Здаўна цягне шлях-дарога
беларуса ў лепшы кут.
Дзе шукаць цябе, нябога?
Хiба ж, родны, кепска тут?
Хiба ж мацi не люляла
спевам сумным, як магла?
Штосьцi цягне цябе млява?
Слухай, тут твая дрыгва.
Слухай, iснуе пясчотны
беларускi новы дзень.
Сонца здольна ўсiм iльготны
распаўсюдзiць свой прамень.
Але ж чыя ў спiну пуга
cячэ ў барву да крывi?
Гэта мы сячэм друг друга,
гонiм прэч з усёй зямлi...
Словы © Вiталi Страхалет, Мiнск, 1997, люты
Фота © крыніца фота-інтэрнэт
Нябога
© Copyright: Русские Беларуси, 2014
Свидетельство о публикации №214030502179
Свидетельство о публикации №214030502179
Рецензии