Маленька Португалія грудня 1940 сумна і світла в очікуванні неминучого вторгнення. Португалія Антуана Екзюпері , яка вже не вірить в примарне щастя , але ще не жахнувшись прийдешньому попелу , що буде падати на місто разом з дощем несучи залишки жертв нацистських крематоріїв на поля Порто .
Коли читаєш як воно все тоді починалося , то дивуєшся - як їм пощастило. Португалія . Жах , що спустився на Європу в ту зиму 1940 р., був немовлям у порівнянні з сьогоднішнім днем.
У Гомелі провели всіх трасовіков на Схід , погнали всі тексти з терористичними операціями , які вже забрали життя сотень людей на всіх континентах , досі риють якісь караванні стежки з постачання наркотиків
, Треба думати , в обидві сторони від Білорусії , пустили на органи всіх кого вважали за потрібне .
Благословенне місто . Тобі не забудуть навіть після Армагедону . Сподіваюся збережуть і назва . Може бути , зроблять прозивним - нехай остовпівали . Тоді , коли Розум переможе те, що тут відбувається з людьми.
Ми намагалися посміхатися через силу - але сил не залишилося.
Ходорковський плакав на Майдані розповідаючи про свободу . Може бути , здалося . Проте , виявися в Німеччині , нехай тільки на хлібі і воді - але без розборок хто кому повинен за яку проводку постачання наркотиків або людського планктону - ймовірно , я б теж заплакала про справедливе і милосердного Бога , який пошкодував людини і вивів до людей.
Він писав , а ми ще не знали , що це буде про нас :
"І я казав собі: Головне - щоб десь зберігалося все, чим ти жив колись. І звичаї. І сімейні свята . І будинок , повний спогадів. Головне жити для того , щоб повернутися ... Я відчував : сама суть моя в небезпеці , від того що так крихкі далекі магнітні полюси , без яких я - ніщо . Мені загрожувала небезпека дізнатися достеменну пустелю ... "
Гомель, як заручник
© Copyright: Татьяна Ульянина-Васта, 2014
Свидетельство о публикации №214031002006
Свидетельство о публикации №214031002006
Рецензии
Translation , jako zakładnik
Jesień - Caprice Capri
Mała Portugalia w grudniu 1940 r., asmutne światło w oczekiwaniu nieuchronnego inwazji . Portugalia Antoine Saint- Exupery , który nie wierzy w raju głupiego , ale nie przerażony pochodzących popiół , który spadnie na miasto , z deszczem przewożących szczątki ofiar hitlerowskich krematoriów w dziedzinie Porto .
Kiedy czytasz , jak to wszystko się zaczęło , a następnie , uderzyło - jak szczęście , że były . Portugalia . Horror , który zstąpił na Europie , że zimą 1940 roku byłodziecko w porównaniu do dnia dzisiejszego .
W Homlu spędził całe trasovikov Wschód , pojechał wszystkie teksty z operacji terrorystycznych , które zabiły setki ludzi na wszystkich kontynentach , nadal kopać kilka karawan do dostarczania leków
Przypuszczam, że po obu stronach Białorusi , władze , którym wolno wszystko za konieczne .
Błogosławieni miasto . Nie można zapominać, nawet po Armagedonie . Nadzieję zachować nazwę . Może zrobić gospodarstwa domowego - w udręce niech potomkowie . Gdy umysł wygrywa , co dzieje się z ludźmi tutaj .
Staraliśmy się uśmiechać mocą - ale siły w lewo .
Chodorkowski płakała na Majdanie mówić o wolności . Może wydawało . Jednakże, jeśli nie było w Niemczech , choć tylko o chlebie i wodzie - ale bez kogoś, kto walczy o to, co powinno dostarczyć okablowanie narkotyków lub ludzkiego planktonu - pewnie by płakał sprawiedliwy i miłosierny Boże, który wyraził ubolewanie człowieka i przyniósł ludziom .
Pisał , a my nie wiedzieliśmy , że będzie o nas :
" I rzekł do mnie : . . . .Najważniejsze - gdzieś zachowane wszystko, co żyli przed i celnych oraz wczasy rodzinne idom pełen wspomnień główna żyć wrócić ... Czułam , żeistotą mojego zagrożone dlatego, że jak dotąd kruche bieguny magnetyczne , bez której - . nic nie wiem na pewno, w niebezpiecznej pustyni ... "
Татьяна Ульянина-Васта 10.03.2014 21:07 • Заявить о нарушении
Jesień - Caprice Capri
Mała Portugalia w grudniu 1940 r., asmutne światło w oczekiwaniu nieuchronnego inwazji . Portugalia Antoine Saint- Exupery , który nie wierzy w raju głupiego , ale nie przerażony pochodzących popiół , który spadnie na miasto , z deszczem przewożących szczątki ofiar hitlerowskich krematoriów w dziedzinie Porto .
Kiedy czytasz , jak to wszystko się zaczęło , a następnie , uderzyło - jak szczęście , że były . Portugalia . Horror , który zstąpił na Europie , że zimą 1940 roku byłodziecko w porównaniu do dnia dzisiejszego .
W Homlu spędził całe trasovikov Wschód , pojechał wszystkie teksty z operacji terrorystycznych , które zabiły setki ludzi na wszystkich kontynentach , nadal kopać kilka karawan do dostarczania leków
Przypuszczam, że po obu stronach Białorusi , władze , którym wolno wszystko za konieczne .
Błogosławieni miasto . Nie można zapominać, nawet po Armagedonie . Nadzieję zachować nazwę . Może zrobić gospodarstwa domowego - w udręce niech potomkowie . Gdy umysł wygrywa , co dzieje się z ludźmi tutaj .
Staraliśmy się uśmiechać mocą - ale siły w lewo .
Chodorkowski płakała na Majdanie mówić o wolności . Może wydawało . Jednakże, jeśli nie było w Niemczech , choć tylko o chlebie i wodzie - ale bez kogoś, kto walczy o to, co powinno dostarczyć okablowanie narkotyków lub ludzkiego planktonu - pewnie by płakał sprawiedliwy i miłosierny Boże, który wyraził ubolewanie człowieka i przyniósł ludziom .
Pisał , a my nie wiedzieliśmy , że będzie o nas :
" I rzekł do mnie : . . . .Najważniejsze - gdzieś zachowane wszystko, co żyli przed i celnych oraz wczasy rodzinne idom pełen wspomnień główna żyć wrócić ... Czułam , żeistotą mojego zagrożone dlatego, że jak dotąd kruche bieguny magnetyczne , bez której - . nic nie wiem na pewno, w niebezpiecznej pustyni ... "
Татьяна Ульянина-Васта 10.03.2014 21:07 • Заявить о нарушении