Чый твар?
…Пацягнула днём на сон. Лягла, заплюшчыла вочы. І закруцілася перад вачыма мноства зорных віроў. Струмені рознакаляровых кропак ляцелі, кружыліся і зліваліся ў нейкае зорнае аблічча. І свяцілася гэта аблічча ў цемры злавесна. Вочы - як чорныя дзюры, і сцякалі і знікалі ў іх зорныя плыні.
Хто гэта? Бог? Твар стаў добрым і рахманым. Але ўсё ж некалькі злавесным.
Ці чорт? І твар раптам стала жудасна злавесным.
Які бог? Які чорт? Ужо вельмі чалавечы твар. Гэта ўсяго толькі я. Маё адлюстраванне ў маім мазгу.
І твар стаў звычайным і зусім не страшным.
І я расплюшчыла вочы. Спаць больш не жадалася.
Свидетельство о публикации №214030400623