и комментарии Иман Валерии Пороховой.  – 8-е изд. – М. РИПОЛ классик, 2005 – 800 с.  Сура 4 . Женщины. стр 119.
(Аударган Асет Мукашбеков)

2.Мен бул кунімді омірімнін сонгы куні сиякты откіземін. Менін бул сонгы кунім болса, мен ушін керемет ескерткіш кулыптас болады. Бул кунімді омірімдегі ерекше кунге айналдырамын. Мен бул кунде ар минутымнын гажап дамін сезе отырып тубіне дейін ішіп онын керемет екендігін білемін. Ар минутымды, ар сагатымды тек магыналы істерге жумсаймын.

«Кісінін оз олімімен олгені кандай да болса жаксы олім. (беймезгіл олім шейіт»).   Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)

3.Мен бул кунімді омірімнін сонгы куні сиякты откіземін. Мен адамдармен бурын сонды болмаган ерекше калыппен, мейіріммен, суйіспеншілікпен араласамын. Бугінгі ар минутым кешегіден табысты болады. Мен бул кунімді омірімнін сонгы куні сиякты откіземін. Бугінгі кун сонгы кунім болмаса, тізерлеп отырып Жаратушыга шексіз алгысымды айтамын.


Рецензии