Трэццяга липеня

Трэццяга ліпеня

 Дзень вызвалення Беларусі

 Над плошчай сонца промні рассяе.
 Дыхнулі жарам трубы, барабаны,
 А снег вайны ніяк не растае
 На скронях і галовах ветэранаў.
 Зышлася памяць тут з усіх краёў, -
 Вялікіх гарадоў і ціхіх станцый,
 Каб прад абліччам франтавых сяброў
 У вернасці сваёй паспавядацца.
 Салдат і генерал немалады
 Трасуць аднапалчан сваіх за плечы...
 ...І старшыня які што год сюды
 Адзін-адным прыходзіць на сустрэчу.
 Агонь цюльпанаў апячэ граніт,
 А “вечны” – быццам бы жывы застыне
 Ад пачуцця, што каля гэтых пліт
 Зляглі, хто кроў аддаў у баях –
 Айчыне.

 03.06.1975


Рецензии