Ўсё на свеце людзьмі уж сказана,
Што яшчэ яны могуць сказаць.
Ўсё на свеце людзьмі напісана,
І няма чаго больш напісаць.
Ўсё ў жыцці мы ўжо прахадзілі,
І няма чым нас болей здзівіць.
Мы нічога яшчэ не забылі,
Каб нам новае нешта адкрыць.
Час нас водзіць нязменна па коле
Ўздоўж адной і ўсё той жа сцяны,
Што закрыла ўсё наваколле
Нам з прычыны сваёй вышыні.
Ў жыцці ўсё ідзе па спіралі,
Мае звычку цалкам паўтарацца.
Што бы новае мы ні спаткалі
Нам старым яно будзе здавацца.
Але ўсё жа ідзем мы наперад,
Дасягаем новыя вяршыні.
Застаецца у нас яшчэ вера,
Што наш лёс апынецца шчаслівым.
Чалавецтва весь час развівае
І гартуе ўласныя сілы.
Што раней было недасягальным,
Потым будзе будзённым і звыклым.
І мы колісь пакінем пазаду
Ўсе сумневы свае і згрызоты.
Застанецца у нас толькі радасць
Ад адкрыцця новых гарызонтаў.
Усё на свеце людзьмi уж сказана
© Copyright: Дмитрий Куратник, 2014
Свидетельство о публикации №214022100677
Свидетельство о публикации №214022100677
Рецензии