А.А.К
(па выпадку развода)
Ты з Аняй быў ні голы, ні разуты.
Дык што цябе за край сям’і вяло?!!
Як жыць цяпер чароўнасцю сагнутым,
Што падабрала пад сваё крыло?!.
Свой гэты грэх ты панясеш да скону.
У разважаннях спрэчак не было,
Што для цябе Яна была Іконай
Якая несла у жыццё святло.
2010 год
Сябру А.А.К.
Нібыта “токам” быў “замкнуты”,
Калі пад’езд гудзеў гамонкай,
Што скасаваў ты шлюб з Анютай,
Што недзе ёсць другая жонка.
...Згубіў ты розум гэтым часам
І занішто падаўся “чарам”.
Хадзіў, як пад гарачым прасам, -
Ні то з гарэлкі ці з угару.
Як да душы прыйшло сумленне, -
Перад Анютай і сынамі, -
Стаяў чужынцам на каленях,
Маліўся: “Быць хачу я з вамі!”
...Вярнуўся да святла вакенца.
Сяргея з Пашам не пакінуў.
І рвеш па сення сваё сэрца
За згубу Велічнай Жанчыны.
2007 год
А. А. К
© Copyright: Вацлав Хадосевич, 2014
Свидетельство о публикации №214051200777
Свидетельство о публикации №214051200777
Рецензии